نخستین کرسی پژوهشی حافظ از سوی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور به دکتر کاووس حسنلی مدیر مرکز حافظ‌شناسی اعطا شد.
به گزارش شیراز ۱۴۰۰ و به نقل از مهر، صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور(بنیاد علم ایران) در سال ۱۳۸۲ فعالیت خود را آغاز کرد. هدف از تشکیل این نهاد حمایت از پژوهشگران و فناوران بوده است.
صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور تاکنون، گام‌های موثری را در حمایت از پژوهشگران برداشته و اقدامات مؤثری را در در کارنامه خود دارد؛ اما بی‌گمان هنوز بسیاری از پژوهشگران و فناوران در رشته‌های گوناگون، بویژه جوانان خلاق و ایده‌مند کشور برای تحقق ایده‌های خود نیاز به پشتیبانی و حمایت دارند. و این صندوق نمی‌تواند پاسخگوی این همه نیاز جامعه باشد.
فعالیت‌های اصلی صندوق شامل حمایت طرح‌های پژوهشی، دوره‌های پسادکتری، ثبت اختراعات، کرسی پژوهشی، پژوهانه(گرنت) وپشتیبانی از ایجاد و توسعه مراکز نوآوری است.
اعطای کرسی پژوهشی از اقدامات ویژه صندوق است که در شکلی محدود به استادان شاخص یا نهادهای موثر ممکن است تعلق بگیرد. بنیاد علم ایران از طریق رصد فعالیت‌های علمی در سطح کشور و مشاوره با صاحبنظران و گروه‌های علمی و دانشگاهی تصمیم می‌گیرد این جایزه پژوهشی را به کسی اعطا کند.
در پایگاه الکترونیکی «صندوق حمایت از پژوهشگران» در پیوند با کرسی پژوهشی آمده است: «در راستای اهداف سند چشم انداز بیست ساله کشور، نقشه جامع علمی کشور، اجرای قانون برنامه پنجم توسعه، و با توجه به اهمیت روز افزون پژوهش و فناوری در عصر اقتصاد دانش بنیان، در راستای کمک به ایجاد و ارتقاء ظرفیت های تولید علم و فناوری در سطح ملی و در راستای اجرای بند ۱و ۲ ماده ۱۱ اساسنامه صندوق، صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور اقدام به اعطای کرسی پژوهشی به محققان برجسته و صاحب‌نامی می کند که علاوه بر داشتن سوابق علمی معتبر، برنامه پژوهشی راهبردی و شناخت از نیازهای جامعه در زمینه تخصصی خویش، از شرایط زیر نیز برخوردار باشند:
دارای برنامه راهبردی تحقیقاتی منطبق با اولویت‌های صندوق
دارای توان لازم برای ارائه یک چارچوب نظری علمی و منسجم جهت حل مسایل اولویت‌دار کشور
دارای ایده نو، مبتکرانه و آینده‌نگر
توان هدایت و تربیت نیروهای ماهر و متخصص
همچنین در تعریف کرسی پژوهشی آمده است:
«کرسی پژوهشی، اعتبار پژوهشی است که به پژوهشگران عضو هیات علمی دانشگاه ها و مراکز پژوهشی کشور با مرتبه استادی و دارای سوابق پژوهشی معتبر در سطوح ملی و بین المللی با هدف حل مسائل اساسی کشور یا نظریه پردازی در حوزه های بنیادی اعطاء می شود».
مدیر مرکز حافظ‌شناسی در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: تا کنون بیشتر این کرسی‌ها به رشته‌های فنی، مهندسی و پزشکی اعطا می‌شده است. اما توجه مدیران این نهاد به ادبیات و ضرورت بهره‌مندی بیشتر مردم از متون ارزشمند ادبی باعث شده که حمایت از پژوهش های ادبی نیز در کانون توجه قرار گیرد و پیرو همین توجهات بوده که در زمستان سال گذشته از سوی دکتر ضرغام، رئیس صندوق، پیشنهاد «کرسی پژوهشی حافظ» به بنده داده شد. که پس از گفت‌وگوهای مقدماتی و طرحی که با عنوان «حافظ و ارتقای فرهنگی جامعه» تدوین گردید، این کرسی خوشبختانه به تصویب نهایی رسید.
کاووس حسنلی بیان کرد: بجز اقدامات متنوع عملی که در جهت اهداف کرسی در حال اجراست، شهریور امسال تقاضای دو نفر از دانش‌آموختگان دوره‌ی دکتری پذیرفته شد. خوشبختانه این دو نفر هم‌اکنون وارد این دوره شده اند و کار خود را زیر نظر بنده آغاز کرده‌اند. ما در قالب همین کرسی پژوهشی حافظ می‌توانیم هر سال دو نفر را در دوره‌ی پسا دکتری پذیرش کنیم که حقوق آنها را صندوق حمایت از پژوهشگران پرداخت می‌کند. همچنین سالانه امکان حمایت از دو رساله دکتری نیز در این کرسی وجود دارد.
وی بیان کرد: همه می‌دانیم که حافظ شیرازی از نامدارترین شاعران ایران و از آسمانی‌ترین سخن‌سرایان جهان است. دیوان او ـ از دیدگاه معناشناسی ـ صورتی بازآفریده شده از سروده‌های پیشینیان اوست. او با هوشمندی و ژرف‌نگری در آثار پیشِ از خود، اساسی‌ترین، عمیق‌ترین و عمومی‌ترین آنها را برگزیده و با ترفندهای هنری ویژه خود به گونه‌ای بی‌همانند آنها را بازآفریده و جاودانی کرده است
مدیر مرکز حافظ شناسی اضافه کرد: حافظ را می توان فشرده فردوسی، خیام، نظامی، مولوی و سعدی دانست. با آنکه مردم ایران با حافظ ارتباطی گسترده دارند، هنوز آنگونه که بایسته و شایسته است، شعر حافظ در ذهن و ضمیر آنان جایگیر نشده و در زندگی امروز آنان جاری نیست. به همین منظور به نظر می رسد باید در طرحی جامع و علمی به این موضوع پرداخت.
