علی مصلح؛ شیراز۱۴۰۰ – با نگاهی کوتاه به جشنواره‌های عکاسی ملی و بین المللی در سال ۹۲، به نامی مشترک در بین برگزیدگان مواجه می‌شویم: سید صادق حسینی، جوان هنرمند استان فارسی که با دوربین و صد البته خلاقیت هنری خویش به مصاف بزرگان عرصه عکاسی در سراسر گیتی رفته و غالبا سربلند از میادین بازگشته است. در یکی از روزهای دل نگیز زمستانی پای صحبت این جوان هنرمند نشستیم تا راز موفقیت وی رو از زبان خودش جویا بشیم. اما قبل از شروع گفتگو نگاهی داشته باشیم به لیست افتخارات این جوان شایسته در نه ماهه نخست سال ۱۳۹۲ :
– تقدیر هیات داوران در اولین جشنواره سراسری عکس هارور دراهواز خرداماه ۱۳۹۲
– کسب رتبه اول دراولین جشنواذره عکس ریحانه النبی درگلپایگان اصفهان دربخش مستند تیرماه ۱۳۹۲
– کسب رتبه اول دربخش مستند درهشتمین جشنواره سراسری عکس خبری دوربین دات نت ونیز تقدیرهیات داوران دربخش مستنداجتماعی از همین جشنواره آبانماه ۱۳۹۲
– کسب رتبه سوم درششمین جشنواره ملی مهرمحرم درسمنان آذرماه ۱۳۹۲
– کسب رتبه سوم درچهارمین جشنواره سراسری عکس فیروزه درتبریز آذرماه ۱۳۹۲
– کسب تقدیر هیات داوران دراولین جشنواره سراسری عکس قاب آسمانی درشیراز آذرماه ۱۳۹۲
– راهیابی به هفتادوچهارمین جشنواره بین المللی عکس آساهی شیمبون ژاپن وکسب مدال ویژه از این جشنواره
– کسب مدال طلا در پنجمین دوره مسایقه عکس بین المللی نورث جرسی آمریکا در بخش آزاد و کسب مدال نقره جهانی در بخش علایق و احساسات از همین جشنواره
– برای شروع یک بیوگرافی کوتاه از خودتون برای بازدیدکنندگان شیراز ۱۴۰۰ داشته باشید:
سید محمدصادق حسینی. متولد ۱۳۵۷. عضوکانون عکس فارس وابسته به انجمن سینمای جوان شیراز-عکاسی رو از سال ۱۳۸۸ شروع کردم.
– چطور شد به عکاسی علاقمند شدید؟
از کودکی علاقه به عکاسی داشتم تا اینکه درسال ۱۳۸۸ درانجمن سینمای جوان شیرازکلاسهای عکاسی ثبت نام کرده وشروع به عکاسی کردم.
عکس برگزیده رتبه سوم درچهارمین جشنواره سراسری عکس فیروزه درتبریز آذرماه ۱۳۹۲
– در خصوص عکاسی مطالعه هم می‌کنید؟
بله. حتمـا. لازمه موفقیت در هر کاری مطالعه و تحقیق هست.
– چند تا از بهترین کتابهایی که در زمینه عکاسی مطالعه کردید رو معرفی بفرمائید؟
علی‌رغم اینکه کتاب‌های ترجمه شدۀ متعددی در بازار کتاب ایران وجود دارد اما باز هم عکاسی ایران از این حیث دچار کمبودهایی هست خصوصاً در زمینۀ تألیف. با این حال برای عکاسان همان تعداد موجود هم غنیمتی است که مطالعۀ آن‌ها موجب می‌شود بر دانش عکاسانۀ خودشان، تا حد مطلوبی، بیفزایند. پیشنهادهای من خواندن این کتاب‌هاست: (عکاسی درآمدی انتقادی، لیز ولز)، (عکاسی، مهران مهاجر)، (بحران واقعیت، اندی گراندبرگ)، (نقد عکس تری برت)، (نشانه‌شناسی عکاسی، مهدی مقیم‌نژاد)، (درامدی بر نظریه‌های عکاسی، حسن خوبدل)، (عکاسی و سینما، محسن بایرام‌نژاد)، (گفتگوی دیود هورن و بیل جی، محسن بایرام‌نژاد)، (سیر تحول عکاسی، محمد ستاری)، (شیوه‌های نگریستن، جان برجر) و چند مورد دیگر و نیز در زمینۀ عکاسی مستند و مسائل مربوط به آن هم، اخیراً کتاب عکاسی مستند نوشتۀ علی اکبر شیر ژیان را خواندم.
– چند تن از عکاسان مورد علاقتون رو نام ببرید؟
رابرت فرانک، هانری کارتیه برسون -واکر اونز،گری وینوگراند، رابرت ادمز، ویلیام اگلستون، لی فرید لندر، استیون شور، سیندی شرمن، گریگوری کرودسون، پل استرند و چند تای دیگر. از عکاسان ایرانی هم، کاوه گلستان و مهران مهاجر.
عکس برنده مدال ویژه از هفتادوچهارمین جشنواره بین المللی عکس آساهی شیمبون ژاپن
– آیا برای پیشرفت در این رشته داشتن تحصیلات دانشگاهی ضروری است یا فقط عملی کار کردن کافیست؟
من این پرسشتان را به گونه‌ای دیگر پاسخ می‌دهم؛ عکسهای اثرگذار را تنها عکاسی می‌تواند بگیرد که عملکرد او توامأن مبتنی بر آگاهی از مباحث نظری عکاسی و عملی آن، باشد. یعنی اینکه اگر خودمان را مطلقاً درگیر تحصیلات آکادمیک یا از طرف دیگر، عکاسی عملی محض کنیم، بدون تردید یک جای کارمان خواهد لنگید. با اینکه عکاسی را تجربی دنبال می‌کنم اما همیشه تشنۀ دانستن بوده‌ام. پس برای پیشرفت در عکاسی تعیین و بکارگیری نقشه‌ای هوشمندانه لازم است.
– راز موفقیت و درخشش خودتون رو در جشنواره‌های جهانی در چی می‌دونید؟
ضمن تشکر از شما و دیگر دوستانم که به خاطر موفقیت‌های اخیرم در رویدادهای مختلف عکاسی، مرا مورد لطف خود قرار داده‌اید، باید عرض کنم که یکی از دلایل موفقیت من در جشنواره‌ها و رویدادهای دیگر این است که من این جشنواره‌ها را هدف نهایی و کعبۀ آمال خود قرار نمی‌دهم تنها آن‌ها را بستری مناسب برای ارایۀ تجربیات عکاسیم می‌دانم، تجربیاتی که نخست، از نقطه‌نظر خودم، باید مطلوب باشند.
– معمولا سوژه هاتون رو چطور انتخاب می‌کنید؟
معمولاً و در عکس‌هایی که در قالب مجموعه می‌گیرم (مثلاً برای نمایشگاه عکسی که در آیندۀ نزدیک خواهم داشت) تلاش می‌کنم که اطلاعات جامعی راجع به موضوع داشته باشم و با یک آگاهی مناسب به سراغ موضوعات می‌روم تا بتوانم جنبه‌های مختلف و گستردۀ موضوع که عکس تکی قادر به بیانش نیست را در قالب مجموعه بهتر نشان بدهم. در تک‌عکس‌ها نیز، هر‌گاه در موضوع پیش‌روی دوربین چیزی برانگیزاننده بیابم، از آن عکاسی می‌کنم.
– اما یک سئوال مهم، این روز‌ها دوربین دیجیتال در دست اکثر مردم دیده می‌شه و علاقه به گرفتن عکس روز به روز بیشتر می‌شه، آیا صرفا با داشتن تجهیزات مناسب می‌شه به یک عکاس خوب تبدیل شد؟
هرگز! دوربین فقط یک ابزار برای انتقال منظور عکاس است. در فرآیند خلق یک عکس خوب عوامل مهمتری نقش بازی می‌کنند مثل، اشراف و آگاهی عکاس از مسائل مختلف پیرامونش
– توصیتون برای گرفتن عکسهای بهتر با دوربین دیجیتال چی هست؟
اگر منظورتان کار با دوربین دیجیتال هست که طبعاً عکاس باید مسائل فنی و پایه‌ای آن را از روی کتاب‌ها و منابع دیگر مطالعه کند. شاید منظورتان نحوۀ پدید‌آوردن یک عکس خوب است که حقیقتاً پاسخ بسیار طولانی خواهد بود و فکر کنم در اینجا نتوان حق مطلب را بطور تمام و کمال ادا کرد.
– ممنون از اینکه در این گفتگو شرکت کردی، اگه حرفی مونده که دوست داری گفته بشه با کمال میل می‌شنویم؟
حرف آخر اینکه، عکاسی شیراز تقریباً در تمامی حوزه‌های عکاسی با سطحی‌نگری‌های مفرطی مواجه است. مقوله‌هایی مانند رویکردهای معاصر در عکاسی، تاریخ عکاسی، مباحث پیرامون عکاسی مستند و خبری، مجموعه عکس، عکاسی فاین‌آرت، بحث‌های مربوط به برپایی اصولی نمایشگاه، نوشتار و گفتار در باب عکاسی و… در شیراز یا غریب است یا به وجهی آماتورانه دنبال می‌شود. کمبود معلم خوب عکاسی از دیگر مواردی‌ست که عکاسی شیراز از آن رنج می‌برد. برخی از محافل اصلی عکاسی در شیراز حتی یک وبلاگ معمولی هم ندارند. دلیل این است که فعالیت آنچنان جدی و مهمی ندارند که بخواهند اطلاع‌رسانی کنند. یک مشکل اساسی دیگر نداشتن یک جشنوارۀ ملی خوب در شیراز است، شیرازی که استحقاق آن را از هر لحاظی دارد. و مشکلات دیگری که اگر بخواهم اینجا بگویم، این گفتگو، ساعت‌ها طول خواهد کشید. امیدوارم که این مشکلات برطرف شود. از شما بابت این گفتگو سپاسگزارم.
عکس تقدیر شده دربخش مستند هشتمین جشنواره سراسری عکس خبری دوربین دات نت
عکس اول و دوم خیلی خوب بودند . شاید اگر از هزار نفر بخوای یه تعبیر به این عکسا بدن هزارتا جواب مختلف بشنوی در حالی که همه قبول دارند که تجربه ای مشترک و بدیهی را میبینند.شما اقای حسینی از اون کسایی هستی که همیشه احساس رضایت درونی خواهی داشت حتی اگر جامعه به چیزای دیگه بها بده…
ای کاش ادرس صفحه اینستگرام ایشون رو هم به اشتراک بگذراید
کسی میدونه؟