شرکت کارخانجات مخابراتی ایران (کما) یکی از بزرگترین شرکتهای تولید تجهیزات مخابراتی ایران در شیراز بود که این روز‌ها به خاطر اینکه اپراتورهای مخابراتی تمایل دارند تجهیزات خارجی استفاده کنند با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند و برای زنده ماندن، جعبه‌های عابر بانک یا صندوق صدقات می‌سازد.
به گزارش شیراز۱۴۰۰ و به نقل از خبرنگار مهر، حدود ۱۰ سال پیش بود که اگر مردم شیراز و مسافرین از مسیر بلوار مدرس قصد تردد داشتند به گونه‌ای زمانبندی می‌کردند که در موقع تعطیل شده کارخانه «کما» در این خیابان حضور نداشته نباشند زیرا تعداد کارگران این مجموعه به حدی بود که بخش زیادی از بلوار مقابل این کارخانه محل ایستادن اتوبوس و مینی بوس‌های سرویس بود و زمانی هم که راه می‌افتادند در این بلوار ترافیک سنگینی ایجاد می‌شد.
این امر نه تنها جای گلایه و ناراحتی برای هیچکس نداشت بلکه همه از اینکه باید شلوغی تعطیلی و تعویض شیفت یک کارخانه را تحمل کنند خوشحال بودند زیرا در کمتر خانواده‌ای پیدا می‌شد که یک نفر از اعضا و یا آشنایان آن‌ها در این کارخانه مشغول به کار نباشد.
یادمان می‌آید آن زمان‌ها که واگذاری تلفن ثابت ماه‌ها طول می‌کشید و حتی به سال نیز می‌رسید، وقتی خط تلفن وصل می‌شد، دستگاه‌های تلفنهای «کما» اولین انتخاب شیرازی‌ها و حتی سطح کشور بود اما از داشته‌های آن روز‌ها، امروز کارخانه‌ای مانده که برای بقای خود در حال تلاش است.
شرکت کارخانجات مخابراتی ایران اولین و بزرگترین تولید کننده مراکز تلفن ثابت و سیّار کشور در سال ۴۵ با مشارکت وزارت پست و تلگـراف و تلفن، بانک توسعه صنعتی و شرکت زیمنس آلمـان بصورت شرکت سهامی خاص در شیراز بمنظـور تولید تجهیزات مورد نیاز شبکه مخابراتی کشور و با ظرفیت اسمـی سالیانه ۴۵ هزار خط تلفن EMD و ۶۰ هزار دسـتگاه تلفن رومیزی تأسیس و در سال ۱۳۴۸ به بهره برداری رسید.
وضعیت این کارخانه از حدود سال ۸۳ تغییر کرد زیرا اپراتورهای ایران خرید از خارج کشور را به خرید تولید داخلی ترجیح دادند و این شروعی بود که شرکت کارخانجات مخابراتی ایران از حدود سه هزار و ۹۰۰ کارگر و کارمند امروز به ۵۰۰ نفر برسد.
ساخت صندوق صدقات در کارخانه کما
سالن های خالی کارخانه بزرگ کما
ساخت صندوق صدقات در کارخانه کما
ساخت جعبه خودپرداز در کارخانه کما
۲۰۰ میلیارد تومان بدهی ۵۰ میلیارد تومان کار
اما مدیر عامل شرکت کارخانجات مخابراتی ایران (کما) در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه این کارخانه امروز ۲۰۰ میلیارد تومان بدهی دارد، گفت: امروز از سه هزار و ۹۰۰ شاغل این کارخانه تنها ۵۵۵ نفر در بخش‌های مختلف مشغول به کار هستند که البته بخشی از آن‌ها در بحث نگهداری استانهای دیگر حضور دارند.
محمد مهدی حسین‌پور تاکید کرد: زمانیکه اپراتورهای داخلی حاضر نشدند که از ما خرید کنند وضعیت کارخانه نیز تغییر کرد و امروز هم شاهد هستیم که چگونه باید با چنگ و دندان باقی کارخانه را حفظ کرد. وی یادآور شد: امروز به جرات می‌توان گفت که نمونه دستگاه‌هایی که در این کارخانه وجود دارد در کشور نیست اما زمانیکه کاری نباشد نمی‌توانیم بدهی‌های گذشته را پرداخت کنیم.
مدیر عامل شرکت کارخانجات مخابراتی ایران (کما) با اشاره به وضعیت بدهی‌های این مجموعه، گفت: در حال حاضر ۲۰۰ میلیارد تومان بدهی داریم در حالیکه مجموع قراردادهای ما حدود ۵۰ میلیارد تومان است.
حسین‌پور تصریح کرد: وضعیت بانکی مناسبی هم نداریم و سود بدهی‌ها به گونه‌ای شده که بانک‌ها حاضر نیستند برای گرفتن پروژه‌های جدید با این کارخانه همکاری کنند.
وی ادامه داد: یکی از بدهی‌ها ۱۶۵ میلیارد تومان به یکی از بانک‌ها است که اصل بدهی حدود ۶۰ میلیارد تومان بوده و سودی که به آن اضافه شده ۱۰۰ میلیارد است.
مدیر عامل شرکت کارخانجات مخابراتی ایران (کما) تاکید کرد: در این مدت حدود ۱۰ میلیارد تومان نیز به بازنشستگان خودمان بدهی داریم.
ساخت صندوق صدقات در کارخانه بزرگ کما
حسین‌پور در پاسخ به این سئوال که به چه دلیل اقدام به ساخت صندوق صدقات کرده‌اید، گفت: با از دست دادن بازار مخابرات کشور باید از طریق‌های دیگر کارخانه را حفظ می‌کردیم که در این میان ساخت صندوق صدقات که در گذشته مربوط به یک کارخانه دیگر بود را قبول کردیم البته به دلیل مجهز بودن کارخانه ما ساخت این صندوق‌ها نیز ارزان‌تر می‌شود.
وی تصریح کرد: ساخت جعبه‌های عابر بانک‌ها را نیز انجام می‌دهیم اما با چنین کارهایی که نمی‌شود کارخانه را نجات داد. مدیر عامل شرکت کارخانجات مخابراتی ایران (کما) تاکید کرد: از سال ۸۵ نیز دانشگاه علمی و کاربردی را راه اندازی کردیم تا بخشی از هزینه‌های جاری تامین شود که خوشبختانه با استقبال مناسبی روبه رو شده است.
حسین‌پور با بیان اینکه ما به وام و یا پول احتیاجی نداریم، گفت: امکاناتی که در این مجموعه وجود دارد بی‌نظیر است به همین دلیل ما به کار و پروژه نیازمندیم. وی ادامه داد: زمانیکه کار به این مجموعه داده شود به طور حتم می‌توانیم خودمان را اداره کنیم.
مدیر عامل شرکت کارخانجات مخابراتی ایران (کما) یادآور شد: در سال ۸۸ نیز بحث ساخت سیستم مرکزی خودرو را در دستور کار قرار دادیم اما باز هم شرکتهای خودرو سازی تمایل به واردات داشتند تا اینکه بخواهند ما را حمایت کنند. حسین‌پور تاکید کرد: تنها راه نجات این کارخانه واگذاری پروژه است که در این خصوص نمایندگان و مسئولین استان فارس می‌توانند حمایت لازم را داشته باشند.
اموال مازاد این مجموعه برای پرداخت بدهی مورد استفاده قرار گیرد
اما نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه راه‌های مختلفی برای برون رفت از مشکلات این کارخانه وجود دارد، گفت: در مرحله اول بهتر است که مسئولین این کارخانه به فکر فروش اموال مازار خود باشند تا از این طریق بتوانند مشکلات بانکی را حل کنند. جعفر قادری تصریح کرد: پیشنهاد داریم که اگر این مجموعه، ساختمانهای مختلفی در استانهای دیگری دارد می‌توانند با فروش آن‌ها بخشی از بدهی بانکی خود را پرداخت کنند.
وی یادآور شد: پس از اینکه بدهی‌های بانکی خود را پرداخت کردند می‌توانند با قدرت به دنبال کار جدید باشند که در این مسیر به طور حتم حمایت ما را نیز به همراه خواهند داشت. نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی در خصوص کمک به این کارخانه ادامه داد: در مواردیکه ترک تشریفات وجود داشته باشد می‌توان در مناقصه‌ها شرکت کرد اما آنچه که مهم است توان این مجموعه برای انجام کار‌های بزرگ است.
قادری افزود: به طور حتم این کارخانه روزهای خوبی را خواهد داشت و در این مسیر تمامی مسئولین نیز به نوبه خود کمک خواهند کرد.
چقدر دلم میسوزه واسه این کارخونه. یادش به خیر توی بخش های مختلفش میرفتیم دستگاهاش رو میدیدیم. واقعا واسه ی ما مثل یه موزه بود هر جاش میرفتیم واسمون هیجان داشت که ببینیم این دستگاها چین و چیار می کنن.
به امید روزای بهتر برای این کارخانه
سالهاست که این کارخانه کارش شده صندوق صدقه .یه روزی شیراز قطب مخابرات بود اما یزدی ها فورا الگو برداری کردند. اکثر شرکتهای خصوصی و کوچک کارکار خانه های بزرگ را انجام میدهند.
چند وقت پیش هم در برنامه پایش دیدم که حاج مجید با عرضه که از بازاریان شیراز هست به دلیل سنگ اندازی های سازمان های مختلف در شیراز سرمایه پنجاه میلیاردی تاسیس کارخانه ی پتو را به یزد برده و موجب اشتغال ۲۰۰ نفر شده.
امیدوارم مدیر سایت به موضوعات اقتصادی و صنعتی و حتی دانشگاهی بیشتر اهمیت بدن.
یکی از روش‌های رایج در تمام دنیا برای حل مشکلات و معضلات، پوشش رسانه‌ای آن است که باعث توجه افکار عمومی و مسئولین امر به آن موضوع می‌شود و مقدمه‌ای را برای حل و رفعش فراهم می‌کند.اگر گوشه‌ای از این عقب ماندگی ها و بی آری مسئولین و مردم ( در مقام موکلین این مسئولین )در استان خودمان به تصویر رسانه‌های پرمخاطب (چون صداو سیما )کشیده شود، شاید حواسی جمع شود و مسئولان با همراهی اقشار مختلف جامعه برنامه‌ای عملیاتی را برای پیشگیری از این دست فرصت سوزی ها در استانمان تدوین کنند و روحیه تولید و کسب درآمد سالم و پایدار در بین شهروندان بالا رود.
یعنی ای تی ام سی وضعش بدتر از آی تی آی شیراز (صنایع مخابراتی راه دور ایران) هست؟
ای کاش یک گزارش هم از وضع خیلی وخیم این کارخانه تهیه میکردید
متاسفانه گزارش به شکل نادرستی به مطلب پرداخته -احتمالا در مهر- و شما هم تکرار کرده اید.
مشکل این کارخانه و سایر صنایع ایران نه در بازار فروش که در قدیمی شدن تکنولوژی هایشان است. مدیریت این کارخانه ها اولین مقصرینی هستند که باید قبل از انقضای تکنولوژی، خط تولید رو عوض کنند و محصولات بازار پسند ارائه کنن. مثال دیگه صنعت خودرو سازی هست.
همه این صنایع در دهه ۴۰ در ایران تاسیس شدن اما بدلیل ناکارآمدی مدیریت، به جای پیشرفت رو به انقراض هستن. انتظار نابجایی هست که بخواهیم مصرف کننده های داخلی همچنان مشتری محصولاتی با قدمت تکنولوژی ۵۰ سال پیش باشن، آن هم در صنعتی مانند مخابرات که فراتر از رویاها پیشرفت کرده!
شرکت های بزرگ جهانی هم در صورت باقی ماندن در تکنولوژی قدیمی از بین رفته اند مثل شرکت پولاروید که با تکنولوژی عکاسی دیجیتال جلو نرفت و نهایتا از بین رفت.
برای جلوگیری از مرگ این کارخانه و مشابه آن، طبق راه حل گفته شده باید شرکت تجهیزات و املاک اضافی را نه تنها برای بازپرداخت بدهی ها که برای سرمایه گذاری در تکنولوژی نوین بفروشد و با سیستمی کوچک تر، اما بروز وارد بازار رقابت شود.
اشتباه می کنی بنی جان. متاسفانه مشکل اصلی همون جیزی هست که در متن نوشته شده، این کارخونه از لحاظ تجهیزات چیزی کم نداره و فقط باهاش کار نمی کنن! مثل دکل های حفاری که فجر شیراز می تونست بسازه اما با دلال بازی دادن به چینی ها!
من صحبتی از تجهیزات نکردم، گفتم تکنولوژی تولید پایینه. مثلا دستگاه تلفنی که کما تولید میکنه در رقابت قیمت و فن آوری از محصولات مشابه خارجی بشدت عقب مونده. همین وضعیت به احتمال زیاد در تجهیزات مرکزی مخابراتی هم هست.(اطلاع زیادی ندارم)
ضمن اینکه بسیاری از تکنولوژی ها مثل فلزکاری چندان تغیری نمی کنن و مثال دکل حفاری با تجهیزات مخابراتی خیلی مربوط نیست. این مجموعه باید همونطور که کارکنانش رو کم کرده تجهیزات و بناهاش رو هم کم کنه و سرمایه گذاری در تکنولوژی نوین کنه. وگرنه در نهایت قطعه ساز فلزی مثل صندوق صدقات یا در نهایت قطعات خودرو خواهد شد.
کاملا مخالفم
تجهیزات مونتاژ این کارخانه و همچنین صنایع مخابراتی راه دور ایران از تجهیزات رده اول دنیا ست ولی مشکل ، سیاست های مسئولین مملکتی است.
متاسفانه آقای قادری همه چیز را ساده می انگارد. مگر می توان ۲۰۰ میلیارد تومان بدهی را با فروش چند ساختمان پرداخت کرد؟
ایشان همین نظرات را در مورد صنایع مخابراتی راه دور داشت و می گفت این کارخانه رو به رشد است الان ببینید این کارخانه به چه روزی افتاده و کارخانه ای که روزی ۲۱۰۰ پرسنل داشت چند سالی است که کاملا تعطیل شده است
قابل توجه مسولان استانی که مدام پیگیری سرمایه گذاری به شکل ساختمان و برج رو میکنن که هیچ سودی نداره برای استان و شیراز
قوانین کشور از همه مهمتر قانون برنامه بودجه کشور را به سمت سرمایه داری پوسیده غربی سوق داده است. ۵۰ سال است این قانون بر کشور حاکم است. حتی انقلاب اسلامی موجب عوض شدن مسیر نشده است.
با عوض شدن قانون های وارداتی – ترجمه – باید مسیر کشور اصلاح شود. قانون برنامه بودجه – نظام فنی اجرایی کشور – قانون مناقصات – قانون خدمات مدیریت کشور ……باید اصالت به علم و دانشمندان با تقوی داده شود.
همه عرصه ها از جمله اقتصاد باید به مردم واگذار شود. بهترین راه استفاده از تجربه جهاد سازندگی در دهه اول انقلاب اسلامی است. اقتصاد اسلامی = اقتصاد مردمی = اقتصاد مقاومتی = اقتصاد دانش بنیان باید شکل گیرد.
دولت مکلف شود -صنعت – معدن – تجارت – بانک – نفت – عمران – کشاورزی – حتی آموزش ……. را به گروه های جهادی دانش بنیان مردمی واگذار نماید. ان شاءالله