جام جهانی کشتی با طعم سبزی و میوه گندیده و ماهی مانده!

امین آل شمس؛ شیراز۱۴۰۰: با قطعی شدن میزبانی شیراز از مسابقات جهانی کشتی فرنگی سال ۲۰۱۶، پایتخت فرهنگی ایران زمین پس از سال‌ها میزبان رویدادی بین المللی، آن هم در رشته‌ای پرطرفدار که خود نیز یکی از قطبهای آن در کشور محسوب می‌شود، خواهد بود.

جدا از مزیت‌ها و درآمدهایی که این رویداد مهم بین المللی می‌تواند نصیب شیراز کند (که در فرصتی مناسب به آن خواهیم پرداخت) و آن را به جشنواره‌ای بزرگ برای معرفی شهرمان به عنوان قطب گردشگری کشور تبدیل می‌نماید، در این بین آنچه بیش از پیش نگرانمان می‌کند، پرسش و ابهامی بزرگ درباره محل و سالن برگزاری این رقابت‌ها در شیراز است.

شیرازی که به لطف مسوولان سابق و فعلی خود، همچنان از زیرساختهای مهم ورزشی مانند استادیوم فوتبال، سالن چند منظوره سرپوشیده چندهزار نفری، استخر المپیکی، سالن دو و می‌دانی، پیست دوچرخه سواری، اتوموبیلرانی و موتور سواری و در ‌‌نهایت در نگاهی کلان‌تر از مجموعه المپیکی محروم مانده و از شهرهای مختلف مانند تهران، تبریز، اصفهان، ساری، بابل، اردبیل و… عقب مانده است.

تجربه سالهای اخیر به خوبی نشان داده که اتحاد و همدلی مسوولان شهری و استانی در ایجاد زیرساختهای مورد نیاز در ‌‌نهایت به مصاحبه‌های مختلف و وعده‌های بی‌سرانجام ختم شده و آنچه باقی مانده ادامه عقب افتادگی شیراز در توسعه زیرساختهای مورد نیاز خود است.

در برگزاری رقابتهای جهانی کشتی فرنگی نیز داستان مانند همیشه درحال شکل گیری است. ابتدا حضور رسول خادم رییس فدراسیون کشتی و خبر از نامزدی شیراز برای رقابتهای جهانی کشتی فرنگی، سپس مصاحبه و اعلام آمادگی مسوولان برای میزبانی از رقابت‌ها، در ادامه قطعیت یافتن میزبانی شیراز و در ‌‌نهایت مصاحبه‌های رنگارنگ و دو پهلو درباره شرایط میزبانی از جام جهانی کشتی فرنگی.

در این بین شاید جالب‌ترین مصاحبه مربوط به کمانه مدیرکل ورزش و جوانان فارس با خبرگزاری مهر باشد که در ابتدا از تکمیل ورزشگاه ۶ هزار نفری و خانه کشتی شیراز خبر داد و پایان این مصاحبه همراه شد با صحبت از امکان برگزاری رقابت‌ها در سالن دستغیب و ابوالفتحی!

مانند همیشه یک ادعا و امیدواری کذب و در ادامه آنچه رخ می‌دهد برگزاری رقابتهای جام جهانی کشتی فرنگی در سالن دستغیب با ظرفیتی محدود در محله‌ای به اسم دروازه کازرون!

نام دروازه کازرون برای شیرازی‌ها و افراد گذرنده از این محل یادآور محلی آلوده، ناپاک، همراه با استشمام انواع عطرهای (!) نامطبوع و ناخوشایند است که هیچ تناسب و سنخیتی با شیراز که به زیبایی و پاکی معروف و شهره است نداشته و اکنون میزبانی شهر گل و بلبل از رقابتهای جهانی کشتی فرنگی در منطقه‌ای که با آلودگی و انواع ناپاکی‌ها عجین شده تضادی غم انگیز را موجب می‌شود که به نظر این اتفاق ناخوشایند در ‌‌نهایت رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت.

درحالیکه روز‌ها به سرعت می‌گذرند و به زمان برگزاری رقابت‌ها نزدیک‌تر می‌شویم هنوز اتحاد خاصی در بین مسوولان شیرازی و استان برای میزبانی از این رقابت‌ها به چشم نمی‌خورد و لازم است هرچه سریع‌تر ستاد برگزاری این رقابت‌ها متشکل از نمایندگان عالی استانداری، شهرداری، میراث فرهنگی، ورزش و جوانان و… تشکیل شده و به ساماندهی امور بپردازند.

بی‌تردید نخستین تصمیم گیری این ستاد می‌بایست مربوط به تامین اعتبار و ساخت شبانه روزی سالن ۶ هزار نفری شیراز باشد تا ظرف ماههای مانده به برگزاری این رقابت‌ها تکمیل و آماده میزبانی شود. دیگر موضوعی که باید مدنظر قرارگیرد وضعیت مسیر‌ها و نماهای شهری قرارگرفته در مسیر عبور و مرور تیمهای شرکت کننده در این رقابت‌ها است که باید از هم اکنون مورد بررسی قرار گرفته و نقاط ضعف با یک برنامه ریزی مدون و بصورت کار‌شناسی شده و نه مانند آنچه در سنگفرش حافظیه رخ داد و نه بطور لحظه آخری، برطرف شوند.

آنچه که قطعی و مشخص است برگزاری این رویداد مهم فرصتی بزرگ و تاریخی برای شهرمان محسوب می‌شود و باید منتظر ماند و دید که آیا این بار مسوولان عملکردی مناسب از خود نشان داده و به بهترین نحو از این فرصت بهره می‌برند یا با سستی خود و اقدامات دقیقه نودی زمینه ساز برگزاری این رقابت‌ها در سالن دستغیب و یک آبروریزی تاریخی دیگر خواهند شد!؟

 لطفا نظرات غیر مرتبط را در قسمت بحث آزاد مطرح کنید.