استان فارس در حالی طی سالهای متمادی در تولید محصولات کشاورزی اول شد که دریاچه‌های فارس مانند بختگان اندک اندک آب می‌رفتند، فارس نان کشور را تولید میکرد بدون اینکه کسی متوجه باشد که عاقبت آبی برای خودش باقی نمی‌ماند. به گزارش شیراز۱۴۰۰ و به نقل از خبرنگار مهر در شیراز، «فارس در تولید گندم کشور اول شد»، این خبر هر سال به مدت بیش از دو دهه از سوی مسئولان استان فارس اعلام شد و تمام رسانه‌ها با افتخار آن را با فونت درشت منتشر می‌کردند.
فارس نان کشور را با تناژ بیش از یک میلیون تن گندم تولید می‌کند که به گفته مسئولان سازمان جهاد کشاورزی فارس پیش بینی شده در سال زراعی جاری بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار تن گندم برداشت شود که از این میزان ۱۶۰ هزار تن گندم دوروم و یک میلیون و ۵۴۰ هزار تن گندم نان به دست آید. طی این سال‌ها استان فارس نان کشور را با تناژ میلیونی گندم تولید میکرد و هیچکس نمی‌پرسید در استانی که همواره در اقلیم خشک به سر می‌برد با کدام پشتوانه آبی، این سطح وسیع از گندم کاشته می‌شود.
هرساله زمینهای زراعی در کنار دریاچه‌های فارس به زیر کشت می‌رفت و شیره جان دریاچه‌ها به پای گندم ریخته می‌شد تا پرچم فارس برای تولید محصولات کشاورزی بالا باشد. گندم‌ها بیشتر و بیشتر تولید می‌شدند و دریاچه‌های فارس هر روز آب می‌رفتند و روزی همگان چشمان خود را باز کردند که دریاچه بختگان آبی نداشت، دریاچه پریشان خشک شده بود و سایر تالاب‌ها رمقهای آخرشان را می‌کشیدند.
خشکسالی در فارس جولان میداد اما کشاورزی استان همچنان فعال بود، وقتی آبی برای دریاچه‌ها فارس نماند نوبت به سفره‌های آب زیر زمینی و سدهای استان رسید تا شیره جان آن‌ها نیز به پای گندم و جو ریخته شود. اکنون در سایه خشکسالهای متمادی، نه آبی برای تالاب‌ها مانده نه آبی پشت سد‌ها مانده و نه سفره‌های آب زیرزمینی توان دارند که نیاز کشاورزی فارس را تامین کنند.
اما در این شرایط هنوز هم اراضی کشاورزی مشغول رشد و گسترش در اطراف سدهای استان به ویژه سددرودزن به عنوان منبع تولید آب بختگان است، به گونه‌ای که خبر می‌رسد که برنج کاری نیز در این مناطق رواج یافته تا بدین ترتیب کشاورزی بعد از اینکه آبی برای دریاچه‌های فارس باقی نگذاشت، حتی شرب مردم را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
دریاچه بختگان در شرق فارس یکی از قربانیان سر‌شناس کشاورزی و خشکسالی در استان فارس است. دریاچهای که اگر کشاورزی با چاشنی خشکسالهای متمادی تیشه به ریشه‌ای نمی‌زد امروز با خشکی مطلق متوجه نبود. دریاچهای که در زمان پر آبی سال‌ها در مقابل ورود کویر به فارس سینه سپر کرد اکنون دستانش مقابل تغییر اقلیم و کویرزایی بالاست.
یک کار‌شناس حوزه محیط زیست در استان فارس پیرامون وضعیت دریاچه بختگان به خبرنگار مهر گفت: این تالاب دارای یک حوزه آبریزی دو میلیون و ۷۰۰ هزارهکتاری است که مهم‌ترین رودخانه‌های آب شیرین استان در انتهای این حوزه تالاب قرار دارند. علمدار علمداری به گوشه‌ای از تاریخچه زیستی منطقه اشاره کرد و افزود: در زمان هخامنشیان در محدوده این تالاب سدسازی بوده و نمونه‌ای از آن هم در اطراف درودزن قابل مشاهده است اما آن زمان استفاده از آب برای کشاورزی خردمندانه بوده است.
وی اظهار داشت: علاوه بر این در دوره عضدالدوله دیلمی نیز بندهای مختلفی مانند سد بر روی رودخانه کر ایجاد شده اما آن زمان مهندسی آب رعایت می‌شده است. این کار‌شناس حوزه محیط زیست با اشاره به اینکه در آن زمان به طور طبیعی از سوی مردم حقابه دریاچه رعایت می‌شده، بیان کرد: تفاوت امروزی احداث سد با گذشته این است که هم اکنون هیچگونه مدیریت منابع آبی صورت نمی‌گیرد.
وی با بیان اینکه سد درودزن در دهه ۵۰ به بهره برداری رسیده، ادامه داد: در آن زمان این سد برای تامین آب ۴۳ هزار هکتار بوده اما از دهه ۶۰ کشاورزی بی‌رویه در منطقه به سرعت رشد داشته است. علمداری افزود: در اراضی پایین دست پل خان تا دریاچه بختگان دو زهکش بزرگ و چند زهکش فرعی وجود داشت که این امر باعث خشک شدن کامل دریاچه شد. وی با اشاره به توسعه بی‌رویه کشاورزی در اراضی بالادست دریاچه بختگان گفت: با توجه به این امر از اواخر دهه ۷۰ آثار کم آبی و خشک شدن دریاچه بختگان نمایان شد که این موضوع رابطه معنی داری با توسعه بی‌رویه کشاورزی دارد.
این کار‌شناس حوزه محیط زیست افزود: از سال ۷۹ خشک شدن دریاچه بختگان که دومین دریاچه بزرگ کشور بعد از ارومیه است آغاز شد با این وجود در مقطعی از سال ۸۰ آبدار بود اما از سال ۸۶ تالاب بختگان در اغلب تابستان‌ها خشک بوده و این خشکی، دیگر در تمام فصول ادامه دار است. وی به پیشینه خشک شدن دریاچه بختگان در گذشته اشاره کرد و اظهار داشت: در گذشته نیز مواقعی تالاب خشک بوده اما این خشکی بیش از دو سال به درازا نکشیده اما در حال حاضر دریاچه بیش از شش سال است که کاملا خشک است.
علمداری ادامه داد: کشاورزی اطراف دریاچه آنقدر رشد پیدا کرده که باعث استفاده بی‌رویه از منابع آب شده و چشمه‌ها و سفره آبهای زیرزمینی آنقدر فقیر شده که رمقی برای دریاچه باقی نمانده است.
وی گفت: در ۲۰ سال گذشته بهره برداری از آب زیاد بوده در حالیکه سطح ایستایی آب پایین آمده که این امر اثرات سویی در حیات طبیعی تالاب داشته است. این کار‌شناس حوزه محیط زیست تنها راه برون رفت دریاچه از این وضعیت را اختصاص حقابه دانست و افزود: در این راستا باید در تخصیص حقابه دریاچه تجدید نظر شود و با مطالعه علمی میزان اختصاص حقابه تعیین و برنامه زمان بندی برای آن تعریف کرد. وی با بیان اینکه حقابه تالاب بعد از شرب باید تخصیص یابد، اظهار داشت: این در حالیست که اکنون تخصیص حقابه بختگان در فارس بعد از شرب، کشاورزی و صنعت صورت می‌گیرد.
علمداری با اشاره به اینکه ۹۵ درصد از آب در حوزه کشاورزی استفاده می‌شود، بیان کرد: اگر قرار باشد که بعد از کشاورزی حقابه دریاچه اختصاص یابد دیگر آبی باقی نخواهد ماند. وی با تاکید بر لزوم مدیریت مصرف آب در حوزه کشاورزی گفت: با وجود اینکه کشاورزی تالاب را به این وضعیت انداخت هم اکنون خودش نیز به چالش افتاده و به طور حتم طی چند سال آینده نیز وضعیتش بد‌تر خواهد شد.
وی بر لزوم اختصاص سریع حقابه دریاچه تاکید کرد و افزود: زمانی تالاب در وضعیت مناسبی بوده که اثرات مثبتی بر زندگی مردم داشته اما از زمان خشک شدن مشکلات زیادی برای مردم به وجود آمده است. این کار‌شناس حوزه محیط زیست گفت: از زمان خشک شدن دریاچه بختگان اقلیم منطقه در حالی تغییر کرده و به خشک تبدیل شده که در زمان پرآبی اقلیم منطقه معتدل بوده است.
وی به گوشه‌ای از مشکلات خشک شدن دریاچه اشاره کرد و ادامه داد: از زمان خشک شدن دریاچه بختگان بزرگترین قطب تولید انجیر جهان که در شهرستان استهبان قرار دارد به دلیل تغییر اقلیم منطقه، خشک شده است. علمداری تاکید کرد: علاوه بر آن پدیده کویری شدن منطقه افزایش پیدا کرده به گونه‌ای که خطر ورود کویر به استان فارس بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود به غیر از این مسائل اشتغال مردم نیز با مشکل روبه رو شده زیرا در زمان پرآبی، این منطقه توریسم پذیر بوده است.
وی با اشاره به از بین رفتن اکوسیستم تالاب اظهار داشت: در زمان پرآبی بختگان میزبان بیش از صد‌ها پرنده مهاجر بود اما از زمان خشک شدن دیگر اثری از پرندگان نیست و شرایط بحرانی شده است.
این کار‌شناس حوزه محیط زیست افزود: وجود این پرندگان در تالاب باعث کاهش آفت گیاهی می‌شد و تنوع زیستی خوبی در منطقه به وجود آمده بود اما در حال حاضر دیگر اثری از آن نیست. وی با اشاره به اینکه حقابه دریاچه در فصول مختلف متفاوت است، بیان کرد: برای دریاچه با توجه به بارندگی‌ها و همچنین خشکسالی، در طول فصول حقابه‌های مختلفی در نظر گرفته شده به گونه‌ای که حقابه بختگان در زمان ترسالی یک میلیارد مترمکعب، در زمان خشکسالی ۳۵۰ میلیون متر مکعب و در زمان میانه (نرمال) ۶۵۰ میلیون متر مکعب تعیین شده است.
این کار‌شناس حوزه محیط زیست تاکید کرد: اگر این مدیریت در چارچوب مطالعات باشد و جایگاه بختگان بعد از شرب در اختصاص حقابه تعیین شود امکان احیای تالاب وجود دارد در غیر این صورت هر روز وضعیت تالاب بحرانی‌تر خواهد شد. وی با اشاره به اینکه آخرین بار ۴۰ میلیون متر مکعب آب به عنوان حقابه برای دریاچه رها شد، ادامه داد: این میزان رقم بسیار ناچیزی است زیرا در زمان خشکسالی ۳۵۰ میلیون مترمکعب آب برای دریاچه مشخص شده است.
علمداری با تاکید بر لزوم ضمانت اجرایی برای تخصیص حقابه بختگان گفت: بر اساس برخی آمار در مقطعی از زمان آوردگاه رودخانه کر به دریاچه بختگان حداکثر سه میلیارد متر مکعب بوده از این رو نباید انتظار داشت که با ۴۰ میلیون مترمکعب آب دریاچه احیا شود. وی گفت: هم اکنون نشانه‌های بحران در خصوص وضعیت دریاچه بختگان نمایان شده که نشان می‌دهد هر ثانیه وضعیت دریاچه بد‌تر می‌شود از این رو باید هر چه سریع‌تر برای اختصاص حقابه بختگان و مدیریت مصرف آب در حوزه کشاورزی اطراف دریاچه اقدام شود.
اما در این میان متولیان امر در آب منطقه‌ای فارس اعتقاد دارند خشکسالی باعث شده که دریاچه بختگان فارس خشک شود و تامین حقابه نیز در شرایطی که خشکسالی و کشاورزی منابع آبی را تخت تاثیر قرار داده‌اند عملا غیر ممکن است. رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: طی چهار سال گذشته تمام ایران به ویژه جنوب کشور دچار خشکسالی شده و تمام دریاچه‌ها خشک شده‌اند که این اتفاق ارتباطی به سد و حقابه ندارد.
احمدرضا عیسایی در خصوص برخی مسائل مطرح شده پیرامون دپوی حقابه بختگان در پشت سد سیوند و درودزن افزود: لازم است از این سد سیوند بازدیدی داشته تا پی ببرند که اصلا آبی پشت این سد وجود ندارد. وی با اشاره به الگوی گرم شدن کره زمین و اینکه کشور ما نیز تحت تاثیر این تغییر اقلیم قرار گرفته، گفت: اکنون نزدیک به چهار الی پنج سال است که در کشور خشکسالی داریم.
عیسایی افزود: تبخیر دریاچه بختگان حدود دو هزار و ۶۰۰ میلیم‌تر در سال است یعنی نزدیک به سه متر در سال تبخیر دارد در حالیکه عمق متوسط دریاچه حدود دو الی ۲. ۵ متر است بدین ترتیب اگر دریاچه یک میلیارد متر مکعب آب هم داشته باشد همه این آب تبخیر می‌شود. رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس با اشاره به اینکه تامین آب شرب نیز مشکل دارد، اظهار داشت: به عنوان نمونه در همین دریاچه سد درودزن آبی وجود ندارد، حتی اگر آبی هم وجود داشته باشد و بخواهیم آن را برای دریاچه بفرستیم برای تامین آب شرب مردم کلانشهری مثل شیراز که بیش از دو الی سه میلیون نفر جمعیت این شهر از این آب استفاده میکنند، با مشکل روبه رو خواهیم شد.
عیسایی با اشاره به اینکه شهرهای اطراف سد نیز از این آب استفاده میکنند، ادامه داد: نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده که دریاچه‌ها اینقدر اهمیت پیدا کرده‌اند که از آب شرب مردم واجب‌تر شده است. وی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه بیش از ۹۰ درصد آب آن منطقه برای کشاورزی استفاده می‌شود، اظهار داشت: در این راستا آبی که سازمان آب برای کشاورزی تخصیص داده مشخص است و با توجه به اینکه میزان آب کم است، هر ساله سطح زیر کشت از سوی این سازمان اعلام وکمتر می‌شود اما متاسفانه مردم این موضوع را باور ندارند و یا اینکه فکر آینده نیستند و فقط به امروز نگاه میکنند.
رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس گفت: کشاورزان این آب‌ها را یا از طریق آبهای زیرزمینی یا چاه‌ها تامین میکنند به گونه‌ای که سفره‌های آبهای زیرزمینی مرودشت و شهرستان خرامه دچار بحران شده که این امر به دلیل برداشتهای بیش از حد مردم است. وی با اشاره به اینکه متاسفانه در این مناطق برنج کاشته می‌شود، بیان کرد: فارس استانی است که خود را برای تمام کشور فدا کرده و در تولید گندم اول شده‌ایم اما به چه قیمتی، فقط به قیمت خشک شدن تمام سفره‌های آب زیرزمینی و اکنونرکه این بحران به وجود آمده استانهایی که صنعتی شده‌اند برد کرده و فارس در این وضعیت مانده است.
عیسایی با اشاره به اینکه ۱۴۲ دشت در استان فارس وجود دارد، افزود: در حال حاضر حدود ۷۸ دشت، ممنوعه شده به خاطر اینکه با بحران آب زیرزمینی روبه رو شده‌اند که این امر ناشی از خشکسالی و همچنین برداشتهای بی‌رویه و بیش از حدی است که اتفاق می‌افتد. رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس گفت: در حال حاضر سفره‌های آب زیرزمینی، رودخانه‌ها و سد‌ها دچار کم آبی شده و آبی وجود ندارد که بخواهیم به بختگان تخصیص دهیم.
وی با اشاره به اینکه ۵۰ میلیون متر مکعب برای حقابه بختگان تخصیص یافت، اظهار داشت: این میزان آب رها شده که به صورت دو مرحله ۱۵ میلیون و۲۰ میلیون متر مکعبی بوده است. این مسئول ادامه داد: اگر آب سد رها شود تا فقط رودخانه کر را پر کند و بعد از آن به دریاچه بختگان برسد، حدود ۴۰ الی ۵۰ میلیون مترمکعب نیاز دارد.
وی افزود: به طور مثال اگر بخواهیم ۲۰ میلیون مترمکعب آب رها کنیم همه صرف اشباع شدن بستر رودخانه و… شده تا این آب فاصله بیش از ۲۰۰ کیلومتر را طی کند تا به دریاچه برسد ضمن اینکه کشاورزانی که در اطراف این رودخانه در حال کشاورزی هستند اجازه نمی‌دهند که آب به بختگان برسد و با پمپاژ، آب را برداشت کرده و صرف کشاورزی میکنند و هیچ قدرت و نیرویی نیز فعلا موجود نیست تا بتواند این مسیر را کنترل کند تا کسی تلمبه نگذارد.
وی گفت: در این راستا باید یک نیروی نظامی در اطراف این رودخانه باشد تا آب بتواند وارد دریاچه شود که البته این کار نیز فایده‌ای ندارد زیرا آبی که وارد بختگان می‌شود سریع تبخیر می‌شود. رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس با اشاره به اینکه در سالهای پرآبی در اواخر تابستان نیز این دریاچه خشک بوده، اظهار داشت: سد درودزن در حال حاضر حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب دارد در حالیکه باید برای پایداری سد حدود ۳۰۰ میلیون مترمکعب آب همیشه در سد وجود داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه حجم سد درودزن یک میلیارد مترمکعب است، تاکید کرد: اما در حال حاضر موجودی سد زیر ۴۰۰ میلیون متر مکعب است یعنی باید تمام این آب به دریاچه فرستاده شود. عیسایی افزود: موضوعات مطرح شده پیرامون ۳۵۰ میلیون مترمکعب حقابه دریاچه در زمان خشکسالی اشتباه بوده اما با این وجود تمام این آب صرف کشاورزی و بخشی هم صرف شرب می‌شود به گونه‌ای که باید تمام کشاورزی شهرستان مرودشت، خرامه و کربال را تعطیل کرد و آب را برای بختگان رها کرد که باید سئوال کرد که آیا این امر شدنی است.
رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه اول باید آب شرب تامین شود و بعد حقابه دریاچه گفت: این امر استان تا استان متفاوت است، ما در منطقه نیمه بیابانی و بیابانی زندگی می‌کنیم و استانی مثل فارس را نمی‌توان با استانهای شمالی مقایسه کرد. وی گفت: سد درودزن در سال ۵۰ فقط برای کاربری کشاورزی ساخته شد و بر اساس آن با توجه به اینکه مرودشت در تولید گندم و جو اول شده به خاطر تامین آب مورد نیاز این محصولات از سد درودزن بوده است.
عیسایی با اشاره به اینکه افتخارات حاصل شده در حوزه کشاورزی از آب این سد بوده، بیان کرد: این افتخارات باعث ضرر شده به گونه‌ای که سفره آبهای زیرزمینی را از دست داده‌ایم و بعد از آن بحث کاربری شرب نیز وارد شد که در حال حاضر به دلیل خشکسالی اولویت اول ما شرب است. وی با اشاره به اینکه دریاچه سد درودزن نیاز به خود پالایی دارد، گفت: این بدان معناست که باید آنقدر آب در پشت سد وجود داشته باشد تا دریاچه سد بتواند خود پالایی کند و فاضلاب‌ها و پسماندهایی را که وارد سد می‌شود پالایش کرده تا بتوان آب شرب را تامین کرد.
رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس افزود: در این راستا اگر میزان آب سد از مقداری پایین‌تر برود دیگر امکان خود پالایی وجود ندارد و همه به فاضلاب تبدیل می‌شود. وی با اشاره به اینکه آب سد نیز هم اکنون در وضعیت بحرانی است، اظهار داشت: شرایط به گونه‌ای است که امکان دارد دریاچه سد نیز سبز شود و بدین معنی است که میزان مواد مغذی مثل فسفر و نیترات آب زیاد شده و باعث می‌شود جمعیت جلبکی افزایش یافته و بحران ایجاد شود.
عیسایی با اشاره به اینکه برای اینکه دریاچه سد بحث خودپالایی را حفظ کند نیاز است که همیشه آب در پشت سد باشد، بیان کرد: ۵۰ میلیون مترمکعب برای این وضعیت خشکسالی و گرما هیچ کاری برای دریاچه بختگان نمی‌کند و این مسائل را افرادی مطرح میکنند که در علم هیدرولوژی تخصص ندارند. عیسایی با اشاره به اینکه در خصوص سد سیوند نیز مسائلی مطرح می‌شود، گفت: متاسفانه موضوعاتی در خصوص اینکه پاسارگاد زیر آب می‌رود عنوان می‌شد در حالیکه تاکنون هنوز نتوانسته‌ایم این سد را حتی برای یک بار آبگیری کنیم.
رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس با اشاره به اینکه برای احداث سد مطالعات ۳۰ تا ۵۰ ساله انجام می‌شود، گفت: باید خشکسالی و تغییر اقیلم را باور کرد. سد دروزدن سال ۸۶ ساخته نشده بلکه سال ۵۰ ساخته شده چرا قبل از سال ۸۶ کسی دنبال اختصاص حقابه دریاچه نبود، همیشه آب در دریاچه موجود بود اما در حال حاضر به دلیل خشکسالی این اتفاق می‌افتد. عیسایی اظهار داشت: دریاچه بختگان ۸۰۰ الی ۹۰۰ میلیون متر مکعب آب می‌خواهد و ۵۰ میلیون متر مکعب آب دردی از آن دوا نمی‌کند اما همین میزان آب هم موجود نیست زیرا اولویت ما آب شرب است.
وی تاکید کرد: البته ۵۰ میلیون متر مکعب آب رهاسازی شد که به عقیده بنده کاش این میزان آب هم رها نشده بود زیرا همه آب تبخیر شد.
رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس در خصوص دریاچه کاف‌تر نیز گفت: در اطراف این دریاچه هیچ سدی وجود ندارد اما کاف‌تر هم خشک است. وی با اشاره به اینکه آب رها شده برای دریاچه بختگان می‌توانست در حوزه شرب استفاده شده و هم در خودپالایی دریاچه موثر باشد، اظهار داشت: باید حداقل هشت الی ۱۰ سال به طور مناسب بارندگی رخ دهد که بر اساس آن سفره آبهای زیرزمینی پرآب شده و بر اساس آن بتوان این مشکل را برطرف کرد ضمن اینکه با این میزان بارندگی دریاچه احیا می‌شود.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر روند به سمت خشکسالی است، گفت: ظرف یک الی دو سال آینده نیز نمی‌توان با دریاچه سد درودزن آب شرب را هم تامین کرد و دو الی سه میلیون نفر جمعیت نیز با مشکل آب روبه رو می‌شوند. رئیس گروه محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه‌ای فارس با اشاره به وجود بحران آب شرب در شیراز افزود: وزارت نیرو طرحی داده تا از رودخانه بشار یاسوج آب به شیراز منتقل شود.
به هر حال استان فارس بهای سنگینی برای تولید محصولات کشاورزی داد، اغلب دریاچه‌های فارس خشک شده‌اند یا رمقی برایشان نمانده است. بدین ترتیب باید با چاره اندیشی برای آینده تالاب‌ها، کشاورزی را به صورت کاملا مدیریت شده تحت کنترل درآورد تا آبی برای تامین حقابه دریاچه‌ها نیز باقی مباند.
مطلب کاملا مهم و درستی است
کشاورزی به دشمن توسعه در استان فارس بدل شده است.
کلا استان فارس همیشه محجور بوده اون از اب واسه نان کشور اونم از تکه تکه کردن استانمون امیدوارم روزی بشه بتونیم از حقمون دفاع کنیم
فقط دولت فگر ارومیه است تره هم برای دریاچهای فارس خرد نمیکنه اینو تجربه ثابت میکنه درباره بی تفاوتی دولت به فارس
اشتباه نکن اقا صادق . تقصیر دولت نیست تقصیر نمایندگان استان هست . شما روزایی که صحن مجلس رو زنده نشون میداد اگر میدیدی همین نماینده ای که تو شبکه ۱ داشت بحث میکرد تو صحن علنی داد و بیداد میکرد واسه گرفتن حق استانش ولی تاحا تو مجلس نماینده های فارس رو دیدی ؟ وقتی ما به کسی رای میدیم باید اونجا از ما دفاع کنه و از استان خودش وقتی صداش در یاد کسی میاد بگه اقا تو هم مشکلی داری بیا بگو . به قول معروف حق گرفتنیه دادنی نیست
بهترین روش برای حل مشکل کم ابی این است که از روشهای نوین ابیاری استفاده کنیم متاسفانه تمام ابیاری کشاورزی ما بصورت سنتی است . و حدود ۷۰ درصد اب کشاورزی در حال هرز رفتن است
خبر جالبی که من چند روز پیش از رادیو فارس تو تاکسی شنیدم این بود که به دلیل استفاده غیر صحیح از سیستم های آبیاری نوین این سیستم ها جواب عکس دادن و مصرف آب بیشتر شده!
گندم محصول استراتژیک کشاورزیه که متاسفانه تامینش بر گرده ی کشاورزی فارس قرار گرفته
۲ نکته جالب در این مورد
۱_اگر بجای گندم که صرفا محصولی استراتژیک است محصولات باارزشی مانند گیاهان دارویی (مثلا آویشن شیرازی و…)که فقط با اقلیم ایران و فارس هماهنگ است و مورد نیاز صنایع دارو سازی اروپاست ,کاشته شود فقط با پانزده تا بیست درصد سود آن می توان کل گندم مورد نیاز کشور رو با واردات تامین کرد و کشاورزی را به شغلی پرسود مبدل کرد.(برای تایید این موضوع با تحصیل کرده های رشته ی گیاهان دارویی و طب گیاهی در این زمینه گفتگو کنید) البته این قضیه مستلزم رابطه ی عادی کشور با جهان است تا هم صادرات براحتی صورت گیرد و هم خیال دولتمندان از تامین گندم از خارج کشور راحت و آسوده باشد
۲_با استفاده از علوم روز مانند بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک می توان از یک واحد سطح زمین, چندبرابر محصول برداشت کرد در حالی که آب بسیار کمتری نیز مصرف می شود.ایلات متحده آمریکا با این روش ها انقلابی در تهیه و تولید محصولات کشاورزی بوجود آورده است اما متاسفانه در کشور ما به این گونه علوم اهمیتی نمی دهند و فقط در سطح تبلیغاتی چند موسسه دولتی وجود دارد که فارس هم از آن سهمی نمی برد(در کرج تهران و اصفهان) ؟!! تحقیقات در این موسسات صرفا در حد پیپر و مقاله می ماند و یا در سطح بسیار محدود و تبلیغاتی اجرا می شود و تنها فایده ی آن خوراکی است برای صدا و سیما که مرتبا ادعای پیشرفت و … را تبلیغ کند بدون اینکه عملا سودی نصیب کشور شود.!!!
کشاورزی در دنیایی امروز شغلی بسیار سودآور و پر ارزشی است اما بشرطی که مورد حمایت همه جانبه ی دولت قرار گیرد , با علم روز پیشرفت کند , با پتاسیل های اقلیمی و آب و خاک و محیط زیست منطقه هماهنگ باشد و مهم تر از همه اینکه گروگان مسائل سیلسی کشور نباشد!
به نظر بنده باید هم دولت را تحت فشار بذاریم تا به فکر فارس باشه و هم کشاورزی هرچه بیشتر مکانیزه بشه. سود کشاورزی بالاست، مخصوصا الان که قیمت خرید تضمینی بالا رفته، باید بیشتر از این فرصت بهره برد ولی به شرط استفاده مناسب از آب…
http://raeesjomhoorsalam.com/
استان فارس به عنوان استان مادر عملاً پایگاهی شده واسه خدمت رسانی و تأمین منافع استان های بوشهر و هرمزگان و کرمان و کهگیلویه بویر احمد. جالب اینه که ٢ تا از این استان ها (بوشهر و کهگیلویه) خودشون زاییده استان فارس هستند و از فارس تجزیه شدند حالا نمایندگانشون توی مجلس به مردم شیراز و فارس توهین میکنند!
حتی کشور بحرین هم از زمان هخامنشی تا پهلوی اول از توابع استان فارس بود. خداوکیل استان پارس خیلی گردن کلّ کشور و کشورهای حاشیه خلیج پارس حق داره
سلام دوستان
یک خواهشه عاجزانه از همه ی اعضای عزیز داشتم
از طریق تمامی سایتهای اجتماعی مجاز و غیرمجاز دو خواسته ی حقه ی شیرازیها و فارسیها رو فریاد کنیم
اول اینکه ما همگی خواستار فارس صنعتی هستیم نه کشاورزی
دوم اینکه فارس همیشه سبز رو از کویر شدن نجات بدن
بخدا توی سایت فیسبوک (خدا ببخشدم که اسمش رو آوردم) تمامی ترکها و آذریها واسه دریاچه ی ارومیه ای که فقط یه وجب از سطح آبش تقلیل رفته بودش مرثیه سرایی میکردن
اونوقت ما نشستیم…. بذارید ما آغازگر نسل تغییر در شیراز باشیم
پیشینیان ما هرکه بودند و هرچه کردند این میراثشون هستش
کاری کنیم آیندگان به نیکی از ما یاد کنن
سپاس از مسئول سایت که نوشته هام رو نمایش میده
حذفش نکنیا!!!! آهم میگیردت
ای کاش مسئولین فعلی کمی درباره بیکاری های نگران کننده فکر کنند و متوجه شوند تنها راه نجات از این وضعیت تبدیل استان فارس به یک استان صنعتی است و نه کشاورزی ای که اکنون آن کشاورزی هم از رونق افتاده به خاطر خشکسالی….