امین آل شمس؛ سایت خبری - تحلیلی شیراز۱۴۰۰: شهر شیراز از دیرباز به باغها و فضای سبز آن شهر بوده، اما در سالیان اخیر جدالی نابرابر و بی پایان در از بین رفتن این باغها شروع شده و هرروز خبر نابودی یکی از باغهای این کلانشهر به گوش می رسد. جدا از باغهای یک دست قصردشت و چمران که در سالهای اخیر مساحت آنها به کمتر از یک سوم کاهش یافته، باغهای تاریخی در سطح شهر نیز دچار آسیب فراوان شدند. یکی از این باغها، باغ مینو در خیابان خیام می باشد که در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۷۸۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. باغ «مینو» از نظر شیوه باغ‌سازی، یکی از نمونه‌های منحصربه‌فرد باغهای حدود ۸۰سال قبل است و یکی از معماران شاخص شیراز، مرحوم ابوالقاسم مهندسی آن را بنا کرده است.
طراحی باغ به‌گونه‌ای است که با ورود از در اصلی، با فضاسازی خاص معمار به بنا می‌رسیم. با آن‌که معمار تحت تأثیر معماران اروپایی بوده است، تمام خصوصیت‌های ایرانی در باغ و ساختمان آن دیده می‌شود. پس از انقلاب، باغ مصادره شد و در اختیار بنیاد شهید قرار گرفت. مدتی هم از آن به‌عنوان مهمان‌سرا و اداره استفاده می‌شد. بعدها به‌دلیل کمبود فضای آموزشی در جریان تأسیس مدرسه‌های شاهد که طرح آن از سوی بنیاد شهید اجرا می‌شد، در بخشی از باغ، مدرسه‌سازی شد. پس از آن، تعدادی از اموال مصادره‌ای را در زمان انقلاب بررسی کردند و املاکی را مانند باغ «مینو» به صاحبان‌شان پس دادند. ورثه مرحوم محمد نمازی پس از تحویل باغ، یکی از مدرسه‌های داخل آن را تخریب کردند و حتی مدتی به ترمیم بنا پرداختند تا دوباره در آن جا زندگی کنند؛ ولی به هر دلیل، تصمیم گرفتند آن ملک را بفروشند. همچنین در آن زمان، مدیر بافت تاریخی شیراز تأکید کرده بود که در مقابل ساخت‌وساز در باغ «مینو» مقاومت می‌شود و در نهایت، این باغ همراه عمارت تاریخی‌اش در فهرست آثار ملی باقی ماند.
حال و روز ناخوش باغ مینو کافیست با استفاده از ابزار زمان برنامه گوگل ارث نگاهی به وضعیت فعلی و سابق این باغ داشته باشیم تا حجم تخریب درختان و فضای سبز موجود شما را شگفت زده کند.
در تاریخ ۵ اردیبهشت ۹۷، احمدرضا دستغیب رییس سابق شورای شهر شیراز در مصاحبه با وبسایت این شورا از ارایه برنامه‌ای با عنوان بازآفرینی محور زند و تصویب آن خبر داده که قرار بود باغ مینو به همراه باغ های نمازی و آموزش و پرورش و ساختمان شهر روستا به موزه و زمین‌های باز و مخروبه به پارک تبدیل شود. اما متاسفانه با گذشت ۲ سال هیچ خبری از اجرای این طرحها نیست و این میراث ارزشمند ملی و یادگار مرحوم نمازی در حال از دست رفتن نیست.
آیا شهرداری و شورای شهر که با شعار شهر انسان محور مشغول به کار شده اند نباید هم بخاطر ارزش معنوی و میراثی این مجموعه و هم به دلیل اقدامات ارزشمند مرحوم نمازی، فکری برای بهسازی این مجموعه کنند؟
منابع: ایسنا/ شورای شهر شیراز
