میزان بارش باران در کلانشهر شیراز از ابتدای سال زراعی امسال (۱ مهر) تا ۲۶ بهمن با ۴۵.۳ درصد کاهش به ۱۳۲.۸ م م رسیده است. به گزارش شیراز۱۴۰۰، این وضعیت در حالی رقم خورده که میانگین بارش بلند مدت شیراز در بازه زمانی ده ساله تا همین روز برابر با ۲۴۲.۶ م م بوده و کاهشی برابر با ۱۰۹.۸ میلیمتر را نشان می‌دهد!
از سوی دیگر میزان کل بارش سال زراعی ۹۲-۹۳ نیز تنها به ۳۰۰ م م رسید که از میانگین ده ساله بارش شیراز که برابر با ۳۶۵.۷۷ است، ۱۸ درصد کمتر می‌باشد. اما در بین شهرهای استان فارس لارستان بیشترین کاهش بارش را در سال زراعی امسال داشته و با کاهشی ۷۷ درصدی نسبت به میانگین بلند مدت به رقم ۲۹ م م از ابتدای سال زراعی تا ۲۶ بهمن رسیده است.
نگاهی به آمارهای ارائه شده و بررسی وضعیت تالاب‌ها و دریاچه‌های فارس از مهارلو گرفته تا بختگان، پریشان، ارژن و… همه و همه نشان از خشکسالی و کم آبی در اقلیم پارس و بخش وسیعی از کشورمان دارد و سووال اساسی در این بین این است که چه اقداماتی بایستی در دستور کار مسوولان از یک سو و مردم و شهروندان از سوی دیگر، قرار گیرد؟
در دیماه امسال بود که خبر قطعی ۳ روزه آب در شیراز، سختی‌های بسیاری به شهروندان تحمیل کرد و حتی باعث تعطیلی مدارس این کلانشهر گردید، اتفاقی که به دلیل عملیات آب رسانی از سد درودزن به شیراز رخ داد و بعید نیست چنین اتفاقی در ماه‌های آتی و با ادامه روند کاهش بارش‌های آسمانی و در فصل گرما بار دیگر در شیراز رخ دهد و اینبار شهروندان به طور منظم با این روند و جیره بندی آب روبرو شوند.
اتفاقی که پایتخت ایران در سال جاری و در انتهای تابستان تا مرز روبرو شدن با آن پیش رفت و خالی شدن حجم ذخیره آب پشت سدهای تامین کننده آب مصرفی تهران، وضعیت را تا مرز بحرانی شدن پیش برد که البته بارش‌های زودهنگام پاییزی این بحران را تنها برای چندماه به تاخیر انداخت. وقوع خسکشالی در پهنه بزرگی از کشور، پدیده‌ای است که امروزه تمام شهروندان و مسوولان بخوبی از آن مطلع هستند، اما متاسفانه اقدامات جدی در مسیر فرهنگسازی و آموزش راهکارهای صحیح و بهینه از آب انجام نگرفته و همچنان شاهد هدررفت این نعمت الهی هستیم.
فرسوده بودن لوله‌های انتقال آب شرب، روشهای قدیمی آبیاری در مزارع کشاورزی و عدم استفاده از روشهای نوین آبیاری، حفر چاه‌های غیرمجاز و برداشت‌های بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی، عدم صرفه جویی در مصرف آب شرب در خانواده وغییر الگوی بارش ها و… همه و همه دست به هم داده تا همزمان با کاهش بارش‌ها و وقوع خشکسالی، خطر روبرو شدن با قطعی و کمبود آب روز به روز بیشتر احساس شود.
به نظر می‌رسد زمان آن فرا رسیده که شهروندان روشهای صحیح استفاده از آب شرب را فرا گرفته و کشاورزان نیز با یاری مسوولان به سمت روشهای نوین آبیاری حرکت کنند که این مسئله همانگونه که اشاره شد در وهله اول نیاز به فرهنگسازی در زمینه وقوع خشکسالی و معضلات ناشی از آن دارد و سپس اقدامات عملی برای مقابله با این رخداد تا بتوان سالهای خشکسالی را با کمترین مشکل ممکن پشت سر گذاشت.
به نظر شما هر شهروند چگونه می‌تواند در این زمینه نقش خود را ایفا کند و راه‌های مقابله با معضلات ناشی از خشکسالی چیست؟
خدا رحم کن
ب نظر من خدا همیشه رحم کرده به ما اما ما خودمون به خودمون رحم نمیکنیم.مثلا شهرداری تا کی میخواد تو بلوار ها چمن و به مشت گل فصلی با عمر کوناه بکاره که فقط هزاران لیتر آب میدن به این چمن ها و گلها و در عرض دو ماه همش رو میندازن پشت وانت و به سمت نابودی.چرا شهرداری با کاشت گلهای فصلی و صرف هزاران لیتر زیبایی دو ماهه به وجود میاره.چرا ما از گلهای دایم که همیشه هستن استفاده نکنیم؟
و اینکه مردم ما هنوز عادت دارن هر هفته حیاط و پارکینگ بشورن,پیاده رو بشورن, و غیره و مثل فست فود محله ما که خیابون هم آب پاشی میکنه..واقعا مسخره هس
پس کی باید به ما رحم کنه؟خدا یا خودمون؟
یکی از سوالاتی که همیشه در ذهن من بوده همین کاشت چمن وگل های با عمر نهایتا دوماه هست.واقعا نمیفهمم..چرا این همه هزینه برای دوماه??!!!!!
عقل خوب چیزیه بخدا!!!!!!!
درختکاری باید جای چمن رو بگیره..
کشاورزی در استان فارس معنی نداره. همین گندم و ذرت رو به قیمت نصف می شه از بیرون از کشور وارد کرد
به جای کاشت این محصولات با نیاز آبی بالا می توان درخت هایی مانند انجیر و پسته و خرما و انار و بادام کاشت (اقتصادی) و برای زینت هم از درخت های بومی مانند سرو بهره برد. سپس می توان درآمد اقتصادی خوبی از صادرات خرما و انجیر و کشمش و پسته به دست آورد تا جبران محصولاتی مانند گندم و … شود
چاه های آب غیر مجاز باید پُر شود
استان فارس باید به سمت صنعت گردشگری برود و نه کشاورزی! این استان اگر آقایان اجازه بدهند و گردشگر بیچره آزادی داشته باشد باید از راه گردشگری درآمد داشته باشد