تعطیل و نیمه‌تعطیل شدن واحدهای صنعتی و تولیدی استان فارس سبب بیکار شدن بیش از ۱۱هزار کارگر در این استان شده است.به گزارش شیراز۱۴۰۰ به نقل از تسنیم؛ هرچند استان فارس هیچ‌گاه به‌عنوان یک قطب صنعتی در کشور مطرح نبوده و همواره اقتصاد این استان بر پایه کشاورزی بوده است اما در سال‌های اخیر همان اندک صنایع استان فارس نیز با رکود روبه‌رو شده‌اند که سبب تعطیل یا نیمه‌تعطیل شدن واحدهای صنعتی و کارگاه‌های تولیدی این استان شده است.
از بین ۱۳۰۰ واحد صنعتی استان فارس تاکنون بیش از ۵۷۰ واحد مشکل‌دار شناسایی شده است که به‌گفته علی همتی، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان فارس، بزرگترین مشکل این واحدهای صنعتی با نسبت ۶۶ درصد مربوط به بانک‌ها و مسائلی همچون سرمایه در گردش، سرمایه ثابت، صدور ضمانت‌نامه و ورود به فهرست سیاه بانک‌ها و ممنوع‌الخروجی فعالان اقتصادی است.
به‌گفته همتی علاوه بر مشکلات مربوط به بانک‌ها ۵.۷ درصد مشکلات صنایع استان فارس مربوط به مسائل مالیات، ۴.۳ مربوط به به تأمین اجتماعی، ۲.۶ مربوط به مشکل برق، ۵.۶ مربوط به تأمین گاز، ۲.۶ مربوط به تأمین آب و ۳.۷ درصد نیز مربوط به رعایت نشدن استانداردهای زیست‌محیطی است.
تعطیلی کارگاه‌های تولیدی و واحدهای صنعتی و بیکار شدن تعداد زیادی از کارگران ارمغان مشکلات صنایع استان فارس است به‌طوری که در سال گذشته حدود ۱۱هزار کارگر استان فارس به‌دلیل تعطیلی واحد تولیدی یا تعدیل نیرو بیکار شدند و براساس برخی آمارها تا پایان مردادماه امسال نیز ۱۱هزار و ۳۹۷ کارگر این استان بیکار شده‌اند که از این بین ۷۲۱ نفر به‌دلیل اتمام قرارداد اخراج شده‌اند و مابقی نیز به‌دلیل رکود اقتصادی واحدهای صنعتی و تولیدی بیکار شده‌اند.
شرکت «لعاب‌ایران» در ۲۵کیلومتری شیراز از جمله شرکت‌هایی است که در چند ماه اخیر با تعدیل نیرو روبه‌رو بوده است به‌طوری که مهرزاد مؤیدی، رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان فارس، با اشاره به اخراج ۵۶ کارگر این شرکت در ۵ ماه گذشته می‌گوید: این کارگران به‌دلیل سوء مدیریت و بلافاصله بعد از تغییر مدیرعامل این شرکت اخراج شده‌اند.
با وجود گذشت ۶ سال از آغاز مشکلات کارخانه آزمایش مرودشت هنوز راهکار اساسی برای رفع بحران این کارخانه اندیشده نشده است و صاحبان این کارخانه نیز توانایی راه‌اندازی مجدد آن را ندارند هرچند هم اکنون به‌صورت دست و پا شکسته در حال فعالیت است اما به‌اعتقاد مؤیدی اراده‌ای برای فعالیت مجدد آن وجود ندارد و زمین این کارخانه برای مالکان باارزش‌تر از فعالیت اقتصادی آن کارخانه است.
کارخانه آی.تی.آی. شیراز نیز از دیگر واحدهای اقتصادی مشکل‌دار استان فارس است که مطالبات ۳۰ میلیارد تومانی ۱۲۲۶ کارگر آن از سال ۸۵ تاکنون پرداخت نشده است و مزایده این کارخانه که قرار بود روز دوشنبه دوم آذرماه با در نظر گرفتن رقم ۲۰۰هزار تومان برای هر مترمربع این کارخانه ۱۷هکتاری انجام شود به‌دلیل اینکه قیمت‌گذاری مربوط به سال ۹۱ بود و به‌روز نشده بود لغو شد و کارگران این کارخانه همچنان برای دریافت معوقات خود در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
مؤیدی درباره مشخص نشدن وضعیت واگذاری این کارخانه می‌گوید: صاحبان این کارخانه قصد راه‌اندازی مجدد این کارخانه را ندارند بلکه به‌دنبال استفاده از زمین این کارخانه برای ساخت و ساز هستند.
شرکت کابل سازی ایران که در سال‌های گذشته یکی از بهترین واحدهای تولیدی استان فارس بوده و به پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها نیز مجهز است اکنون تبدیل به جولانگاه موش شده است. مؤیدی که خود عضو شورای‌عالی اشتغال است معتقد است یکی از دلایل اصلی تعطیلی این کارخانه و کارخانه لامپ‌سازی شیراز موقعیت عالی زمین این کارخانه‌ها است و در ادامه می‌گوید: اگر این دو کارخانه در جنوب شهر قرار گرفته بودند بدون شک در حال حاضر فعال بودند.
وی تأکید می‌کند: اگر قوانینی وضع شود که بر اساس آن در صورت تعطیلی واحدهای تولیدی زمین آن کارخانه و کارگاه فقط و فقط در موارد صنعتی و تولیدی استفاده شود نیمی از کارخانجات و واحدهای تولیدی از رونق نمی‌افتادند و همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دادند.
عضو هیئت مدیره کانون شوراهای کار سراسر کشور با بیان اینکه بیش از ۹۰ درصد کارگاه‌های تولیدی استان فارس در ضمانت بانک‌ها هستند، می‌افزاید: بانک‌ها نیز به‌جای بانکداری در رقابت اقتصادی با یکدیگر هستند و بعد از مصادره کارخانه‌ها به‌جای اینکه با پرداخت تسهیلات با سود کمتر سرمایه‌گذاران را به رونق دوباره آن کارخانه تشویق کنند به‌دنبال استفاده از زمین کارخانه‌ها و ساخت و ساز در آنها هستند.
علاوه بر اینها بدهی کارخانه‌ها و واحدهای صنعتی استان فارس به ادارات گاز، برق و آب نیز یکی از مشکلات این واحدهاست، به‌طور مثال بدهی ۳۰۰ میلیارد تومانی پتروشیمی شیراز به شرکت گاز نمونه‌ای از آن است، البته کارخانه‌های سیمان لامرد، آباده و داراب، کارخانه قند ممسنی و اقلید، کاشی حافظ و حدود ۱۰۰ واحد صنعتی دیگر از جمله بدهکاران این شرکت هستند.
۳۷ سال پیش قطب صنعتی هم بودیم چندین چند کارخانه مادر در شیراز بود برجستون، زیمنس، صنایع ، پترو شیمی ، ازمایش و…. حالا نه تنها توسعه ندادن بلکه ازبینم بردن
کاش بعد از تعطیلیشون زمین کارخانه تبدیل به مناطق مسکونی و خیابان و مغازه و…نشه که لاقل به مشکل جمعیت و آلودگی و ترافیک اضافه نشه نه مثل کارخانه ملامین سازی که قرار شد ۸۰۰ واحد مسکونی احداث کنن. آخه با کدوم امکانات حمل و نقل و خیابان و راههای دسترسی به مرکز شهر و…در مورد کارخانه ای تی ای با اون زمین وسیع و فضای سبز عالیش حیف است که جاش رو به آسفالت و بتون و خیابان بده باید به عنوان ریه شهر به این مناطق نگاه کرد و خفظ شوند . هرچند که باید خون گریه کرد که نگرانیمون از بابت تعطیلی این کارخانه ها تبدیل شده به اینکه قراره بازمینش چکار کنن.
آفرین به سران استان فارس
آفرین به بی عرضگیشون
آفرین به ما جوانان استان فارس که با دیدن این نابودگری ها بازم بی خیال نشسته و در سوگ از دست دادن داشته هامون فقط حسرت می خوریم
من نمی گم همه این از دست دادن ها تقصیر ماست اما خیلی هم بی تقصیر نیستیم
کاش حرکتی جنبشی گروهی حزبی و …. داشتیم تا همه چیزمون رو نابود نمی کردند
من دلم می سوزه وقتی این همه داشته به هیچی رسیده
برای آیندگان چی ارث خواهیم گذاشت
چه گناهی دارند . و ما چه گناهی داشتیم چوب ندونم کاری نسل قبلمون رو می خوریم