: مهار آتش‌سوزی گسترده در کارخانه بسته‌بندی عسل در شهرک صنعتی شیراز
سایت خبری تحلیلی شیراز۱۴۰۰: ورودی های هر شهر به نوعی بیانگر بخشی از آن چیزی است که در آن شهر در حال جریان است. چه از لحاظ زیباشناسی و ابعاد و چه از لحاظ مدیریتی و مهندسی. ورودی های اصلی شیراز می توان ورودی شمالی آن ( دروازه قرآن)، ورودی جنوب شرقی ( پل فسا و بزرگراه خلیج فارس )، ورودی غربی ( بلوار امیرکبیر ) و وروی شمالغربی ( بزرگراه دکتر حسابی ) دانست که بیشترین حجم ورود و خروج خودروها از این معابر صورت می گیرد. شیراز۱۴۰۰ قصد دارد در ۴ بخش جداگانه به بررسی وضعیت این ورودی ها خواهد پرداخت.
قسمت سوم : المان ورودی غربی
ساخت المان غربی شیراز در سال ۹۲ آغاز و در سال ۹۶ بصورت نصفه نیمه افتتاح شد! ساختار اصلی این المان پلهای عابرپیاده، آبشار و فضای سبز آن بود که آبشار اجرا نشد، پل عابرپیاده بصورت نصفه نیمه آماده بهره برداری شد و فضای سبز آن نیز آنطور که در تصاویر سه بعدی نمایش داده می شد نباشد تا در نهایت هزینه میلیاردی آن سوخت شده و فرصتی که می توانست به یک محیط مناسب برای گردشگری تبدیل شود، به واسطه اجرا و افتتاح نیمه کاره از دست رود.
موضوع دیگر نورپردازی این المان است که مانند پلهای ولیعصر و معلم به فراموشی سپرده شده و در تاریکی شب تنها محیط هم سطح دارای روشنایی است.
این پروژه و سایر طرحهای مشابه نشان داده است که شهرداری شیراز صرفا به دنبال اجرای یک طرح و نه بهره برداری و سودرسانی به شهروندان است چراکه اگر چنین بود ابتدا توسط تیم سابق شهرداری و شورای شهر به واسطه ناقص بودن افتتاح نمی شد، دوم اینکه حداقل توسط تیم جدید شهرداری نورپردازی و سمت نیمه کاره آن در این بیش از یک سال از ورودشان سامانی داده می شد.
یادمان نمی رود که برخی از مسوولان سابق در مقایسه عجیب با پل طبیعت تهران، نام این پل را طبیعت گذاشتند، نامی که هیچ نشانی از طبیعت ندارد.
سایت خبری تحلیلی شیراز۱۴۰۰: ورودی های هر شهر به نوعی بیانگر بخشی از آن چیزی است که در آن شهر در حال جریان است. چه از لحاظ زیباشناسی و ابعاد و چه از لحاظ مدیریتی و مهندسی. ورودی های اصلی شیراز می توان ورودی شمالی آن ( دروازه قرآن)، ورودی جنوب شرقی ( پل فسا و بزرگراه خلیج فارس )، ورودی غربی ( بلوار امیرکبیر ) و وروی شمالغربی ( بزرگراه دکتر حسابی ) دانست که بیشترین حجم ورود و خروج خودروها از این معابر صورت می گیرد. شیراز۱۴۰۰ قصد دارد در ۴ بخش جداگانه به بررسی وضعیت این ورودی ها خواهد پرداخت.
قسمت سوم : المان ورودی غربی
ساخت المان غربی شیراز در سال ۹۲ آغاز و در سال ۹۶ بصورت نصفه نیمه افتتاح شد! ساختار اصلی این المان پلهای عابرپیاده، آبشار و فضای سبز آن بود که آبشار اجرا نشد، پل عابرپیاده بصورت نصفه نیمه آماده بهره برداری شد و فضای سبز آن نیز آنطور که در تصاویر سه بعدی نمایش داده می شد نباشد تا در نهایت هزینه میلیاردی آن سوخت شده و فرصتی که می توانست به یک محیط مناسب برای گردشگری تبدیل شود، به واسطه اجرا و افتتاح نیمه کاره از دست رود.
موضوع دیگر نورپردازی این المان است که مانند پلهای ولیعصر و معلم به فراموشی سپرده شده و در تاریکی شب تنها محیط هم سطح دارای روشنایی است.
این پروژه و سایر طرحهای مشابه نشان داده است که شهرداری شیراز صرفا به دنبال اجرای یک طرح و نه بهره برداری و سودرسانی به شهروندان است چراکه اگر چنین بود ابتدا توسط تیم سابق شهرداری و شورای شهر به واسطه ناقص بودن افتتاح نمی شد، دوم اینکه حداقل توسط تیم جدید شهرداری نورپردازی و سمت نیمه کاره آن در این بیش از یک سال از ورودشان سامانی داده می شد.
یادمان نمی رود که برخی از مسوولان سابق در مقایسه عجیب با پل طبیعت تهران، نام این پل را طبیعت گذاشتند، نامی که هیچ نشانی از طبیعت ندارد.
این پروژه واقعا پروژه سنگینی بود و اگر به طور کامل تمام میشد بسیار زیبا و قشنگ میشد اما حتی قسمتی از زیر این پل حتی آهن های تزئینی هم وجود ندارد چه برسد به نورپرداری
از قدیم گفتند:
سنگ بزرگ نشانه نزدنه!
اگه پاک فطرت بود بهتر میشد