جاذبه های طبیعی اطراف شیراز

استان فارس را ایران کوچک می خوانند که با دارا بودن جاذبه های طبیعی گوناگون گردشگران را به سمت خود می کشاند. در تعطیلات نوروز گردشگران می توانند از هوای سرد و زمستانی سپیدان و پیست اسکی پولادکف بهره گیرند، یا از آب و هوای معتدل شیراز لذت ببرند و طرفداران گرما و نخلستان هم می توانند به سمت جهرم و لارستان حرکت کنند. جاذبه های طبیعی بسیاری در سراسر استان پراکنده است که در این مطلب به جاذبه های طبیعی نزدیکی شیراز اشاره می کنیم.

آبشار مارگون

مارگون نام آبشاری است که در دره‌های غرب شهرستان سپیدان قرار گرفته است. ارتفاع این آبشار به ۷۰ متر و عرض آن به ۱۰۰ متر می‌رسد.آبشار مارگون که در روستای مارگون واقع شده است، یکی از بزرگ‌ترین و با شکوه‌ ترین آبشارهای ایران است که از نظر زیبائی، بزرگی و حجم آب خروجی با آبشار شوی رقابت می‌کند. فاصله این آبشار از سپیدان فارس حدود ۴۸ کیلومترست.

امکانات رفاهی :

در محوطه ورودی آبشار پارکینگی جهت خودروها ساخته شده است. در اطراف پارکینگ سرویس بهداشتی و محوطه‌های مسطحی ساخته شده که برای اقامت و برپا کردن چادر مناسب است. در اطراف پارکینگ و در طول راه رسیدن به آبشار سطل زباله نصب شده است.

یست اسکی بین المللی پولادکف
پپیست اسکی بین الملی پولادکف در ۸۸ کیلومتری شمال شیراز و کیلومتر ۱۵ جاده سپیدان به آبشار مارگون قراردارد. پیست پولادکف دارای هتل چهار ستاره، ۴ واحد غذاخوری، تله کابین به طول ۲ کیلومتر، ۲ دستگاه تلی اسکی ویژه اسکی بازان به طول ۱۶۰۰ متر و ۸ دستگاه موتور برفی است. در نزدیکی پیست اسکی پولادکف، پیست اسکی کوچک تری وجود دارد که به پیست اسکی سپیدان شناخته می شود. بارش سنگین برف در فصل زمستان یکی از زیبا ترین جاذبه های استان فارس در این منطقه محسوب می شود. این مجموعه با استقبال بی نظیر مردم و علاقمندان به ورزش اسکی در ایام زمستان روبرو است و با توجه به قرار گرفتن در مسیر آبشار زیبای مارگون از موقعیت ویژه ای برخوردارمی باشد. وجود امکانات اقامتی و تفریحی مناسب و متنوع باعت شده این پیست در سایر فصول هم قابل استفاده باشد بطوریکه در فصل تابستان امکان پرداختن به ورزش مفرح اسکی روی چمن نیز در این مجموعه وجود دارد و تله کابین آن در تمام ایام سال فعال است. مجموعه پولادکف به عنوان دومین پیست بین المللی اسکی کشور مطرح گردیده و هر سال شاهد حضور پرشور اسکی بازان و عموم مردم می باشد.

تنگ تیزآب

تنگ تیزاب منطقه‌ای تفریحی و گردشگری در استان فارس است. تنگ تیزاب در ۲۹ کیلومتری شمال غرب شهراردکان فارس، مرکز شهرستان سپیدان و ۹۰ کیلومتری شیراز قرار دارد. در این تنگ رودخانه‌ای جاریست که آب آن از کوه‌های سپیدان سرچشمه می‌گیرد.

تنگ تیزاب گذرگاه یکی از شعبه‌های رودخانه بشار است. این رودخانه آبی شیرین دایمی دارد و مورد استفاده شرب و کشاورزی است. گونه‌های مختلف ماهیان بومی نیز در آن دیده می شوند. تنگ تیزآب از پوشش جنگلی مناسب برخوردار است و درختان آن را بیشتر بنه، بادام، بلوط و بید تشکیل می ‌دهند.

تنوع گونه‌های درختی و عبور یک رودخانه دایمی از جمله ویژگی ‌های این منطقه‌اند. تنگ تیزآب تابستان‌های خنک و خوش آب و هوا و زمستان‌هایی سرد دارد. طبیعت کوهپایه‌ای توأم با پوشش جنگلی و رودخانه دایمی، منظره‌ای زیبا را در دل تنگ تیزاب به وجود آورده و جاذبه‌های این گردشگاه را فزونی بخشیده است. راه کوهستانی ممسنی ـ سپیدان از کنار این تنگه عبور می ‌کند.

چشمه شش پیر
چشمه شش پیر با آب زلال و گوارایی که دارد، مهم‌ترین و پر آب‌ترین منبع آب سطحی دائمی در استان فارس است. اگر پای صحبت محلی ها بنشینید، برایتان افسانه‌های زیادی خواهند گفت از پادشاهانی که برای انتقال آب این چشمه و دریاچه به محل سکونت‌شان، چه کارها که نکرده‌اند و چه غلامانی که برای انجام فرمان شاهی هلاک نشده اند.
حکایت چشمه شش پیر و دریاچه کوچک آن را به شش پیر طریقتی نسبت می دهند که روزگاری در کنار این چشمه زندگی می کردند و در کنار همین رود جام حیات را سر کشیدند. چشمه بلندی که از شکاف کو‌ه های زاگرس سرچشمه می گیرد و چند متر جلوتر، به دریاچه شش پیر می‌ریزد.
اما افسانه ها به همین جا ختم نمی‌شوند. مردم محلی معتقدند که دریاچه شش پیر، مثل یک دهان بلعنده آب را فرو می‌برد و به همین دلیل، هیچ شناگری از این آب زنده بیرون نخواهد آمد.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید نام قدیمی این رودخانه رتین بوده و در دوره قاجاریه به شش پیر تغییر پیدا کرده است. در حدود ۲۰۰ متری چشمه شش پیر، در دل کوه نوشته‌ای حکاکی شده که حکایت از توجه پادشاهان قاجار به این چشمه و دریاچه دارد.

چله گاه
چله گاه سپیدان در ۵ کیلومتری شهر اردکان فارس قرار دارد .این گردشگاه در فصل های بهار و تابستان پذیرای انبوهی از مردم است . وجود غار های سنگی ،رودخانه پر آب طبیعت زیبا و چشم نواز بر زیبایی های تفرجگاه چله گاه سپیدان افزوده است .

دریاچه مهارلو

دریاچه مهارلو در جنوب شرق شیراز واقع شده و وسعت آن ۲۰ هزار و ۸۰۰ هکتار و با طول ۳۵ کیلومتر است. این تالاب در ارتفاع ۱۴۹۰ متر از سطح دریا های آزاد قرار دارد و  عمیق ترین نقطه آن در بهار به کمتر از یک متر می رسد  ولی در برخی مناطق آن ، در سالهای پر آبی بویژه در محدوده چشمه های دائمی  بخش غربی و شمالی،   گودی آن تا ۳ متر نیز گزارش شده است .  

این تالاب عمدتاٌ دارای آب شور است که توسط سه رودخانه  ” نوبه اى خشک” ،  ” حمزه”  و ” سروستان”  و همچنین روان آب هاى کوه هاى مجاور تامین می شود. به علاوه چشمه های بزرگ و دائمی دریاچه نظیر  ” بارمیشور ”  و ” آب پروران ” از منابع تامین کننده آب تالاب مهارلو هستند  که به ترتیب در منتهی الیه شمال غربی  و در حاشیه شمالی آن واقع اند.

یکی از شگفتی های  تالاب مهارلو  آن است که به دلیل وجود چشمه های متعدد آب شیرین  در حاشیه شمالی و شمال غربی و نیز به دلیل شرایط اقلیمی خشک و در نتیجه رژیم  بارندگی  متاثر  از دور های بدون باران ، کم باران و بارندگی های شدید و موردی ، ریز تالاب های آب شیرین و لب شور  متعددی  رخ نمون دارند که بسته به میزان بارندگی ماهانه  و سالانه ، مساحت آنها متغیر  است و در برخی از آنها به  ۱۵۰ هکتار نظیر  “تالاب بارمیشور”  و ۲۵۰ هکتار نظیر  “تالاب آب پروران”   نیز  می رسد.
.

روستای قلات

قلات به ظاهر یک روستا و در حقیقت تکه‌ای از بهشت است که روی زمین جا مانده، مانند هزاران تکه‌ای که در اقصی نقاط ایران اسلامی، این کشور را به یکی از زیباترین نقاط جهان بدل کرده است.

منطقه فارس، تا زمانی‌که به نزدیک روستای قلات نرسیده باشی، به فکر هم خطور نمی‌کند آن همه زیبایی می‌تواند در یک نقطه جمع شده باشد، آبی سرازیر شده از دامن کوه که سرچشمه‌اش، چشمه‌هایی است در قله، درختانی چند هزارساله و دره‌ای عمیق و خنکای آن در گرم‌ترین زمان سال، لرزه بر اندامی هر گردشگری می‌اندازد!

روستای تاریخی قلات از توابع بخش مرکزی شهرستان شیراز به‌شمار می‌رود که در ۱۵ کیلومتری شمالغرب شیراز است و در ارتفاع ۲ هزار و ۶۵ متری از سطح دریا، هفت هزار نفر از مردم ایران را در خود جای داده و آب و هوای دل‌انگیز و سحر کننده‌اش، هر گردشگر و طبیعت دوستی را مهار خود می‌کند.

دریاچه هفت برم
دریاچه هفت برم یکی از دریاچه‌های استان فارس است که در ۵۵ کیلومتری غرب شیراز و شمال شرقی منطقه حفاظت شده ارژن و پریشان واقع شده است. دریاچه هفت برم از ۴ تالاب دائمی و ۳ تالاب فصلی تشکیل شده است و مساحت آبگیرهای دائمی آن نزدیک به ۲۰ هکتار می‌باشد. مجموعه دریاچه‌های هفت برم به دلیل دارا بودن شرایط مناسب زیستگاهی و حضور عوامل اکولوژیکی مساعد نظیر پوشش گیاهی و آب شیرین، از مناطق جذب و تجمع پرندگان آبزی مهاجر است. آب این دریاچه‌ها از ریزش‌های جوی و چشمه‌های پیرامونی تأمین می‌شود. این منطقه در تابستان دارای آب و هوای معتدل بوده و در زمستان سرد و خشک است. نزدکی این منطقه به شیراز، تنوع چشم‌اندازها و آب و هوای مطبوع آن سبب شده است که در بیشتر مواقع سال، با وجود کمبود امکانات رفاهی و خدماتی، جمعیت بسیاری به این مکان مراجعه نمایند.

بهشت گمشده

بهشت گمشده شیراز، بهشت گمشده مرودشت یا تنگ بستانک در منطقه کامفیروز فارس با جاذبه های طبیعی شگفت انگیز، به مانند قطعه ای از بهشت بر روی زمین می درخشد. بهشت گمشده یا تنگ بستانک از جاذبه های شگفت انگیز طبیعی فارس است که در منطقه کامفیروز در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی شیراز قرار دارد.

انبوه درختان در منطقه بهشت گمشده در پاره‌ای از مناطق چنان پنجه در پنجه هم انداخته‌ و سقفی از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساخته که به سختی می توان درخشش آفتاب را از میان شاخ و برگ درختان دید. در این منطقه زیبا و دیدنی آنچه به چشم می‌آید سبزی و زیبایی مناظر شگرف و آنچه به گوش می‌رسد صدای نوازشگر آب و نغمه پردازی پرندگان است.

دریاچه سد درودزن
“سد داریوش” که هم اکنون “سد درودزن” نامیده میشود سدی است خاکی که بر روی رودخانه “کر” احداث شده است ،این سد در نزدیکی شهر مرودشت استان فارس قرار گرفته و شایدتعجب کنید که تاریخچه ساخت سد در این محل به دوران هخامنشیان برمیگردد.

تنگ بووان
تنگ بوان در موقعیت جغرافیایی N300307 E513821 در استان فارس واقع است. تنگ بوان در جنوب شرقی شهرستان نورآباد در حاشیه جاده فرعی نورآباد به جاده اصلی شیراز-اردکان واقع شده است. این گردشگاه به علت نزدیکی به جاده اصلی، در محور چهار استان فارس، بوشهر، خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته و امکان دسترسی ساکنان شهرهای پر جمعیت این استان ها را در فاصله زمانی مناسب فراهم می آورد.
زیر حوزه آبخیز وسیع و منطقه جنگلی پر باران بالادست این تنگ، موجب فراوانی آب شیرین و گوارای تنگ بوان شده است، به طوری که در طول سال (به ویژه در فصل بهار) از روی اغلب دیواره های صخره ای تنگ، آبشارهای زیبا سرازیر می شوند. این منطقه پر آب، از زمان های قدیم محل ییلاقی طوایفی از عشایر ممسنی بوده که به باغ داری و دام داری می پرداخته اند. درختان گردوی تنومند باغ های این منطقه، عمری طولانی دارند.
بعضی از این درختان تا شعاع ۱۰-۱۵ متری از ورود نور آفتاب به زیر درختان جلوگیری می کنند. اختلاف درجه حرارت این تنگه با نورآباد در روزهای گرم تابستان، گاه به بیش از ده درجه سانتی گراد می رسد. منطقه نور آباد ممسنی از مناطق گرمسیر محسوب می شود و میانگین درجه حرارت آن در تابستان در حدود ۳۰ درجه سانتی گراد بالای صفر است. با این وجود تنگ بوان با دمای حدود ۲۰ درجه سانتی گراد از توانمندی گردشگاهی قابل توجه در جذب گردشگران برخوردار است. از دیگر مزایای این تنگ، راه ارتباطی آسفالته آن است. تنگ بوان منطقه سردسیری نورآباد ممسنی است که محل ییلاق عشایر منطقه است.