وی می افزاید: دو سوی باغ دو کوشک طراحی و اجرا شده که از آنها جهت استراحت و تماشای فضای دل انگیز باغ استفاده می شده است. همه کاخها درون پردیس قرار داشته اند، به گونه ای که هر کاخ دارای فضایی سرسبز و آرام بخش پیرامون خود بوده است.
این مقام مسئول با بیان اینکه باغ شاهی آب مورد نیاز خود را از طریق انشعابهایی که از رودخانه پلوار جدا می شده تأمین می کرده است اظهار می کند: آبنماها از دو قسمت جویهای عبور آب، حوضچهها تشکیل شده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس بیان می کند: در هر ۵/۹ تا ۵/۱۳ متر جوی یک حوضچه وجود دارد، که حوضچه ها در ابتدا عمل تقسیم آب و آرام کردن سرعت آب در مسیر جوی ها را انجام میداده و دیگر اینکه موجب ته نشین شدن گل و لای موجود در آب می شده است.
امیری ادامه می دهد: ابعاد دهانه داخلی این حوضچه ها ۸۷ در ۸۷ سانتیمتر و عمق آنها حدود ۵۲ سانتیمتر است. عمق و دهانه جوی های سنگی حدود ۲۵ سانمتیمتر و لبه حوضچه ها و جویها حدود ۱۵ تا ۱۶ سانتیمتر است. نزدیک به ۱ هزار و ۱۰۰ متر از آبنماهای باغ کاوش شده و از زیر خاک بیرون آورده شده اند.
چه شکوهی!میراث از دست رفته جهان…
از ارایه این نوع مطالب تشکر میکنم
در مورد واژه ی ” پردیس ” این مطلب رو بخونید. جالبه !
این باغها که در روزگار خود بی نظیر بود در دیگر تمدن های بزرگ سابقه اینچنانی نداشت و مردم بسیاری از نقاط جهان را جالب نظر آمد. لذا به اقتباس از ایرانیان باغهایی در بسیاری از نقاط جهان ساخته شد و همان واژه فارسی برای نامگذاری آنها به کار برده شد. امروزه این واژه در زبان یونانی به صورت Paradeisos به معنی باغ و در زبان های فرانسه و انگلیسی به ترتیب Paradis و Paradise به معنای بهشت به کار می رود.