سایت خبری – تحلیلی شیراز۱۴۰۰: سال ۹۲ و در هنگام میزبانی حافظیه از یکی از تیمهای پایتخت افتضاحی بزرگ رقم خورد و مشخص شد چمن حافظیه رنگ شده است. سالها گذشت و چمن حافظیه چندین بار نوسازی شد اما با میلیاردها تومان هزینه هیچگاه این چمن برای اهالی فوتبال چمن نشد! بعد از ۲۰ سال هم که نوبت به افتتاح ورزشگاه پارس رسید، در کمال تعجب در هنگام افتتاح همگان بجای چمن سبز، خاک دیدند و توجیه مدیرکل سابق این بود که افتتاح با بهره برداری فرق دارد و در آینده این چمن آماده خواهد بود.
ماه ها گذشت چمن سبز شد، اما این چمن آن چیزی نبود که همه انتظار داشتند، چمن زرد و کچل بود و بازهم مدیرکل سابق ورزش و جوانان منتقدان را متهم به ندیدن کرد و گفت چمن مثل فرش یک دست است. کار به جایی رسید که فجرسپاسی برای برگزاری بازیهایش به ورزشگاه قدیمی دستغیب رفت و پس از ماه ها کش و قوس جناب مدیرکل قبول کردند که این چمن مشکل دارد و باید تعویض شود.
ورزشگاه تازه افتتاح شده بازهم به تعطیلات رفت و اما چه کسی بود که نداند باز هم این چمن، چمن نخواهد شد! رونمایی از چمن جدید مصادف شد با بازی تیمهای شیرازی در لیگ یک پس از دوران کرونا، و بازهم همان داستان مورد انتظار: چمن بی کیفیت.
اکنون و با هزینه میلیاردی آنطور که ورزش ۳ نوشته است ورزشگاه پارس به دلیل کیفیت پایین چمن به احتمال زیاد میزبانی فینال جام حذفی را که بین برنده دربی تیمهای پایتخت و برنده دیدار تراکتورسازی و نفت مسجد سلیمان خواهد بود را از دست خواهد داد.
پرسش اصلی برای مخاطبان و فوتبال دوستان شیراز و فارس این هست که چه چیز در پشت پرده قراردادها و فعل و انفعالات نوسازی چمن حافظیه و اکنون پارس است که هیچگاه شاهد چمن خوب و مناسب حتی پس از نوسازی و افتتاح نبوده ایم؟ چرا مسوولان قضایی و دادستانی محترم به این موضوع ورود نکرده و از تخلفات و قصور احتمالی جلوگیری نکرده تا هر نوبت شاهد این اتفاق نباشیم. چه کسی پاسخگوی هدرروی میلیاردها تومان هزینه برای نوسازی بی سرانجام چمن این ۲ ورزشگاه باشد؟
