شیراز۱۴۰۰: با گذری در شبکه های اجتماعی و صفحات مربوط به مباحث فرهنگی و اجتماعی و یا اخبار حوزه فرهنگ شهروندی با خیل انبوهی از نظرات مواجه می‌شویم که نگارندگان آنها همگی خود را مقید به رعایت قوانین در حوزه های مختلف می‌دانند.
از جمله مهم‌ترین این حوزه‌ها می‌توان به رعایت قوانین رانندگی، فرهنگ شهروندی و اخلاق حرفه‌ای محیط کار اشاره کرد که از قضا با مشکلات بسیار زیاد و ریشه‌ای در این حوزه‌ها روبرو هستیم که سالیانه هزینه های بسیاری را به علت مشکلات موجود در این حوزه‌ها به کشور تحمیل می کند.
بسیاری از افرادی که نسبت به قوانین محیط های مختلف و جامعه بی‌اعتنا هستند و اقدام به قانون و هنجار شکنی می‌کنند در همین گروه شهروندان مبادی ادب و نظر دهنده در فضای مجازی هستند که در جامعه ای حقیقی رفتاری دیگر از خود بروز می‌دهند.
حال سوال شیراز۱۴۰۰ از بینندگان سایت این است که چرا بسیاری از ما در هنگام حضور در جامعه به راحتی به قوانین و هنجار‌های مختلف به خصوص قوانین راهنمایی و رانندگی بی اعتنا هستیم و به راحتی آنها را نادیده می‌گیریم؟
چرا رفتارمان از فضای مجازی تا فضای حقیقی از زمین تا آسمان با هم فرق داشته تا همچنان در آرزوی جامعه ای منظم و قانون مدار در کلیه حوزه‌ها روزها را سپری کنیم؟
«نظرات، فقط به صورت نوشتار پارسی و مرتبط با موضوع منتشر می‌شوند»
قبول دارم که گاهی به اونچه بهش اعتقاد دارم عمل نکردم . چرا ؟ یه مثال..
من اگر برم داخل یک اتاق مرتب و منظم که فقط یک تابلو به دیوار کج نصب شده باشه اون تابلو رو صاف می کنم اما اگر وارد اتاقی بشم که همه چیز در اون به هم ریخته هست و هیچی سرجاش نیست اون تابلوی کج رو درست که نمی کنم هیچ یه لگد هم می زنم بهش و ازون اتاق میرم …
درود
شما در این مثالی که زدی ، در واقع داری میگی که من مسئولیتی ندارم و بسته به محیط اطرافم رفتار می کنم . در حالی که این کاملا اشتباه است . اگر واقعا به قوانین ( فرهنگی ، ترافیکی و … )اعتقاد داشته باشیم ، فرق نمی کنه کجا باشیم . رعایتش واجبه !!!!
دقیقا متاسفانه جامعه ایران در تمام زمینه ها بی فرهنگ شده و فرهنگی اموزش داده نمیشه مخصوصا شهروندی
من خودم بارها شده سعی کردم قانون رو رعایت کنم ولی وقتی دیگران نمیکنن و به تو آسیب میرسونن چه فایده ای داره مجبوری همرنگ جماعت بشی مگه اینکه کسی این جماعت رو هدایت کنه
دلیلش ترجیح دادن منافع فردی به منافع اجتماعی هست . اموزش از دوران ابتدایی باید صورت بگیره و فرهنگ سازی بشه وهمه یاد بگیرند که منافع اجتماعی رو ترجیح بدهند به منافع فردی . همین بچه های کوچک پدر و مادرشان را مجبور خواهند کرد که خطا نکنند .
به نظرم بی ففرهنگیه نه منافع مثلا نصف این آدم هایی که برای خرید یا پرسه توی خیابان ها میان بیکارن ولی وقتی به چراغ خطر میرسن رعایت نمیکنن با توجه به حق تقدم به اتوموبیل ها از خیابان رد میشن با توجه به قرمز بودن چراغ
یا همین همراهان بیماران روستایی یا شهرستانی برای تفریح میان تا همراهی حالا میان برن هتل نه پارک ولی بی تفاوت و با آسیب زدن به شهر در باغچه ها میشینن به فضای سبز ، محیت زیست و چهره شهر آسیب میزنن
دلیلش اینه که درسلسله مراتب تربیتی یک فرد در جامعه ما (خانواده-مدرسه – اجتماع – محیط کار و … ) در اکثر مواقع توجهی به آموزش اخلاق و انسانیت نمیشه و بیشتر افراد رو مجبور به ریا – دروغ و ظاهرسازی می کنن و اکثر منابع تربیتی صرف چیزهایی غیر از اخلاق و انسانیت میشه.حتی در اموزشهای مذهبی هم بیشتر از اونکه جنبه های اخلاقی پررنگ بشه به جنبه های ظاهری توجه میشه و نتیجه این کار میشه جامعه ای که در اون افراد فقط به خودشون و منافع شخصی فکر می کنن و هیچ احترامی برای همنوع و انسانیت قائل نیستن و چنین جامعه ای به مرور تبدیل به جنگلی خواهد شد که در آن حیوانات برای بقا مجبور به دریدن دیگران هستند و گوسفندان محکوم به فنا .
یکی دیگه از دلایلش هم میتونه مهاجرت های بی شماری باشه که توی این چند سال شده از جاهایی اومدن که کوچکترین بویی از فرهنگ شهر نشینی نبردن و برای منافع شخصی هر کاری میکنن برای کسب درامد متاسفانه فرهنگ در شیراز بهم ریخته و نتونستیم اون ها رو مثل خودمون کنیم
با اجازه باید بگم با این حرف مخالفم هر چند این حرف طرفداران زیادی داره… اگه فرهنگ مردم بومی یک شهر بالا باشه و اونا خودشون رعایت کنن کسی هم که از بیرون میاد میبینه اگه رعایت نکنه انگشت نما و زشت میشه ناچار همرنگ جماعت میشه!! یه مثال ساده: اگه همین مهاجرین به یه هتل پنج ستاره وارد بشن یا یه مسافرخونه تو پایین شهر رفتارشون یک جور هست؟ مسلما نه!!
درود
مطلب خوبی مطرح کردین .
یک رفتاری هست به نام اسلکتیویزم یا فعالیت های زیر لحافی . در این نوع رفتار فرد مسئولیت اجتماعی خودش رو در حد لایک کردن ، کامنت گذاشتن و شرکت در نظر سنجی ها انجام میده و وجدان خودش رو از نظر رفتار های صحیح اجتماعی راحت می کننه .
در حالی در عالم واقعیت این رفتار ها به جز زیر لحاف فرد تاثیر دیگری نداره .
غالب رفتار های ما در محیط های اینترنتی هم شامل اسلکتیویزم میشه . فکر می کنیم با چهار تا کامنت گذاشتن ، بهترین شهروندهای دنیا هستیم . ولی در عمل برای شهرمون هیچ کاری نکردیم .
بیشتر مردم فقط حرف میزنن و درصد عملگرا بودنشون پایین هست. بیشتر ماها ایران با فلان کشور خارجی مقایسه میکنیم که اونجا اینجور اونجور از دست حرفها ولی وقت عمل که میرسه حاضر نیستیم یه کار کوچیکی انجام بدیم یه مثال میزنم . توی سطح شهر یه چیزی که میخوریم پوستش نگه داریم به اولین سطل آشغال که رسیدیم بندازیم توش نه اینکه هرجا شد بندازیمش . این یه مثال کوچیک بود کار سختی هم نیست مثالهای دیگه هم که بقیه دوستان قبل از من گذاشتن . ولی ناگفته نماند که کسانی هم هستن که فرهنگ شهروندی رو رعایت میکنن ولی تعدادشون کمه
حرف شما درسته و این واقعا یه معضل هست. ولی ما توی فضای مجازی هم چندان اخلاق رعایت نمی کنیم. رفتار با مسی و مجری قرعه کشی جام جهانی که یادتون هست
کلا شخصیت یه فرد رو دو چیز میسازه ، تربیت خانواده و تربیت جامعه،در مورد اول بسته به خانواده ها تربیت شکل میگیره اما چیزی که شخصیت و فرهنگ و رفتار اجتماعی افراد رو میسازه تربیت جامعه هست که وظیه اون با دولت هاست که متاسفانه تو کشور ما اصلا برنامه ای در این مورد وجود ندارد و ما دچار فقر تربیت اجتماعی هستیم و آدما باید با توجه به تربیت خانوادگیشون تو جامعه بزرگ بشن ، این یعنی نا همگونی و نا هنجاریهای رفتار اجتماعی،بعضی خانواده ها احترام به مردم و حقوق شهروندی رو یاد فرزندانشان میدن و متاسفانه بعضی خانواذه ها به فرزندانشان انواع بی فرهنگی هارو با الفاظی قبیل باید خودت حقتو از آدما بگیری و اگه فلان کنی زرنگی هست و ….
دلیلش مشخصه چونکه متاسفانه ملت ایران از همون بچگی اجتماعی تربیت نشد و هنوز معنی و مفهوم اجتماع رو نمیدونن.
متاسفانه حتی اگرخودمون هم بخوایم رعایت کنیم بقیه نمیزارن
مثلا
بعد ممنوع شدن گردش ب راست.خیلی جاها بوده که خواستم صبر کنم تا چراغ سبز بشه اما متاسفانه بقیه رانندگان اینقدر بوق و متاسفانه حرف های رکیک میزنن ک ادم پشیمون میشه.چون اگه وایسه یا فوش میخوره یا کتک.
یا مثلا اگرهم ک پشت خط عابرپیاده وایسی ملت قبول نمیکنن ک پشت چهار باید پشت خط بایستن و میگن وسط خیابون وایسادیا!!!!!!!!!
متاسفانه آموزش و پرورش مملکت رو هواست و وزارتخانه ای که اصلا اهمیتی نداره همینه هیچکس اهمیتی به آموزش فرهنگ شهروندی به بچه ها نمیده!!
به نظر من شبکه های اجتماعی که مدام از سوی مسوولان حکومت نکوهش میشه میتونه تو این زمینه خیلی کمک کنه. متاسفانه سران مملکت ما همیشه چندین سال از مردم عقب ترن و دلیل این بی فرهنگی ها هم همینه!!
به نظر من تو شبکه های اجتماعی موبایلی مثل وایبر و واتساپ و… هر کدوم از ما یک گروپ بسازیم به نام فرهنگ و یه سری از کانتکتهامون که با هم آشنا هستن رو به اون گروپها دعوت کنیم و همه پستهایی راجع به ارتقا فرهنگی بگذاریم همه جملات کوتاه و فرهنگ ساز و پیشنهادهای کوتاه فرهنگی بدیم و همه از خودمون شروع کنیم به رعایت اون مسایل . به هر حال مشکلات فرهنگی زیاده و هر کسی از نظر خودش یک کامنت کوتاه در این باره بده به نظرم اینطوری خیلی زود این پیشنهادهای خوب بین همه پخش میشه.
اگه همه موافق باشن از مدیر تقاضا میکنم این پیشنهاد رو یه چکش کاری حسابی بکنن و یه سری اصول براش بنویسن تا همه اقدام به ساخت این گروپ ها در گوشی هامون کنیم…امیدوارم جرقه این کار از شیراز بخوره و به همه شهرها برسه…
به امید روزی که مشکل فرهنگی بزرگ شهرمون این باشه که مثلا مردم کم میرن سینما و کم تئاتر میبینن و از این شاکی باشیم نه این چیزایی که دوستان همه به درستی گفتن!!
از ما که گذشت … لا اقل ای کاش فرهنگ اجتماعی بودن رو به نسل جدید به درستی آموزش بدیم .. این فرهنگ سازی از ریشه مشکل دارد و از بچگی بهترین موقع برای آموزش هست..