با رای دیوان عدالت اداری، برق شیراز بار دیگر به برق منطقهای فارس واگذار شد. به گزارش شیراز۱۴۰۰ و به نقل از خبرپارسی شعبه اول دیوان عدالت اداری طی دستورموقت خود، باشگاه برق شیراز را دولتی دانست و روند انتقال آن به حسین فارسی را بدون طی روند قانونی تلقی کرد و رای به بازگشت باشگاه به بدنه برق منطقهای داد.
۱۲ نفر از پیشکسوتان برق شامل خلیل صالحی، عباس زارع، علی کلانتری، محمد عباسی، علیرضا قشقاییان، منوچهر نصراللهی، حسن خوشنام، امیر منجمی، مسعود مقیم، جمال نداف، مهدی جعفری، ستار زارع به همراه مهدی نیکخواه (نماینده هواداران) از طریق وکیل خود در تهران درباره غیر قانونی بودن واگذاری باشگاه به حسین فارسی طرح دعوا کردهاند. در روند این پرونده در سایت دیوان عدالت مراحل آن اینگونه ذکر گردیده است:
۱-پرونده کلاسه ۹۲۰۹۹۸۰۹۰۰۰۷۶۷۴۵ ردیف فرعی ۱ با علت طرح رسیدگی بدوی نسبت به خواسته دستور موقت در دیوان عدالت اداری به تاریخ ۰۳/۰۹/۱۳۹۲ ثبت گردید و با شماره بایگانی ۹۲۱۵۵۱ به شعبه اول دیوان عدالت اداری ارجاع شد.
۲-نسبت به این دعوی به طرفیت شرکت برق منطقهای فارس مبنی بر دستور موقت به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۱۵۶۰ مورخ ۱۷/۰۹/۱۳۹۲ دستور موقت صادر شد.
۳-ابلاغیه شماره ۹۲۱۰۱۰۰۹۰۰۱۰۶۴۸۲ مورخ ۲۳/۰۹/۱۳۹۲ جهت ابلاغ دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۱۵۶۰ مورخ ۱۷/۰۹/۱۳۹۲ برای خواهان صادر شد.
۴-ابلاغیه مورخ ۲۳/۰۹/۱۳۹۲ جهت ابلاغ دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۱۵۶۰ مورخ ۱۷/۰۹/۱۳۹۲ برای شرکت برق منطقهای فارس صادر شد.
مشخص است که شعبه اول دیوان عدالت اداری، اسناد و مدارک ارائه شده را کافی دانسته که طی دستور موقت خود، انتقال برق را غیر قانونی دانسته است.
طبق ماده ۳۴ قانون دیوان عدالت اداری: در صورتی که شاکی ضمن طرح شکایت خود یا پس از آن مدعی شود که اجرای اقدامات یا تصمیمات یا آراء قطعی یا خودداری از انجام وظیفه توسط اشخاص و مراجع مذکور در ماده (۱۰) این قانون، سبب ورود خسارتی میگردد که جبران آن غیرممکن یا متعسر است، میتواند تقاضای صدور دستور موقت نماید.
وکیل پیشکسوتان برق در دادخواستی که ارائه داده اظهار داشته بود که حسین فارسی بعد از انتقال سهام باشگاه، مبادرت به انتقال غیر قانونی سهام به اشخاص دیگر نموده و این روند و انتقالهای مکرر به اشخاص ثالث میتواند در آینده مشکلات زیادی ایجاد نماید و خواستار صدور دستور موقت و آنی شده بود. در چنین مواردی چنانچه شعبه دیوان صدور دستور موقت را ضروری نداند قرار رد درخواست و اگر ضروری بداند دادخواست دستور موقت را صادر مینماید. در مورد این پرونده دستور موقت صادر و برق باید همچنان تا رسیدگی نهایی و صدور رای قطعی در دیوان عدالت اداری، زیر نظر برق منطقهای اداره شود.
شاید اکنون این بحث مطرح باشد که آیا فارسی میتواند وارد پروندهای که بین پیشکسوتان و برق منطقهای مطرح شده و ربطی به او ندارد شود؟ ماده ۵۵ قانون دیوان عدالت اداری میگوید «هرگاه شخص ثالثی در موضوع پرونده مطروحه در شعبه دیوان، برای خود حقی قائل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذینفع بداند، میتواند با تقدیم دادخواست، وارد دعوی شود. در صورتی که دادخواست مذکور قبل از صدور رأی واصل شود، شعبه پس از ارسال دادخواست، برای طرفین دعوی و وصول پاسخ آنان با ملاحظه پاسخ هر سه طرف، مبادرت به صدور رأی مینماید.»
پس فارسی هم اگر وارد پرونده شود و دادخواست ورود ثالث بدهد تاثیری در دستور موقت صادره ندارد و تا رسیدگی نهایی، باشگاه برق دولتی خواهد بود. طبق قانون، باشگاه باید قیمت گذاری کارشناسی و در مزایده واگذار میشد و قانون اصل ۴۴ اجازه ترک تشریفات را هم نمیدهد. این عمل غیر قانونی را چگونه میتوانند توجیه کنند و خواستار تغییر رای صادره از سوی دیوان گردند؟
از آنجایی که خواسته پیشکسوتان ابطال مصوبه برق منطقهای درباره واگذاری باشگاه بوده این پرونده در شعبه اول دیوان مختومه و برای ادامه رسیدگی از شعبه اول به هیات عمومی دیوان عدالت خواهد رفت. ماده ۸۰ قانون دیوان عدالت اداری صراحت دارد «تقاضای ابطال مصوبات در هیأت عمومی دیوان، با تقدیم درخواست انجام میگیرد.» هیات عمومی چیست؟ ماده ۸- هیأت عمومی دیوان با شرکت حداقل دو سوم قضات دیوان به ریاست رئیس دیوان و یا معاون قضائی وی تشکیل میشود و ملاک صدور رأی، نظر اکثریت اعضای حاضر است. رای هیات عمومی قابل تجدید نظر خواهی نیست.
همه اسناد ومدارک حکایت از عمل غیر قانونی برق منطقهای دارد و حالا باشگاه، دولتی است. استاندار فارس باید از این فرصت بهره برده و زمینه اتصال باشگاه برق به نهادهایی چون شهرداری یا …فراهم آورد. برق باید مدیریتی اصولی و حرفهای داشته باشد تا به جبران همه روزهای رفته بپردازد.
برق باید باردیگر اوج بگیرد. خلا این تیم ریشه دار در فوتبال ایران بیداد میکند. خلا روزهایی که حافظیه و ورزشگاه ارتش یکپارچه نارنجی بودند، فوتبال فارس را آزار میدهد. برق در شیراز یک تیم فوتبال نبود. برق گوشهای از زندگی خیلیهایی بود که دل در گرو آن داشتند و مجال کنونی را نباید به سادگی از دست داد. نه استانداری و نه حتی اداره کل ورزش نباید به سادگی از کنار این موضوع بگذرند.
روزهای بیبرقی، روزهای تاریکی ورزش ما بود و حالا باید تلاش کرد خاطرات غبار گرفته را غبار روبی نموده و پرچمهای نارنجی را از کنج گنجهها بیرون آورد. برق که باشد انگار شیراز حال و هوای دیگری دارد. لطفا» این فرصت را غنیمت بشمارید.
در اولین گام یک هیات مدیره بدون توجه به مسائل سیاسی انتخاب و مدیریت باشگاه را از روند کنونی خارج نمایید.شان برق فراتر از آن است که یک روز در میان دستورات عجیب و غریب مبنی بر تعطیلی تمرینات را شاهد باشیم. کاش این بار فرصتشناس باشیم.
کاش باشگاه را به هواداران و پیشکسوتان واگذار می کردند تا با عرضه سهام در بورس، تمام علاقه مندان فوتبال شیراز بتوانند با خرید سهام به این باشگاه کمک کنند. این تنها راه نجات یک باشگاه بزرگ و با سابقه هست…
موقعی که شهرداری یاسوج میتونه تیم داری کنه برای شهرداری شیراز که دیگه کاری نداره .
اگر اداره برق هر ماه به ازای هر نفر از افراد استان فارس ۵۰۰ تومان روی قبضهای برق اضافه کنند ماهیانه حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان درآمد برای باشگاه برق حاصل میشود که در سال حدود هجده میلیارد تومان میشود . واین کمک بسیار بزرگی به باشگاه میکند .
به عنوان کسی که در صنعت برق مشغول هستمریال باید بگم که خیلی نباید دلتون ذو خوش کنید. وضعیت وزارت به شدت بد هست و بعضی از ادارات کل حتی حقوق هم ندارن که بدن و از این و اون ور قرض می گیرن. شرکت ما سه سال پیش از همین برق فارس ۶۰۰ ملیون طلب داشت. همین طور ۱۰ تومن و ۲۰ تومن خرد خرد دادن تا تمام شد. کسی که شرکت داره می فهمه این یعنی چی؟ هفته پیش که با کارشناسای توانیر جلسه ای داشتیم، دلشون برای برق فارس می سوخت که میان اینجا با التماس پول می گیرن برای کارهاشون. نه اینکه فقط فارس اینطوری باشه، یزد و اصفهان و خوزستان و همه حا همینطوری هست. خیلی از بچه های شرکت ما و بقیه حتی شرکنتهای بزرگ تهران ول کردن و رفتن. اوضاع بدتر از اونی هست که فکرش را بکنید. اینو گفتم که از فردا نیاید یقه این بدبختها بگیرید که چرا پول خرج تیم نمی کنن. حقوق خودشون ندارن بدن، تیم داری پیش کش. نگاه به فولاد و سپاهان و مس هم نکنید. اونا پولدارن ۱۰۰ ملیارد براشون پول توجیبی هست. خلاصه مساله فقط مدیریت نیست. مساله کلانتر هست.
درود بر برق شیراز
برق شیراز یعنی تاریخ ورزش شیراز، یعنی خاطرات نوجوانی، جوانی و میانسالی و پیری چندین نسل در شیراز. یاد روزهایی به خیر که وقتی برق در ورزشگاه ارتش بازی داشت حداقل ۱۰۰۰۰ نفر به ورزشگاه می رفتند و هیچ تیمی نای مقابله با برق در شیراز نداشت. افسوس و صد افسوس که برق زیبا، دوست داشتنی و به قول طرفداران گذشته هلند ایران به این روز نابسامان افتاده است. به امید روشنایی هرچه بیشتر برای برق شیراز در فوتبال ایران
انگار یادتون رفته برق دولتی بود و دست برق منطقه ای بود که سقوط کرد! همچین اتفاق تازه ای هم نیوفتاده واسه هواداران. البته واسه اون کسانی که نامه زدن و پیگیری کردن تا برق به برق منطقه ای واگذار بشه، یه اتفاقایی افتاده!!!
کلا برق منطقه ای فارس تعطیله. چه تیم داریش چه رسیدگی به وضعیت روشنایی شهر و چه ادارت وابسته بهش…