در شب فرهنگی ونزوئلا، سفیران بولیوی و ونزوئلا شهروندان افتخاری شیراز شدند

ورودی به این جشن کارت خاص یا کارت دعوت خاص یا بلیط یا چیزی می خواسته؟

شیراز نه تنها پایتخت فرهنگ و تمدن هست بلکه به مهم تر از اون مهد فرهنگ و تمدن هست. فرهنگ و تمدن از سرزمین پارسیان به وجود اومد. الان ما در نهایت بتونیم این عنوان رو تو استان خودمون رواج بدیم ولی تو کل کشور نیاز به نفوذ و لابی داره که نداریم تازه بین مسئولین ما تفرقه هست همگی اون ها هم عقیده نیستن اکثرا متحجر و سومین حرم اهل بیت رو گسترش میدن. اگه قدرت هم داشتیم بازم این مسئولین کوته فکر و تنگ نظر پایتخت فرهنگ و تمدن رو استفاده نمیکردن. بابا یارو اومده میگه یه ریال برا موسیقی هزینه نمیکنیم!!! من که با دیدن این مطلب اصلا رغبت نکردم کامنت بزارم انقد ما بدبختیم طرف رو از تو لپ لپ درآوردن گذاشتن رئیس سازمان فرهنگی شهرداری شیراز. بله شیراز شهر شعر و شعور شهر شعر و شراب شهر گل و بلبل شهر ادب فرهنگ تمدن شهر معماری باستان و اسلامی شهر هنرهای دستی شهر علم و دانش هست. من خودم دوست داشتم اعتدال داشتن این آقایون سومین حرم اهل بیت باشه پایتخت فرهنگی هم باشه. در ضمن کی گفته سعدی سنی بوده ؟ چرا شما با یه صحبت اشتباهی که از گذشته مونده اطمینان دارید
اشعار سعدی قضاوت با شما شیعه یا سنی بودنش
خدایا به حق بنی فاطمه/ که بر قولم ایمان کنم خاتمه
اگر دعوتم رد کنی ور قبول / من و دست و دامان آل رسول

دو بیت بالا از کتا بوستان بود

کس را چه زور و زهره که وصف علی کند/جبار در مناقبت او گفت هل اتی
زورآزمای قلع خیبر که بند او/ در یکدگر شکست به بازوی لافتی
مردی که در مصاف زره پیش بسته بود/ تا پیش دشمنا ندهد پشت بر غزا
شیر خدای و صفدر میدان و بحر جود/ جانبخش در نماز و جهانسوز در وغا
دیباچه مروت و سلطان معرفت/ لشکر کش فتوت و سردار اتقیا
فردا که هرکسی به شفیعی زنند دست/ ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی
پیغمبر آفتاب منیر است در جهان/ وینان ستارگان بزرگند و مقتدا
یا رب به نسل طاهر اولاد فاطمه/ یا رب به خون پاک شهیدان کربلا

این ابیات هم از قصاید سعدی بود. بیت اول اشاره داره به نزول آیه هل اتی در وصف امیرالمومنین که هیچ کدام از علمای اهل سنت قبول ندارن ولی شیعه چنین ادعایی داره. بیت دوم اشاره داره به جنگ خیبر که بعد از کندن در قلعه خیبر توسط علی (ع) جبرئیل نازل شد و ندایی سرداد که این طور بود لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار که اهل سنت این رو از خرافات شیعه میدونه ولی سعدی به زیبایی اشاره کرده در آخر بیت دوم به این موضوع. در بیت چهارم به صفتی از علی اشاره کرده که شیعیان ازون استفاده میکنن : شیر خدا . در بیت پنجم با عنوان سردار اتقیا از علی یاد کرده همین عنوانی که ما شیعیان الان میگیم مولای متقیان. و در آخر شفیع خودش در روز قیامت رو امیرالمومنین عنوان میکنه و اون رو معصوم معرفی کرده در صورتی که اهل سنت مقام عصمت رو فقط برای رسول خدا میدونه ولی سعدی میگه به زیرکی کی تمام شیعه بودن خودش رو به صورت غیرمستقیم نشون داده و به خاطر سنی بودن جامه و حاکم اون زمان مجبور بوده مذهب خودش رو به صورت علنی نشون نده. سعدی از حضرت فاطمه اولاد ایشان آل پیامبر و خون شهیدان کربلا هم یاد کرده
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی/ عشق محمد بس است و آل محمد

دوست عزیز مجی جان سعدی خودش شروع به وصف عمر میکنه و میگه می تونسته پیامبر باشه. ولی زمانی که به حضرت علی میرسه توجه کنی میگه کس را چه زور و زهر که وصف علی کند / جبار در مناقبت او گفت هل اتی یعنی توصیف علی رو از زبان خودش دیگه نمیگ بلکه از زبان آیه قرآن میگه که بسیار زیرکانه هست و با این کارش نشون میده که علی براش از عمر درجه بالاتری داره که خودش وصفش رو. نمیکنه میگه من در مقامی نیستم که بخوام علی رو توصیف کنم خدا باید درموردش به بشر صحبت کنه که آیه هل اتی رو. برای علی نازل کرده. بعد میگه این وصف من نیست جبرئیل در جنگ خیبر اومد وندای لا فتی الا علی رو درمورد علی سرداد. بعدش هم حضرت علی رو به عنوان شفیع خودش در روز محشر معرفی میکنه و میگه علی معصوم هست. چرا همچین کاری درمورد عمر نکرده ؟؟؟ که بیاد از زبان خداوند وصفش کنه ؟؟؟؟ خود سعدی اومده عمر رو توصیف کرد و مدح کرده ولی به حضرت علی که رسیده زیرکانه میگه من قادر به وصف علی نیستم. یعنی ای آدم اهل خرد بدون علی قابل قیاس با عمر نیست علی خیلی بالاتره شاید چن تا بیت برا عمر از خودم درآوردم ولی برا علی نمی تون چنین جسارتی کنم فقط اشاره میکنم به آیات قرآنی که در وص علی اومده یا احادیث یا ندای جبرئیل.

سعدی بسیار شاعر زیرکی بوده درسته خیلی رک هست ولی بعضی جاها خوب رد گم کرده مثلا در غزلیاتش که همه میگن سعدی عشق مجازی داره ولی چنان عرفانی پشت همین عشق به ظاهر زمینی نهفته شده که به نظر عرفای اسلامی بهترین نوع عرفان هست خود سعدی میگه : تا نپنداری که با دیگر کسم خاطر خوش است / ظاهرم با جمع و خاطر جای دیگر است
این بیت نشون میده سعدی در ظاهر با جامعه هم عصر خودش هم عقیده هست و سنی هست. میگه من برای اینکه کسی از رازم سردرنیاره ظاهرن با جمع هستم ولی خاطرم جای دیگرست!!! یعنی شاید سعدی در بین تمام شیرازی ها که سنی بودن اون زمان ، شیعه باشه . خاطرش با عمری ها نباشه ، خاطرش با علوی ها باشه. همین شعر زیرکانه سعدی هست که شاید خط بطلان بکشه بر خیلی از مدح های او که برای راضی نگه داشتن افراد جامعه سروده. بالاخره مردم سنی بودن از سعدی توقع داشتن که عمر رو ستایش کنه و سعدی ظاهرا خاطرش با اون هاست. اگه غزل سعدی رو بخونید متوجه گاهی سخره گرفتن سعدی به صوفی ها و مذهبیون میشید کاری که حافظ اون رو به اوج رسوند. سعدی شفیع خودش رو علی قرار میده. ولقعا هیچ سنی شافعی حاضره همچین حرفی بزنه ؟؟؟؟؟ تا جایی که عمر باشه چرا علی؟ به نظر من که سعدی خیلی زیرکانه وصف عمر رو از زبان خودش گفته ولی وصف حضرت علی رو میگه کسی نمی تونه علی رو وصف کنه و من فقط سخن الهی رو نقل میکنم . اینه که میگم سعدی تقیه کرده و حضرت علی رو از تمامی افراد دیگه برتر میدونسته و معصوم

دوست عزیز
شاید بهتر باشه در مورد دین سعدی با ادبا و استاید ادبیات دانشگاه صحبت و بحث کنید یا با اساتید تاریخ و حتی تاریخ اسلام.البته اگر با روحانیون مشورت کنید جملگی با تعصب خاصی معتقد به شعیه بودن سعدی هستند اما نظر اساتید دانشگاه تا اونجا که من نظرشون رو خواستم اغلب چیزه دیگه ای بوده.البته هیچ استاد ادبیاتی جرات اینو نداره که توی یه بحث دانشگاهی یا سخنرانی در مورد سنی بودن سعدی یا حافظ صحبت کنه پس اگه می خواید واقعیت رو پیدا کنید در سمینارها و سخنرانی ها و سایتهای دولتی و صدا و سیما دنبالش نگردید چون قبل از اینکه این بحثها شروع بشه فرض رو می زارن که حتما اینها شیعه بودند و گفتگو فقط در جهت اثبات فرضیه خودشونه نه یک مناظره دو طرفه! بحثها و سوالات بعد از کلاس با استاید دانشگاه بهترین راهه.در ضمن بیتی که شما اشاره کردید تا مپنداری و… شما باید یه همچین بیتی رو در قالب کل شعر معنی کنی .این بیت بیشتر می تونه یک مفهوم عاشقانه داشته باشه تا یک مفهوم سیاسی. سعدی چندین بار دیگه از این ابیات عاشقانه با همین مضمون سروده مثلا
هرگز وجود حاضر غایب شنیده‌ای من در میان جمع و دلم جای دیگر است
می شه این بیت رو کاملا به اعتقادات شیعه متصل کرد ولی در قالب کل شعر که گذاشته بشه به راحتی مضون عاشقانه بودنش مشخص و معلوم می شه. شعرای دیگه هم از این نوع اشعار با مضمون در جمع بودن ولی دل و خاطر در گرو دیگری داشتن دارند مثلا:
گر در یمنی چو با منی پیش منی.
گر پیش منی چو بی منی در یمنی

تفکرات هر شخص به نوع آموزه های اون برمی گیرده من خواهش می کنم شما یه تحقیق بکنید ببینید اساتید سعدی چه کسانی بودند و او مرید چه شخصیت های بوده

بزرگترین و اصلی ترین استاد سعدی که بیشترین تاثیرگذاری رو بر سعدی داشته, امام محمد غزالی فرزند محمد است نام کامل وی : ابی حامد محمد بن محمد الغزالی الشافعی ، ملقب به حجه الاسلام زین الدین الطوسی ، است. جالبه که بدونی مذهب امام محمد غزالی شافعی بود!

نفر بعدی که سعدی در جمع مریدان او قرار می گرفته شهاب‌الدین عمر سهروردی که از قضا او هم شافعی مذهب است !!

با توجه با ابیات سعدی که بیشترین نزدیکی رو به مذهب شافعی داره نظر من اینه که سعدی شافعی بوده.چون اینگونه تربیت شده. بالاخره مردم اون زمان که سنی بودن آموزه های او هم که از نوع سنی شافعی بوده پس از چه طریقی می تونه شیعه به این معنی که ما امروز هستیم باشه ؟!
در مورد حافظ هم من قضاوت نکردم که حافظ چه دینی داشته آیا آخر عمر از اسلام برگشته یا خیر فقط چند مثال زدم که شما رو متوجه پیچیدگی ابعاد حاقظ کنم که نمی شه به این راحتی در مورد اعقاید حافظ قضاوت کرد. وقتی که او حتی حافظان قرآن که خودشم هم یکی از اونها بوده رو با این بیت توصیف می کنه:

می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند

به هر حال حافظ خیلی خیلی پیچیده و رازآلوده و کاملا شخصیتش با سعدی متفاوته شما حتی وقتی زندگی اینهارو باهم مقایسه کنی می بینی یکی عاشق سفر بوده و همواره بیشتر عمرش رو در سفر گذرونده و دیگری از مسافرت بیزار بوده به حدی که به دعوت نامه های پادشاهان و بزرگان کشورها و شهرهای دیگه اغلب جواب رد می داده. و تنها سفر طولانی خودش رو نیمه کاره رها می کنه و به شیراز برمیگرده.