امین آل شمس؛ سایت خبری تحلیلی شیراز۱۴۰۰: روز گذشته خیرین فارس افتخاری دیگر آفریده و اقدام به ساخت بیمارستانی دیگر در جنوب شیراز کردند، بیمارستانی که به گفته پاکفطرت شهردار شیراز، هشتمین بیمارستانی است که به وسیله خیرین در این کلانشهر تاسیس می شود و البته این جدا از تمام اقدامات دیگر خیرین از جمله ساخت مدرسه، کمک به طرح های تحقیقاتی دانشگاهها، کمک به زندانیان جرایم غیر عمد و… است.
حال اگه خیرین و آنچه این بزرگان در این شهر رقم زده اند را از داشته های شیراز حذف کنیم چه برای این شهر می ماند؟ بی تردید شیراز مانند زمینه های دیگر در فقری مطلق به سر می بُرد و سووال اساسی اینجاست که چرا شیراز و فارس برای دولت مانند طفلی سرراهی بوده و در چند دهه اخیر و علی رغم نقش عمده این دیار در تامین نیازهای کشور و پشتیبانی کامل از انقلاب چه در ۸ سال دفاع مقدس و چه پس از آن، و حضور حماسی مردم فارس در انتخابات، همچنان توجهی به فارس پر افتخار که به گفته رهبر انقلاب باید در قله باشد، نمی شود؟
نتیجه تامین ۳۰ سال گندم کشور و حضور در رتبه نخست تولیدات باغی و کشاورزی، پاداشی جز خشکسالی بی سابقه و بیکاری باغداران و کشاورزان نداشت.
فارس به عنوان شاهراه شمال به جنوب و شرق به غرب همچنان از داشتن آزادراه محروم بوده و فارس رتبه اول تلفات جاده را در اختیار دارد. راه آهن آن نیز چنان کم بازده است و شیرازی ها استفاده از آن را در حالی به لقایش بخشیده اند که اجرای عملیات قطار سریع‌السیر تهران به اصفهان و همچنین قرارداد ساخت قطار اهواز به اصفهان به وسیله کره ای ها این سووال را در ذهن آنان ایجاد کرده که چرا آن قطار تبلیغاتی که در هنگام دور دوم ریاست‌جمهوری احمدی نژاد افتتاح شد باید فاصله شهرشان تا پایتخت را در ۱۵ ساعت طی کند و این مسیر از قطار سریع السیر محروم باشد؟
فضاهای ورزشی فارس نیز همچنان زیرخط فقر هستند و درحالیکه روزانه از پایتخت از ورزشگاه نقش جهان اصفهان بازدید می شود و اخبار آن در رسانه ها پوشش پیدا میکند، ورزشگاه پارس شیراز علی رغم دارا بودن پیشرفت بیشتر تا یکسال قبل همچنان وعده آینده را از مسوولان دریافت می کند تیم های ورزشی فارس نیز که همه احوال آم را می دانیم!
صنعت فارس هم که نیازی به توضیح و مرثیه سرایی نداشته و پس از کارخانجات مخابرات ایران، کارخانه آزمایش و ده ها کارخانه ورشکسته دیگر، این بار به نظر قرعه به اسم کارخانه کاشی حافظ افتاده! راستی؛ چند سال است خبر احداث کارخانه ای جدید را در فارس نشنیده ایم؟
به نظر می رسد از سوی دولت، چه سازندگی، چه اصلاحات،چه عدالت(!) و چه امید هیچ برنامه مشخصی برای توسعه فارس وجود نداشته و ندارد و آخرین نمونه آن نیز برابر بودن بودجه سفر ریاست‌جمهوری به فارس با استانهای کوچکتر دیگر است!
شاید اگر فارس را به صورت کامل به حال خود رها کنند تا با استفاده از حضور خیرین، استعدادهای طبیعی و خدادادی خود و تلاش مردمانش پیشرفت کند وضعیت به مراتب بهتری در انتظارش خواهد بود. برای نمونه اگر درآمد اماکن گردشگری استان که بالغ بر میلیاردها تومان می شود، به تهران نرفته و بخشی از آن در شیراز و برای توسعه زیرساختهای گردشگری این کلانشهر هزینه شود، نتیجه ای بهتر حاصل خواهد شد تا نزدیک به یک دهه برای برای تکمیل طرحهایی مانند باغ موزه مشاهیر در انتظار ننشینیم.
آنجه مشخص است فارس با استان های دیگر ایران فرقی اساسی دارد و نیازمند توجهی بیشتر و ویژه تر است و باز هم سووال را تکرار می کنیم، اگر خیرین نبودند چه بر سر فارس می آمد و چرا با شیراز و فارس مانند طفل سرراهی برخورد می شود؟
جا داره یادی هم بکنیم از مرحوم دکتر نمازی که واقعا خدمت بزرگی به شیراز و فارس از جمله در بخش تاسیسات شهری و خدمات درمانی کردند .
از ماست که بر ماست!!!!
تا زمانیکه با هم نباشم و متحد نباشیم همینه….باید با هم باشیم