سایت خبری – تحلیلی شیراز۱۴۰۰: شیراز را می توان شهر وعده های بی سرانجام دانست، وعده هایی از سوی مسوولان که در دوران مسوولیت خود می دهند، بعد هم همراه با پایان دوران مسوولیت فرد وعده دهنده به بایگانی می روند و فراموش می شوند. یکی دیگر از این طرحها، پروژه ای است که با نام دهن پر کن “بزرگترین پارک باغ آسیا در دل باغهای شیراز” شناخته شود.
از ساخت پارک آبی، شهربازی و پل طبیعت در دوران مهندس اسکندرپور گرفته تا ساخت شهربازی دراک، تم پارک هفت تنان، آکواریوم و مجموعه آبی برف فروشان در دوران مهندس پاک فطرت تا وعده های قدیمی تر ساخت پارک پرندگان و پارک تمدن ها در دوران مرحوم مهندس اعتمادی. طرحهایی که اگرچه در شیراز فقط برروی کاغد ماندند اما در تهران، مشهد، اصفهان، مشهد و حتی شهرهای کوچک تر مانند ملایر و شهررضا ساخته شدند تا شیراز پیشتاز بی رقیب طرحهای اجرا نشده و عقب مانده ترین شهر بزرگ کشور در زمینه طرحهای تفریحی باشد.
اما هنوز دوران شهرداری و شورای شهر جدید شروع نشده که نام برخی از این طرحها به گوش می رسد و تجربه دو دهه اخیر مسوولان در دادن وعده های بی سرانجام و پیچیدگی های موجود در برخورد با سرمایه گذاران و وضعیت مالی شهرداری تقریبا به ما این اطمینان را می دهد که این پروژه ها و ایده ها به سرانجام نخواهد رسید.
آنطور که روزنامه خبرجنوب نوشته است قرار است طرحی با عنوان تبدیل باغ های شیراز به «پارک باغ» رقم بخورد، موضوعی که عضو هیأت رئیسه و سخنگوی شورای شهر شیراز بر آن تأکید کرده و گفته است: با توجه به تهدیداتی که سال هاست موجب تخریب باغ های حوزه قصردشت شده به منظور هویت بخشی به این باغ ها، اجرای بزرگ ترین باغ پارک آسیا در باغ های شیراز را در دستور کار دادیم.
علی اکبر سلطانی ادامه داده: همچنین به منظور توسعه فضای سبز و سیمای شهر استفاده از پساب تصفیه خانه فاضلاب برای آبیاری فضای سبز شهری وتوسعه پارکهای تخصصی از دیگر مواردی است که شورای ششم آنها را دنبال خواهد کرد.
همانطور که ملاحظه شد، یک پروژه دیگر با پسوند “بزرگ ترین” آن هم در قاره آسیا که شهری مثل دوبی در آن با سرعت شگفت آور در حال رشد و ثبت رکوردهای جدید در تمامی زمینه های توسعه شهری است، همین عنوان “بزرگ ترین ” ما را بشدت درباره سرانجام این طرح نگران می کند.
از آخرین بارهایی که نام بزرگ را همراه با پروژه های شهری به یاد می آوریم، پارک آبی شیراز بود که قرار بود بزرگترین پارک آبی کشور باشد و سال فبل کلنگ زنی شد و اکنون ماه هاست ساخت آن شروع نشده، عملیات اجرایی آن به دلیل بی پولی تعطیل شده است. قبل تر از آن هم پارک دراک را به یاد داریم که قرار بود بزرگترین کوهستان تفریحی کشور باشد که اکنون فقط یک ون برای حمل و نقل ۲ میلیون جمعیت شیراز تدارک دیده شده تا این مجموعه تفریحی تبدیل به مکانی خلوت و خانه ارواح شود و تقریبا دیگر کسی از زیپ لاین، پل معلق و آلاچیق های آن استفاده نمی کند چراکه مسوولان محترم فراموش کرده اند برای جایجایی افراد در پارک کوهستانی نیاز به تله کابین است نه مسیر ماشین رو و خودرو ون.
قبل تر از آن هم عبارت بزرگ را با مجتمع خلیج فارس و شهربازی دراک شنیدیم، مجتمع خلیج فارس که تبدیل به صدها معازه ریز شد که تنها نقطه قوت آن را می توان پردیس هنر شهر آفتاب دانست، شهربازی دراک هم آنقدر سنگ بزرگی برای نزدن بود که قطعا هیچگاه به مرحله ساخت نخواهد رسید.
با توجه به تمامی این تفاسیر، شاید بهتر است نمایندگان مردم شیراز در شورای شهر و مدیران شهری این کلانشهر، بجای طرحهای بزرگی که بنابر تجربه هیچگاه به نتیجه نمی رسد ابتدا یک رسیدگی به وضعیت فعلی شیراز و پروژه های رها شده ای چون پارک دراک و بام شیراز داشته و با جذب سرمایه گذار و و سر و سامان دادن به وضعیت تفریحی این مراکز و ساخت تله کابین، شهربازی، تم پارک، پارک گلها، پارک تمدن ها و … در فضاهای این مجموعه ها کارهای گذشته را تکمیل کنند و سپس به سراغ طرحهایی بروند که تکمیل آنها با توجه به شرایطی به در طول نوشتار توضیح دادیم عملی به نظر نمی رسد.
پارک بزرگ
آخه چرا باید برای این وعده هایی که انجام نمیشن بیان باغای شیرازو از بین ببرن
کو گوش شنوا؟
این فقط اختصاص به شیراز نداره، در سرتاسر ایران فقط از پیشرفت و توسعه چهار تا عکس و ماکت و بنر و نهایتا کلنگ زنی رو می بینیم
تا این فرقه روی کار هستن وضعمون از این بهتر نمیشود