سومین جلسه اتاق فکر شیراز۱۴۰۰ با موضوع بررسی وضعیت مبلمان شهری و زیباسازی پیاده رو محور ستاد تا فلکه گاز و فلگه گاز تا کلبه سعدی برگزار شد. در این جلسه بر اساس برنامه ریزی انجام شده حاضران با نمایش تصاویر، از زوایای مختلف به بیان مشکلات و معضلات پرداختند که برخی از این معضلات جای تاسف بسیار داشت. در ادامه مقرر شد که در جلسه هفته آینده راهکارهایی ساده و کم هزینه برای بهبود وضعیت محور یاد شده ارائه شود.
در ادامه شما را نیز با این تصاویر همراه کرده و از شما درخواست داریم تا با ارائه نمونه‌های مختلف در ارائه برنامه‌ای مناسب برای بهسازی مسیر ما را یاری دهید. نکته قابل بیان در این زمینه باز هم عملکردبسیار ضعیف شهرداری‌های منطقه یک و سازمان زیباسازی شهرداری است که مشخص نیست چرا به این شدت به این محور مهم بی‌توجه بوده‌اند. محوری که استانداری فارس، باغ جهانی ارم، مجتمع‌های تجاری و مسکونی، پارک آزادی و… در نزدیکی آن قرار گرفته‌اند و از مسیرهای گردشگری شیراز محسوب میشود که نیاز است با یک برنامه مناسب در یک ضرب العجل، وضعیت این محور بهسازی شود.
متاسفانه کارهایی که در گذشته نیز انجام گرفته است نگهداری نشده و به مرور زمان درحال از بین رفتن هستند و لازم است هرچه سریعتر به وضعیت این مسیر رسیدگی شود.
۱ – باجه‌های تلفن: باجه‌های تلفن در مسیر دارای مدل‌های مختلف بوده و فاقد استاندار مشخص و ظاهری پیوسته می‌باشد. باجه‌های تلفن که بصورت گروهی درنظر گرفته شده‌اند نیز، مربوط به سالهای دور بوده و آسیب‌های فراوان دیده‌اند و می‌بایست با طراحی جدید و یکسان نوسازی شوند. نوشتن تبلیغات و چسباندن تبلیغات نیز از دیگر معضلات باجه‌های تلفن شهری هستند.
۲ – باغچه ها و گلدان ها : یکی از مشکلات چشمگیر این مسیر که در تمام مسیرهای سطح شهر نیز وجود دارد، بحث باغچه‌ها و گلدان‌های نصب شده می باشد که تمامی باغچه‌های این مسیر خشک و فاقد هرگونه پوشش گیاهی است. در مسیرهایی که واحدهای تجاری قرار دارند این واحد‌ها با ریختن زباله و آشغال در پیاده رو و باغچه‌ها، صحنه‌های نامناسبی را ایجاد می‌کنند. در نزدیکی فلکه ستاد که سالها قبل زیباسازی مسیر انجام شده است، برخی باغچه‌ها فاقد درخت بوده و تنها سرپوش دار هستند، باغچه‌ها نیز در یک مسیر نبوده و باعث ایجاد مشکلاتی برای عابران پیاده می‌شوند. گلدان‌های نصب شده نیز دارای زیبایی نیستند و از هنر در خلق آن‌ها بهره برده نشده است.
۳ – پارک خودروها در پیاده رو: با ادامه فعالیت ضعیف و ناکارآمد پلیس راهنمایی و ذانندگی شیراز، رانندگان روز به روز به مقررات رانندگی بیشتر بی‌توجه شده و وضعیت فرهنگی بیشتر رو به سقوط خواهد رفت. در پیاده روهای این محور رانندگان با خیالی آسوده از اینکه پلیس هیچ‌گاه آن‌ها را به دلیل تخلفشان جریمه نخواهد کرد، ساعت‌ها خودروی خود را در مسیر پارک کرده و با تضییع حقوق دیگران مسیر را سد می‌کنند.
۴ – خط کشی: خط کشی مسیر عابر پیاده نیز متاسفانه بسیار نامناسب بوده و نیاز به بهسازی دارد.
۵ – زیباسازی نمای بصری: در زمینه زیباسازی این مسیر نیز دارای مشکلات بسیاری است. لامپ‌ها و حباب‌های تیرهای روشنایی شکسته‌اند، پله‌های پاساژهای موجود در مسیر قدیمی و کثیف هستند، المان‌ها و آب نماهای ساخته شده از کار افتاده‌اند، تابلوهای فروشگاه‌ها، تیرهای برق، پست‌های برق و تلفن از استاندارد خاصی پیروی نمی کنند و در نهایت قرار نداشتن اجزای مبلمان شهری در یک خط و رنگارنگ بودن آن، عدم نگهداری از مبلمان شهری، ورودی نامناسب پارک آزادی و… از مهم‌ترین مشکلات زیباسازی این مسیر است.
۶ – سطل‌های زباله: سطل‌های زباله بخش معمی از مبلمان شهری محسوب می‌شوند که نقش مهمی در پاکیزگی شهر دارند که در این محور نیز این موضوع مورد بی‌توجهی قرار گرفته است. در طراحی سطل زباله طرح جامعی به چشم نمی‌خورد، فاصله سطل‌های زباله استاندارد نبوده و در بخش زیادی از مسیر سطل زباله وجود ندارد. از سوی دیگر واحدهای تجاری بخصوص فست فود‌ها با قرار دادن سطل‌های آشغال بزرگ در جلوی مغازه و عدم توجه به پاکیزگی آن موجب ایجاد مناظر نامناسبی شده‌اند.
۷ – کف پوش مسیر پیاده رو: در محدوده مورد نظر شاهد استفاده از طرح‌ها و مصالح مختلفی برای سنگ فرش کردن هستیم! از آسفالت و خاک گرفته تا کاشی‌های قدیمی و شکسته و طرح‌های جدید‌تر که البته هیچ هم خوانی با یکدیگر ندارند. در بخشی از مسیر سه تا چهار طرح مختلف کاشی قدیمی استفاده شده است که جای بسی تاسف دارد.
۸ – مسیر برای معلولین: متاسفانه در این مسیر موانع و مشکلات بسیاری برای معلولان وجود دارد که عملا استفاده آن‌ها از مسیر را غیر ممکن ساخته است.
۹ – موانع مختلف: در مسیر پیاده رو موانع مختلفی ایجاد شده است که عمر برخی به دهه‌ها قبل باز می‌گردد! میخ‌های نصب شده برای جلوگیری ورود خودروها به پیاده رو نیز بصورت خودجوش خم شده یا از جا درآمده‌اند.
۱۰ – نیمکت‌ها: نیمکت‌ها موجود در این مسیر نیز فاقد طراحی پیوسته و استاندارد بوده و می‌توان گفت هیچ رهگذری با نشستن برروی هرکدام از این نیمکت‌ها احساس راحتی نخواهد کرد.
سلام خیلی هم خوب .
میشه توی این جلسات ما هم شرکت کنیم.
بله چرا که نه! جلسات هر هفته ساعت ۶ عصر یکشنبه ها برج الکترونیک ط ۳ واحد ۳۷
متاسفانه ساخت پیاده رو در تمام نقاط کشور ایران(به جز جزیره کیش) فاقد هر گونه استاندارد هست. پیاده رو به تنهایی چیز مهمی به نظر نمیاد اما اگر درست و اصولی ساخته بشه نقش بسیار بسیار پررنگی رو در زیباتر شدن شهرها و افزایش رفاه شهروندان ایفا میکنه
مشکل اول در ایران وجود جوب آب در حاشیه پیاده رو ها هست، این مسئله که علاوه بر از بین بردن زیبایی بصری و زشت کردن خیابان ها باعث کم عرض شدن حداقل یک متری عرض خیابان در مجموع از دو طرف و در نتیجه ایجاد ترافیک و سخت شدن پارک خودرو میشه، همچنین باعث غیر استاندارد شدن مسیر برای معلولین، کودکان و سالمندان هم میشه ضمن اینکه از نظر بهداشتی و زیست محیطی هم مشکلات زیادی رو برای شهر به وجود میاره، این موضوع امروزه تقریباً در هیچ کشوری دیده نمیشه. متاسفانه مسئولین شهرهای بزرگ کشور هر چند سر پوشیده کردن جوب ها یا لوله گذاری به جای اون رو در دستور کار قرار دادن اما سرعت کار بسیار بسیار ضعیف هست و در شهرهای کوچک هم هیچ اقدامی صورت نمیگیره و در نتیجه سالها طول میکشه تا به نقطه مطلوب برسیم.(شاید ۵۰ سال)
مورد دیگه ارتفاع زیاد لبه های پیاده رو (در محل هایی که جوب آب حذف قبلاً حذف شده) هست که باز هم باعث از بین رفتن زیبایی بصری و سختی عبور و مرور حداقل برای معلولین و نابینایان میشه، این تصویر ارتفاع کوتاه و استاندارد لبه های پیاده رو در شهر تورنتو کشور کانادا رو نشون میده:
http://upload7.ir/images/02813229941774155318.jpg
این تصویر هم ورودی پیاده روها که به رمپ پیاده رو معروفه (و معمولاً در محل خطوط عابر پیاده و ایستگاه های تاکسی و اتوبوس و همچنین ورودی ساختمان) هر از ۱۰-۱۵ متر به صورت همسطح با خیابان در میارن تا معلولین بتونن راحت با ولیچر یا هر چیز دیگه ای راحت وارد بشن:
http://danson.misericordia.edu/Assets/Images/HallOfShamePics/HallOfShameBig/BadCurbCut5Big.JPG
http://www.sfgov2.org/Modules/ShowImage.aspx?imageid=4887
در این تصویر حتی ورودی پیاده رو به صورت سنگ بریل استفاده میکنن برای نابینایان:
http://www.armor-tile.com/articles_docs/images_docs/tactile_warning_curb_ramps.jpg
مورد بعدی یکدست نبودن سنگفرش پیاده رو ها هست، ممکنه بعضی از ما فکر کنیم که این طرح یک سنگ فرش هست که به پیاده رو زیبایی میده و سنگفرش گرونتر یعنی زیبایی بیشتر، اما واقعیت اینه که یکدست بودن سنگفرش هست که به پیاده رو زیبایی میده نه نوع و طرح اون که البته متاسفانه در ایران عموماً در پیاده رو ها نه تنها از سنگفرش استفاده نمیکنن و به جاش از موزاییک استفاده میکنن بلکه با هر بار کندن پیاده رو برای تعمیر از موزاییکی با طرح و رنگ متفاوت استفاده میکنن و مغازه دارها و منازل مسکونی هم به سلیقه خودشون و هر طور دلشون بخواد پیاده رو جلو ملکشون رو سنگ فرش یا موزاییک میکنن که باعث به وجود اومدن ناهماهنگی شدیدی میشه.
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/3646
متاسفانه اکثر نازیباییهای شهری در اثر فرهنگ غلط خود مردم است و مقصر شهرداری به تنهایی نیست به طور مثال دیوار نویسی و بر چسب زنی مشکل بزرکی است که باید حل بشه راه حل فقط اصلاح فرهنگ شهری و خانواده است
این روزها شاهد هستیم که بعضی ازرفوژها که باید تبدیل به باغچه بشه موزاییک فرش میشه
سلام
برای عملیاتی شدن ایده ها چه کار باید بکنیم؟
آیا با مسئولین مربوطه در ارتباط هستید؟
با تشکر فراوان
نیما جان اول باید کمک کنیم طرح ها پخته بشن بعدش تلاش می کنیم که اونها رو به مسئولان برسونیم. بله کم و بیش ارتباط داریم باهاشون
سلام
امین جان نتیجه این بررسی ها چی هست؟
مگه شما توی شهرداری یا شورای شهر دستی دارید؟
احسان جان قصد داریم یه طرح علمی و قابل دفاع و کم هزینه تهیه کنیم و به شهرداری یا شورا ارائه بدیم. دیگه بعد از ۴ سال و خورده ای از فعالیت سایت حرفمون یه جاهایی خریدار داره بالاخره! 😉
افرین به این همه دقت
سلام و درود بی پایان بر مدیر محترم وبلاگ و دوستان دلسوز همشهری.
امین جان پست بسیار خوب و مفیدی بود و یقینا برگزاری این نوع جلسات مفید هست و میتونه کمک شایانی به شهر در تمام زمینه ها بکنه.
با توجه به تصاویر و از اونجایی که این حقیر، زیاد از این مسیر عبور کردم، اصلا به نظر من در شیراز و مخصوصا در مجموعه شهرداری شیراز، سازمانی بنام سازمان زیباسازی وجود نداره. و اگه بگیم یه بنده خدایی بانی شده و این نماهای بصری در این مسیر رو احداث کرده، معقول تره.حتی در سالهای گذشته، حدود ۲ تا ۳ سال پیش بیشتر آبنماها در این مسیر سالم بودند و مناظر زیبایی به شهر میبخشیدند.و هر شهروندی با عبور از کنار این مناظر، نشاط خوبی بهش دست میداد.
البته خیلی خوب میشد سازمان به اصطلاح پارکها و فضای سبز که به نظر من اونهم سازمان خیالی و بی بخاری هست و مدیر محترمشون با دادن وعده های توخالی، روزگار میگذرونه، نگاهی به این مسیر میکرد.
اما قبل از هر چیز، موضوعی که بسیار مهم و قبل از هر چیز باید بطور گستره و پیوسته ومحکم اجرا بشه، فرهنگ سازی هست. متاسفانه، من وضعیت بقیه شهر ها و کلانشهر ها رو نمیدونم، اما در شیراز فرهنگ سازی ضعیفه و خود مسئولین رمقی به این موضوع ندارند و ساده از کنارش میگذرند.
ما میبینیم که خیلی از افراد روستا نشین و یا بهتر بگم، دهاتی، با فروختن گاو ها و گوسفند های خودشون، یه ماشین ساده و کار کرده میندازن زیر پاشون و به شهر میان و هر کاری که دلشون بخواد میکنن. از مسافر کشی بگیرین تا دور دور تو شهر وبهم ریختن وضعیت های ترافیکی در خیابان ها و …. .
نبود فرهنگ غنی شهروندی در شیراز، مطمئنا موجب آزرده خاطر شدن شهروندان واقعی و دلسوز بشه. البته در بیشتر مناطق بی فرهنگی بیداد میکنه.
( البته من خودم نمیگم که شهروند منظبت و رعایت کنی هستم، خودمم هم دچار اشتباهاتی در سطح شهر میشم.اما در اکثر مواقع سعی میکنم بصورت یک شهروند واقعی عمل کنم.) گرچه اینروز ها رعایت کردن قوانین شهری و شهروندی، آنهم از زیادی سطح فرهنگ و شعور در بین مردم، موجب تمسخر و …. از سوی مردم میشود.( هرکی هرچی میخواد بگه بگه).
امیدوارم هرچه زودتر سازمان زیباسازی و پارکها، آستینی بالا بزنند و بی خیالی رو کنار بگذارند.فعلا و از قرار معلوم، سازمان پارکها فعلا از گل کاری و یا چمن کاری عاجز و ناتوان هست و در سازمان زیباسازی، یک طراح خلاق و خوش ذوق مرده هست.
با کمال احترام اعتراضی به این ایده خوب (اطاق فکر) دارم که در آینده خواهم گفت.
حتما 🙂
با سلام،
و با تشکر از زحمات همگی دوستان بابت انتخاب مبحث پیاده رو سازی و نقش آن در بهبود سطح زندگی شهرنشینی.
در جهان امروز و در اکثر شهرهای پیشرفته، مسئولین از یک سو در صدد کم کردن نقش خودرو ها و به ویژه خودروهای شخصی هستند و از سوی دیگر به دنبال افزایش فضاهای شهری برای عابران پیاده و دوچرخه سواران می باشند.
به عبارتی می شود گفت که نوعی انقلاب در شهرسازی در حال وقوع می باشد که هدف آن کم کردن فضاهای مختص به خودروهای عبوری و در عین حال اختصاص فضای بیشتر به تفریحگاههای عمومی می باشد.
یک نمونه ی شایان ذکر در این زمینه طرحیست که در منطقه ی Waterfront در شهر تورونتو در کانادا در حال اجرا است.در این پروژه خیابان “کوینز کی وست” که در امتداد غربی به شرقی در حاشیه ی دریاچه اونتاریو قرار دارد به طور کامل بازسازی می شود.
این پروژه از سال ۲۰۱۲ آغاز شده و تا اواخر سال ۲۰۱۴ هم تکمیل خواهد شد.
پیش از این طرح، این مسیر به صورت خیابانی بود که در وسط آن خطوط تراموا قرار داشت و در دو طرف شمالی و جنوبی خطوط تراموا مسیر های رفت و برگشت خودروها بود که هر کدام شامل دو لاین می شدند. در طرح جدید دو لاین مسیر جنوبی حذف شده و خودروها تنها در مسیر شمالی تردد خواهند کرد (یک لاین رفت و یک لاین برگشت). در عوض محدوده ی دو لاین مسیر جنوبی که همجوار با دریاچه هم هست تبدیل به پارک و محل پیاده روی و مسیر دوپرخه سواری می شود.
http://urbantoronto.ca/database/projects/queens-quay-waters-edge-revitalization
با این طرح گرچه تردد خودروها در این منطقه سخت تر خواهد شد ولی منطقه برای زندگی و گردش و تفریح ایده آل می شود.
سلام امین جان
من با یکی از اعضای شورای شهر آشنایی دارم و میتونم گزارش کار این گروه رو بهشون بدم
اما اون منو نمیشناسه من ببینمش بهش آشنایی بدم حله! اینا چه روزایی جلسه دارن؟
اگه کمکی لازم داشتید بهم بگید.
بله مجتبی جان، شمارتو برام ایمیل کن باهات تماس میگیرم، جلسات شورا هم منتقل شده به روزهای دوشنبه عصر
shiraz1400@gmail.com