جدا از بی‌توجهی‌ها و آسیب‌های ایجاد شده در بافت تاریخی شیراز، این منطقه هنوز هم حال و هوای گذشته را دارد. به گزارش شیراز۱۴۰۰، حضور در بافت تاریخی شیراز که برخی با انصافی و به بهانه گشایش راهی برای تخریب و نابودی همیشگی آن از لفظ اشتباه «بافت فرسوده» برای نام بردن از این قسمت از شیراز استفاده می‌کنند، هنوز هم یادآور دوران گذشته و قدیمی شیراز و آرامش آن سال‌ها است.
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
نگاره های و سنگ های تزئینی که همچنان با صلابت درحال رخ نمایی به عابران هستند و توجه را به خود جلب می کنند. بافت تاریخی شیراز گنجینه ارزشمندی است که اگر برای آن برنامه ای مدون تعریف و اجرا می شد می توانست کل کشور را از درآمدهای نفتی بی نیاز کند.
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
حضور گردشگران خارجی در بافت تاریخی شیراز اتفاقی امیدوارکننده است که ادامه دار شدن این وضعیت نیازمند برنامه ریزی و توجه خاص مسوولان می باشد.
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
هرکدام از ساختمان ها، معابر و کوچه های این بافت داستانی را روایت می کنند که هویت شیراز را در دل خود نهفته دارند و با تخریب یک از این بناها بخشی از هویت شیراز محو می شود.
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
در سال های گذشته بخشی از این بافت به وسیله شهرداری بهسازی شده است.
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
درختان سرسبز در کوچه های باریک این بافت حال و هوایی دیگر دارند!
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
یادگارهای معتادین که با روشن کردن آتش به بخش های مختلف بافت آسیب زده اند.
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
و رنجی که شیراز و بافت تاریخی آن از بی فرهنگی ها می کشد!
کوچه های بافت تاریخی شیراز – محله سنگ سیاه
قسمتهایی از محله پشت شاهچراغ هم بهسازی و زیبا سازی شده و موجب جلب رضایت توریستها شده است . البته شهرداری باید مکانهایی را که اثار ارزشمند تاریخی دارند تا یک شعاعی از بنا رو بهسازی و زیبا سازی کنه و برای جلوگیری از تخریب این بناها تغییر کاربری به هتل یا رستوران یا موزه بده و یک قسمتهایی هم که فقط بافت فرسوده داره و در شعاع اثار ارزشمند تاریخی قرار نمیگیره رو تخریب کنه و در خدمت سرمایه گذار قرار بده تا امکانات و تاسیسات تفریحی و گردشگری مانند هتل و رستوران و پارک ابی و…..احداث کنه .
یاد محله قدیمی گل دوسی افتادم. از کنار سید تاج الدین غریب که یک نون سنگکی قدیمی داشت و یک عطاری با بوی انواع گیاهان دارویی راه می افتادیم می رفتیم سمت محله سیبویه و بعد هم از کنار مسجد بغدادی ها میومدیم بیرون. طاق میزجونی رو رد می کردیم و با یه دوچرخه ۱۴ توی این محله های قدیمی راه می افتادیم. بوی دمپخت سیر و نرگسی و بوی کلم پلوی شیرازی توی کوچه ها می پیچید و می رفتیم از سید یک بستنی می قیفی خریدیم. هنوز بوی این چیزا رو حس می کنم و خاطره های قشنگ به زیبایی محله های باصفا و مردم مهربون و یکرنگ محله سنگ سیاه….
بدترین چیزی که متاسفانه تو بافت تاریخی و قدیمی شیراز تو ذوق می زنه حضور انبوه افاغنه و معتادان است که مسئولین امر باید یک فکر اساسی برای این معضل کنند
اگه این خونه های تخلیه بشه و همین طور بهسازی بشه و فقط به موزه و کافه و رستوران و هتل و بویژه هتل برای توریست ها تبدیل بشه تا اینطوری امنیت هم تامین بشه ضمنا بهتره کل این محلهای توریستی یک حدود و دیوار محدود کننده داشته باشه برای تامین امنیت و حضور خود مردم شیراز علاوه بر توریست ها
دوست عزیز من، محله با انسان هاش زنده و پویا هست. بازسازی محله کار بسیار صحیح و قشنگی هست و باید باعث بشه قدیمی های محل رغبت کنند دوباره به محل زندگی خودشون برگردند. کافه و رستوران و هتل در کنار زندگی مردم عادی می تونه باعث رونق اون محل بشه ولی نباید فضا را تصنعی کنه… اون محله صفایی که داشت از این بابت بود که مردم عادی شیراز اونجا زندگی می کردند. کوچه های پیچ در پیچ، خونه های پنج دری با یک حوض بزرگ در وسط و درختان نارنج و انواع میوه های دیگه و آدم هایی که تا همدیگر رو می دیدند دستی در سینه می گذاشتند و برای احترام خم و راست می شدند.
خیلی زیباست. اما لطفا هویت رو با احتیاط بیشتری بنویسید
متوجه منظورت نشدم پوریا جان؟
چیزی که هست نباید هویت رو بر چسب بر گذشته بدونیم.
متاسفانه بسیاری از مشکلات کشور ما همین هست که هویت بافت تاریخی رو این جوری تعبیر می کنیم, اما نگاهی دقیق تر کلمه هویت دستخوش تغییرات خیلی زیادی شده که بحث اون خیلی خیلی گسترده هست.
جز محدود کلمه هایی هست که اونو هیچ وقت به کار نمی برم.
هویت اینجا منظور چیزی است که شیراز بر پایه اون حداقل در دوران پس از اسلام شکل گرفته و گذشته شیراز به اون مربوط میشه. به نظر من اگر این محدوده نابود بشه هویت شیراز هم از بین میره!
امین جان
قدمت تشکیل و ساخت شیراز به زمان قبل از اسلام برمیگرده و شیراز یک شهر باستانی در سطح جهان هست و هیچوقت هویتش رو از دست نمیده .
امیرجان من هم اشاره کردم بعد از اسلام
هویت یه چیز به هم پیوستس و نمیشه یه بخشش لز بین بره بعد بگیم هنوز وجود داره
باشه