رئیس کمیسیون گردشگری شورای شهر شیراز گفت: اجرای خطوط بعدی قطار شهری در شیراز مقرون به‌صرفه نیست و باید راهکارهای دیگر را برای حل مشکل ترافیک جایگزین کرد.
بهرام پارسایی در نطق قبل از دستور جلسه علنی شورای اسلامی شهر شیراز با تصریح اینکه مشکل ترافیک شیراز نداشتن قطار شهری نیست، مشکل نبود زیرساخت‌های لازم در حمل و نقل درون‌شهری را عامل اصلی ترافیک دانست.
پارسایی با اشاره به روند ساخت قطار شهری در کشورهای جهان از ابتدا تاکنون، زمان اندک در ساخت مترو و میزان تاثیرگذاری این زیرساخت بر حجم ترافیک شهری را با ایران مقایسه و تاکید کرد: شهروندان شریف شیراز به امید راه‌اندازی و استفاده از مترو، مشکلات ترافیکی و راه‌بندان‌های احداث این صنعت را تحمل می‌کنند و نهایت همکاری را داشته‌اند اما به‌نظر نمی‌رسد این طرح در حل معضل ترافیک تاثیری بیش از ۱۰ درصد داشته باشد.
وی با بیان اینکه بارها وعده بهره‌برداری از خط اول مترو شیراز داده شده و هنوز زمان دقیق تحقق این وعده در هاله‌ای از ابهام است، گفت: چه بسا افرادی که عوارض ساخت مترو را پرداخت کرده‌اند و آرزوی سوار شدن به قطار آن را سال‌هاست به گور برده‌اند.
پارسایی در عین حال با تصریح اینکه مشکل به مدیران فعلی و حتی گذشته قطار شهری باز نمی‌گردد، از تلاش‌های مدیران این پروژه قدردانی و تاکید کرد: ضمن عرض خداقوت به مدیران زحمتکش این مجموعه، محقق نشدن تعهدات دولت در سالهای گذشته در پرداخت ۵۰درصد سهم خود بسیار تاثیرگذار بوده است.
وی البته جانمایی و طراحی قطار شهری را نامناسب توصیف و تاکید کرد: امروزه یکی از دلایل احداث مترو در دنیا سود آوری این صنعت است به‌طوریکه در کشورهای مختلف جهان سودآوری این پروژه به‌ازای هر کیلومتر ۱۲ هزار و ۵۰۰ یورو و تقریباً معادل ۵۰ میلیون تومان است اما در کشور ما و در شهر بزرگی همچون تهران، این میزان یک پنجم درآمد یعنی ۱۰ میلیون تومان است.
پارسایی نیاز به سرمایه‌گذاری بسیار سنگین را یکی دیگر از معایب اجرای خطوط جدید قطار شهری در شیراز برشمرد و تحمیل هزینه‌هایی همچون نگهداری تاسیسات و تعمیرات سیستم‌ها و نیاز به جایگزینی و هزینه‌های نیروی انسانی را از جمله معایب قابل توجه این سیستم حمل و نقل شهری دانست و گفت: درآمد مترو در شهری نظیر شیراز با توجه به تراکم پایین جمعیتی را میتوان محاسبه کرد و اندیشید آیا چنین امکانی نیازهای خود را تامین میکند یا خیر، جدای از آنکه سودآوری داشته باشد.
این عضو شورا معتقد است افزایش کشش خیابانها با تعریض معابر اصلی و فرعی تاثیرگذار، ایجاد خطوط بی‌آر‌تی و در نهایت ایجاد خطوط منوریل را راهکارهای مناسب‌تر، تاثیرگذارتر و دارای توجیه اقتصادی در شهرهایی نظیر شیراز برشمرد و گفت: در شهر تهران دلایل کافی برای احداث مترو که بهترین گزینه محسوب میشود، وجود داشته و دارد، تراکم شدید مجتمع‌ها و آپارتمان‌های چند ده طبقه و به تبع آن شلوغی شدید در ایستگاهای مترو و ازدحامی که همواره همه شاهد آن بوده‌ایم، اگرچه با این همه، میزان درآمدهای کسب شده در این سیستم حمل و نقلی در تهران هم با سودآوری همراه نیست.
وی گفت: اما با مقایسه‌ای بین شیراز و تهران متوجه می‌شویم در شیراز با توجه به تراکم بسیار پایین ساختمان‌ها، میانگین دوطبقه‌ای ساختمان‌ها و پراکندگی جمعیت، توجیه این طرح را کاملا زیرسئوال برده است. به‌عنوان مثال یکی از خیابانهای اصلی شیراز خیابان زند حد فاصل میدان شهداء و نمازی به طول تقریباً ۲ هزار و ۷۰۰ متر است، علی‌رغم تعدد واحدهای تجاری موجود در دو سمت این خیابان که منظره‌ای نامناسب را ایجاد کرده اما کل آنها به چهارصد واحد نمی‌رسد و این یعنی با تعداد واحدهای تجاری موجود در یک برج تهران برابری میکند.
پارسایی با اشاره به اختصاص بخشی از بودجه سالانه شهرداری شیراز به پروژه مترو و در هاله‌ای از ابهام بودن پرداخت سهم ۵۰ درصدی دولت در سالهای آتی، گفت: اینکه با اوراق مشارکت و تهاتر مبلغی حدود ۷۵۰ میلیارد تومان در سال برای احداث یک خط مترو هزینه کنیم و در نهایت شاهد تاثیر مناسب و سودآوری بازگشت سرمایه هم نباشیم، جای سئوال دارد.
او تاکید کرد: این میزان اعتبار یک سوم اعتبارات شهرداری شیراز است که میتوان با استفاده از آن در طول مدت اجرای مترو، پروژه‌های بسیار تاثیرگذار عمرانی و شهرسازی را با هدف‌گذاری مناسب در کاهش ترافیک شهری، اجرایی کرد.
پارسایی گفت: با چنین اعتباری میتوان پارکینگ‌های مناسب ایجاد و زمینه را برای تعریض خیابان‌هایی که قرار است در آینده از زیرآنها خطوط مترو عبور کند را انجام داد.
عضو شورای اسلامی شهر شیراز با تصریح اینکه یکی از مهمترین داشته‌های شیراز گردشگری است، گفت: همه معتقدیم با رونق گردشگری میتوان بخشی از مشکلات اقتصادی و بیکاری را رفع کرد، حال آنکه اجرای خطوط قطار شهری به گردشگری و توسعه آن چندان کمک نمی‌کند، بلکه اجرای خطوط منوریل، به‌دلیل ایجاد جذابیت در دیدن نقاط مختلف شهر، دسترسی‌های آسانتر، هزینه‌های کمتر و سرعت اجرایی خطوط، بسیار مقرون به‌صرفه‌تر است.
رئیس کمیسیون گردشگری شورای اسلامی شهر شیراز گفت: میتوان تنها با اختصاص بخشی از هزینه‌های مترو، تصفیه خانه‌های فاضلاب ایجاد و ضمن از بین بردن خطرات ناشی از آلودگی‌های فاضلاب و اثرات آن برسلامت مردم، مشکل کم‌آبی برای تامین آب کشاورزی و آبیاری باغ‌ها را رفع کرد.
پارسایی تصریح کرد: بیائید به خاطر حفظ منافع شهر و مردم در این سال با مدیریت جهادی سریعتر خط ۱ را راه‌اندازی کرده و باقی خط‌ها را با گرفتن مشاوره از کشورهایی که در این زمینه تجربه کافی داشته و موفق بوده‌اند و تنها با هزینه مشاوره چند میلیارد تومانی اجازه ندهیم هزینه‌های سنگین و زمان طولانی خط ۱ تکرار شود.
نمیدونم چی بگم بعضی حرفاش درسته اگه شیراز شبکه فاضلابش تکمیل بود و چن تا تصفیه خانه فاضلاب داشت، آب زیادی برای آبیاری فضای سبز شهری و توسعه اون در اختیار شهرداری قرار میگرفت و نیازی به استفاده از چاه ها نبود.
خط یک مترو که ساخته شده باید تکمیلش کنیم. خط دو هم شروع به ساخت شده و با توجه به نبود رینگ شمالی جنوبی در شیراز واقعا به ایجاد خط دو مترو که دقیقا جنوب شیراز رو به مرکز و شمال وصل میکنه حیاتی هست. خط سوم مترو هم می تونه به صورت ال آ تی ساخته بشه از پل معالی آباد تا صنایع زیر زمینه باشه و از صنایع تا گلستان و صدرا روی زمین. به هرحال شیراز واقعا به این سه خط نیاز مبرم دارن. البته برای شیراز ۶ خط مطالعه شده اما من میگم در سال ۸۰ یعنی ۱۳ سال پیش جمعیت شیراز میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بوده و مطالعات نشون داده شیراز به این سه خط نیاز مبرم داره. الان شیراز ۱ میلیون ۷۰۰ هزار جمعیتشه و تا سال ۱۴۰۰ به ۲ میلیون میرسه. خب با توجه به تسعه شیراز به سمت شمال غرب حتما خط سوم مترو باشد ساخته بشه. خط دوم هم که گفتم ما رینگ بزرگراهی شمالی جنوبی نداریم. این بودجه رو هم نداریم که زمین ها و ملک های گرون مرکز شهر اطراف خیابون نادر و پارامونت رو تملک کنیم و بزرگراه بسازیم. پس خط دوم هم نیاز داریم.
درضمن ساخت تصفیه خانه در شیراز رو باید با بودجه وزارت نیرو و از طریق سازمان آب منطقه دنبال کنیم شهرداری شیراز که نمی تونه بودجش رو بذل و بخشش کنه
به نظر من صحبت هاشون درسته
شیراز با توجه به اینکه یه شهر گردشگریه ( که متاسفانه از این پتانسیل شیراز تا حالا استفاده نشده ) خطوط منوریل که جذابیت بیشتری داره و همون کار حمل و نقل را انجام میده بهتره
ضمن اینکه هم سرعت ساختش از مترو بیشتره هم اینکه بودجه کمتری میخواد
البته به نظر من بعد از خط ۱ ، کارایی خط ۳ ( مسیر پل معالی آباد تا صدرا و گلستان ) بیشتر از خط ۲ است ، منظورم اینه که ما که واقعا کمبود بودجه داریم مسیر خط ۲ را به جای مترو از منوریل استفاده کنیم و مسیر خط ۳ ( با توجه به اینکه جمعیت شیراز در سالهای آتی بیشتر به آن سمت کشیده میشود ) را از همان مترو برای حمل و نقل مردم استفاده کنیم
ضمن اینکه صحبت هاشون راجب سیستم فاضلاب شهر شیراز با توجه به کم آبی شهرمون و بحرانی که در سالهای پیش رو در ضمینه آب داریم را نباید ساده ازش بگذریم
دوست عزیز حجم مسافری که مترو جا به جا می کنه رو هیچ وقت منوریل نمیتونه جا به جا کنه
شیراز به هر ۶ خط نیاز داره خوبشم داره
موندم که به این بی سواد رای داده بره تو شورای شهر ؟؟؟؟؟؟؟
جالبه که رئیس کمیسیون گردشگری مطلع نیستند که مهمترین مشکل منوریل، مخدوش کردن دید بصری فضاهای شهری است آن هم در شهری فرهنگی و تاریخی با آثار گردشگری فراوان که هر کدام حریم خود را نیاز دارند و همین الان هم دید بصری اکثرشان رعایت نشده ….
و همچنین وجود مشکلات دیگری هم همچون تملک مسیر برای تعریض خیابان ها جهت اجرای منوریل در ارتفاع با توجه به بافت متراکم مرکز شهر، ترافیک چندین ساله خیابانهای خطوط منوریل حین ساخت آن با توجه به تجربه سرعت پیشرفت اجرای مترو و دیگر پروژه های شهری (لااقل کارگاه مترو در زیر زمین فعال است و بار ترافیک به روی زمین نمیدهد)، مشکلات و خسارتهای سنگین ناشی از خارج شدن منوریل از مسیر و تصادف با خودروهای زیرسری و …. ضمنا هزینه درازمدت آن هم تفاوت زیاد محسوسی با مترو ندارد…
مهمترین نشانه معضلات منوریل هم کاربرد منوریل در کمتر از ۵۰ شهر “در کل دنیا” هست و از بین روشهای مختلف حمل و نقل شهری، “آخرین راهکار” در صورت عدم امکان بخاطر شرایط محیطی شهرها، منوریل است…
بهترین مکان برای اجرای منوریل، اتصال شهرهای نزدیک به هم و یا تعریف مسیر های توریستی آن هم به شکل اکوتوریسم است که مثلا منوریل از میان طبیعت گذر کند آن هم با سرعت کم که هدف بازدید از منطقه توریستی باشد نه حمل و نقل روزانه
مثلا تعریف مسیر گردشگری بین شیراز و سپیدان که در ایستگاههایی مثل ورودی قلات، شش پیر، چله گاه، پیست پولادکف، آبشار مارگون و حتی بهشت کمشده فعال باشد و به خطوط متروی شهری در ودوری شیراز از سمت صدرا، متصل شود
اگر ایشان رئیس و متولی بخش گردشگری هستند و علاقه به گردشگری و رونق آن در شیراز خصوصا بصورت اکوتوریسم یا همان طبیعت گردی دارند که بحث روز دنیاست و همچنین به منوریل علاقه خاصی دارند و پتانسیل طبیعت گردی مسیر شیراز سپیدان را مطلع هستند، باید پیگیر ایجاد هرچه سریعتر این موضوع شوند که در صورت راه اندازی آن، رونق چشمگیری چه در کسب درآمد مردم منطقه و چه در بالا رفتن و افزایش چندین برابری تعداد گردشگر داخلی و خصوصا خارجی که بسیار علاقه مند طبیعتند و حتی شهروندان شیرازی با توجه به پتانسیل بسیار بالای منطقه و درآمد زایی مستقیم و غیر مستقیم برای متولیان شهری دارد و کاملااااا هم توجیه اقتصادی و برگشت سرمایه دارد.
فرض کنید در منزل خود نشسته اید، تصمیم به رفتن به پولاد کف یا آبشار مارگون میگیرید، سوار منوریل شده، از میان طبیعت گذر کرده و در اندک زمان به آنجا میرسید، تفریح و طبیعت گردی میکنید و باز در اندک زمان در منزل هستید بدون اتلاف هزینه های بنزین، ترافیک آخر هفته در مسیر، اتلاف زمان و خستگی های حین رانندگی…
در صورت علاقه ایشان به منوریل، بهترین راهکار اختصاص مسیر گردشگری منوریل در سمت شیراز سپیدان است نه در مرکز شهری تاریخی
به نطر من آقای پارسایی درست اشاره فرمودند. با این وضع اقتصادی و زمانبر بودن اجرای مترو در ایران، میتوان با اجرای منوریل، تراموا، قطار سبک شهری و بی آر تی های پیشرفته و سریع السیر، به تکمیل آسانتر و اقتصادی تر حمل و نقل شیراز پرداخت.
منوریل میتواند برای شیراز به صرفه باشد. از آنجایی که بیشتر مناطق شیراز، مکان های بکر وزیبایی را تشکیل میدهد، و شیراز یکی از شهرهای توریستی ایران است، با منوریل میتوان به رشدو توسعه توریسم شیراز کمک کرد.
در ضمن توسط سازمان حمل و نقل و ترافیک، پیشنهاد اجرای منوریل در خرم رود، داده شده است که امیدواریم موثر واقع شود.
بنظرم منوریل برای شیراز خیلی بهتر جواب میده هم یک چهریه مدرن وپیشرفته به شهر میده وهم میشه درمدت زمان خیلی کمتر وهزینه بمراتب پایینترنثبت به مترو اونو اجرا کرد
توجیه خوبی برای نساختن هست
به نظر من خیلی از حرفاش درسته اما هزینه تملک و تعریض خیابانها اونقدر زیاده که ارزش اقتصادی برای شهرداری نداره و اصلا همچین بودجه ای هم نداره به نظر من بهترین گزینه برای شیراز مونوریل هست و تراموا در خیابانهای پرترافیک و انتقال اتوبوسها به خیابانهای فرعی تر برای انتقال مسافر از این خیابانهای اصلی به حواشی شهر
مونوریل در نقاط گردشگری شیراز توجیه داره. چون که در مقایسه با مترو خیلی کمتر مسافر جابجا میکنه و فقط برای اینکه ازش میشه شهر رو مشاهده کرد و زیر زمین نیست برای گردشگری بهتره. که در نزدیکی حافظیه و سعدیه کار خوبی هست. اما خط مترو شیراز از میانرود تا فلکه ستاد باید مترو باشه تا مسافران زیادی رو بتونه از جنوب به شمال انتقال بده. فک نکنم سمت عادل آباد جاذبه ای وجود داشته باشه که اونجا مونوریل بزنیم
بنظر من هم منوریل، به‌دلیل ایجاد جذابیت در دیدن نقاط مختلف شهر، دسترسی‌های آسانتر، هزینه‌های کمتر و سرعت اجرایی بالار خیلی بهتره
امیدوارم که حرفاش تاثیری نداشته باشه تو مدیریت شهری! فرض کنید ۲۰ سال دیگه همه شهرا مترو راه افتاده باشه ولی شیراز اندر خم یک کوچه..اونوقت که حسرت میخوریم
شهر کوچیک کرمانشاه اول بتن ریزی پایه های مونوریل رو انجام دادن مونده بود که عرشه و ریل رو نصب کنن ولی میگن هرجا جلو ضرر رو بگیری منفعته. اومدن همه هزینه هایی که کردن رو به نحوی ریختن دور ولی چاره ای نداشتن بررسی کردن که مترو بسازن بهتر و به صرفه تر هست. مونوریل درسته در ظاهر کم هزینه تر هست اما به نسبت مسافری که جابجا میکنه از مترو گرون تر پای شهرداری درمیاد. هر رام قطار مترو با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت حرکت میکنه و ۱۰۰۰ نفر ظرفیت داره. و هر خط مترو در هر ساعت ۲۰ هزار نفر جابجا میکنه. اما مونوریل هر رام از واگن هاش ۱۰۰ نفر تا ۲۰۰ نفر گنجایش داره و سرعتشم کمتر از ۸۰ کیلومتر هست. قم داره مونوریل میسازه اما ساخت مترو قم هم هم زمان با مونوریل شروع کردن. کرمانشاه و قم از مونوریل به مترو تغییر جهت دادن . اون وقت شیراز که باید نگاه به شهرهای هم طرازش تبریز و اصفهان بندازه، از مترو به مونوریل تغییر نظر بده ؟؟
باز هم میگم ما باید بعد از مشهد سومین شهر کشور در برخورداری از مترو باشیم و به همین نحو خطوطمون رو توسعه بدیم. اما به نظر من تراموا با هزینه خیلی کمتر همون کاری که مونوریل میکنه رو انجام میده. اصفهان دنبال خطوط متروش هست و قراره تراموا هم بسازن. تبریز هم تراموا رو دنبال میکنه. شیراز با توجه به هزینه و توجیه برای اون کار باید تراموا بسازه. از مونوریل بازدهی بهتری داره
از زمان اختراع منوریل در سال ۱۸۲۱ میلادی تاکنون در دنیا، تنها ۳۰۰ کیلومتر از آن اجرا شده است در حالیکه هم اینک ۱۲ هزار کیلومتر مترو در دنیا احداث شده و این علامت سووال بزرگی است که احداث منوریل را با چالش مواجه می کند.هزینه نگهداری و تعمیرات آن نیز برای ما مشکل ساز می شود.ایجاد ستون های منوریل در خیابانها، چهره شهر را مخدوش و نازیبا میکند، ،منوریل توانایی زیادی در جابجایی مسافر ندارد،در هنگام حرکت دارای الودگی صوتی است ومیتواند برای عابرین پیاده خطر ساز شود به طور مثال در کشور مالزی کنده شدن چرخ مونو ریل به یک عابر پیاده صدمات جدی به او وارد کرد و وی را راهی بیمارستان کرد ایجاد ان در چند شهر ایران مانند کرمانشاه و قم و نارضیاتی مردم را در پی داشته است. آلمان به عنوان اولین کشور دنیا سیستم مونوریل را در شهر ووپرتال راه اندازی کرد و از آن به بعد کوچک ترین گسترشی به آن نداد و چند هفته قبل هم اعلام شد شهر مونیخ که به تازگی به فکر احداث سیستم مونوریل افتاده بود از اجرای آن صرف نظر کرده ادامه داد: پس از ۱۰۰ سال، اخیرا تعدادی خیرخواه به فکر راه اندازی مونوریل در مونیخ افتادند اما عده ای خیرخواه تر از آنها جلوی کار را گرفتند.به جز چند کشور مجمع الجزایری آسیا سایر کشورهای آسیایی و آمریکا و اروپا از مونوریل استفاده نمی کنند ادامه داد: در صورت وجود مونوریل هم استفاده از این وسله تفریحی تنها به باغ وحش ها پارک های طبیعی، نمایشگاه ها، فرودگاه ها و استادیوم ها محدود می شوند.موضوعی که به هیچ عنوان نمی توان آن را انکار کرد غالب بودن سیستم مترو بر سایر سامانه های حمل و نقلی کلان شهرهای کشور است .
ایشون بهتره بگن چه حرکتی در کشور “مقرون به صرفه” است؟
خودرو سازیمون مقرون به صرفست؟ انرژی هسته ایمون مقرون به صرفست؟ روش خانه سازیمون مقرون به صرفست؟ حتی روش تولید نفتمون مقرون به صرفست؟
اگه بحث مقرون به صرفگی بود که اساسا یه ارگان بی خاصیتی مثل شورای شهر باید حذف می شد، که نه هزینه های انتخابات رو داشته باشه نه سنگ اندازی جلوی کارهای شهرداری بکنه.
حالا که بحث مترو داغ شده و نزدیک افتتاح شده، بعضی دایه ها از مادر مهربان تر شدن!
البته من منظورم شخص پارسایی نیست. منظورم تفکر پشت سر ایشونه.
آقا کار بزرگ آدمهای بزرگ هم میخواد. این جناب پارسایی اگه در حد این کار نیست لطف کنه بره تا یه آدم عرضه دار بیاد کار رو انجام بده.
شیراز به همه شیش خظ مترو احتیاج داره و به بیشترش هم احتیاج داره. حتا اگه هر کدومشم ۱۰ سال طول بکشه بهتره تا اینکه اصلا ساخته نشه.
بابا جون داریم راجع به شیراز حرف میزنیم نه روستای پدربزرگ این آقوی محترم!
دوستان در مورد هر خط مترو قبل از شروع نزدیک به یک سال مطالعات مهندسی انجام میشه و قطعا توی این مطالعات هزینه و بقیه فاکتورها بررسی میشه .بنابراین همه این موارد در نظر گرفته میشه و عملیات ساخت شروع میشه . در نظری که قبل از نظر من ایراد شد معایب منوریل توضیح داده شده که با هر عقل سلیمی سازگاری داره . حالا اینکه جناب آقای پارسایی چرا چنین اظهار نظری در مورد ساخت بقیه خطوط مترو داده نمیدونم چرا ؟
از مسئولین بیشتر از این انتظار میره ….
چرا نظر من رو حذف کردی آقای مدیر . من که حرف بدی نزده بودم
کدوم نظر حجت جان؟یادم نمیاد.لطف میکنی توضیح بدی؟
ببخشید آقا صابر .
من اشتباه کردم . نظر خودم رو ندیده بودم . این دیگه نوبر والا (با خودم هستما)
متاسفانه نظرات سلیقه ای منعکس میشه و سانسور میشه
که در شان سک رسانه فرهنگی نیست
حسین جان.، نظرات سلیقه ای منتشر نمیشه، یا حداقل میتونم بگم سعیمون اینه که اینجوری نباشه.
نظر شما این بود که چهاردهمین عکس بازار وکیل نیست، بازار شاهچراغه. که منم طبق نظر شما اون عکس رو تصحیح کردم.
چی نیست جناب پارسایی؟
مقرون بصزفه؟
مرد مومن مگه اینجا دکان دندونپزشکی شماست ک ب فکر پول هستی؟
شهرداری ۱ نهاد خدماتی هست ک موظفه وسایل رفاهی و خدمات شهری رو فزاهم کنه مثله همجای دنیا.
جمع آوری زباله چه صرفه اقتصادی داره؟
ای داد و ای بیداد…
افسوس بر پایتخت فزهنگی ایران زمین و سومین حرم اهل بیت ک همچین شخصی از نا کجا آباد رو میارن می کنن عضو شورای شهر و رییس کمسیون گردشگری…
ما شیرازی ها ب ایشون توصیه میکنیم ک برگرده ب همون کله سیا و رییس گردشگری اونجا بشه…
و کارخانه ای ک ظاهزن آب معدنی هست رو ک با گرفتن وامهای هنگفت کم بهره اسما قرار بود راه بیاندازه رو راه بیاندازه… البته اگه مقزون بصرفه هست…