تاریخ : جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ Friday, 29 March , 2024

آخرین اخبار

پیروزی تیم بسکتبال لیموندیس شیراز برابر تیم مس رفسنجان دو کشته و سه مصدوم در برخورد کامیون با خودرو سواری 🎥: مرگ ۸ نفر بر اثر گازگرفتگی در فارس 📸 افتتاح باند جنوبی بزرگراه کوهسار و سپس تعطیلی آن! فجرسپاسی برابر نفت مسجد سلیمان شد 📸 برداشت گل نرگس از بزرگترین نرگس زار دیم کشور شکست تیم لیموندیس شیراز مقابل نماینده آبادان 🎥 معرفی پروژه پارک آبی شیراز 🎥 ادامه روند ساخت بزرگراه شرق شیراز ارایه لایحه بودجه ۲۹ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی شهرداری شیراز در سال ۱۴۰۳ پروژه نیمه کاره و شکست خورده المان ورودی غربی شیراز خرید آنلاین تنقلات تا ۵۰% تخفیف در شیراز: لذت خرید بدون دردسر حوادث بی پایان رانندگی در آزادراه شیراز – اصفهان 🎥 تصاویر هوایی از طبیعت برفی فارس گلایه شهردار شیراز از شرایط تامین واگن برای خط ۲ مترو گازگرفتگی ۳۸ نفر در استان فارس تبلیغات گسترده در صفحات اینستاگرام شیراز بازگشت خطوط شبانه اتوبوس به شیراز ورود سامانه بارشی به فارس 📸 پیشرفت پروژه زیرگذر گویم / آذر ۱۴۰۲

12

طراح بنای آرامگاه حافظ کیست؟

  • کد خبر : 4204
  • 20 مهر 1392 - 10:50

آرامگاه حافظ در باغ مصلای شیراز، هر ساله در روز ۲۰ مهر و همزمان با بزرگداشت حافظ، میزبان دوستداران فرهنگ، هنر و شعر ایرانی است. بنایی که با معماری خاص و زیبای خود، یادگار معماری درخشان ایرانی در دورهٔ زندیه و تلفیقی از هنرهای بی‌نظیر تجسمی است. به گزارش ایسنا، آرامگاه حافظ شیرازی، غزل‌سرای معروف ایرانی، به عنوان بخشی از مجموعهٔ «حافظیه»، هر ساله در روز بزرگداشت این شاعر میزبان علاقه‌مندان این شاعر و هنر ایران‌زمین است.

این آرامگاه یکی از زیبا‌ترین بناهایی است که به دلیل معماری خاص خود، توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند. بنایی که از آغاز تا امروز، در دوره‌های مختلف تغییرات بسیاری کرده تا به شکل کنونی درآید.

تاریخچهٔ ساخت و مرمت آرامگاه حافظ

۶۵ سال از درگذشت حافظ می‌گذشت که اولین عمارت گنبدی شکل، توسط وزیر میرزا ابوالقاسم گورکانی، حاکم فارس، بر فراز مقبرهٔ حافظ ساخته شد. این عمارت در طول سال‌ها و با عوض شدن حکومت‌ها، بار‌ها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. شاه‌عباس صفوی، نادرشاه افشار و کریم‌خان زند از حاکمانی بودند که مقبرهٔ حافظ در زمان حکومتشان بازسازی شد.

کریم‌خان زند اولین کسی بود که دستور داد بر روی قبر حافظ، سنگی مرمرین قرار دهند. در روی این سنگ، دو بیت از غزل‌های خود حافظ توسط حاجی‌آقاسی بیک‌افشار، نستعلیق‌نویس آذربایجانی نوشته شد.

آن‌چه که امروز به عنوان آرامگاه حافظ در شیراز وجود دارد، بنای ساخته شده در سال ۱۳۱۴ شمسی است. در آن سال علی‌اصغر حکمت، وزیر فرهنگ وقت با همکاری علی ریاضی، رییس فرهنگ استان فارس و با نظارت علی سامی، محقق، باستان‌شناس و استاد دانشگاه، طرحی را که آندره گدار، ایران‌شناس و معمار فرانسوی پیشنهاد کرده بود، روی آرامگاه حافظ پیاده کردند. در ساخت این آرامگاه از معماری دورهٔ زندیه الهام گرفته شده است.

کار اتمام بنای آرامگاه در سال ۱۳۱۷ به پایان رسید. در این بنا که از ذوق و هنر هنرمندان ایرانی بهرهٔ بسیار برده است، از کاشی‌کاری‌های معرق در سطح زیرین گنبد استفاده شده است. همچنین در خود سازهٔ گنبد از رنگ‌های مختلف عرفانی مانند آبی فیروزه‌ای (نماد بهشت)، سرخ ارغوانی (نماد شراب‌ازلی)، سیاه و سفید (نماد شب و روز) و قهوه‌ای سوخته (نماد خاک) بهره گرفته شده است. سنگ مزار حافظ تلفیقی از چند هنر تجسمی است. در این بنا معماری، خوشنویسی، کاشی‌کاری و حکاکی به طرز زیبایی در کنار هم قرار گرفته‌اند.

طراح بنای آرامگاه حافظ کیست؟

آندره گدار (André Godard)، معمار فرانسوی و طراح آرامگاه حافظ، در سال ۱۸۸۱ در فرانسه متولد شد. او پس از فارغ‌الحصیلی در دانشکدهٔ هنرهای زیبای پاریس در رشتهٔ معماری و باستان‌شناسی، به معماری شرق و به خصوص ایران علاقه‌مند شد و تحقیقات خود را در این زمینه پیگیری کرد.

آندره گدار سهم زیادی در معماری‌های معروف و زیبای ایران دارد. علاوه بر طراحی آرامگاه حافظ، طراحی و سرپرستی موزهٔ ایران باستان، طراحی آرامگاه فردوسی در توس و سعدی در شیراز، طرح ساختمان کتابخانهٔ ملی ایران و ساختمان سه‌گوش و قدیمی دانشگاه جندی‌شاپور اهواز از مهم‌ترین طراحی‌های این معمار در ایران به شمار می‌روند.

این باستان‌شناس در زمان جنگ جهانی دوم که فرانسه به اشغال آلمان درآمده بود، به عنوان نمایندهٔ کمیتهٔ ملی فرانسه در ایران برگزیده شد. او در سال‌های حضورش در ایران به شدت به آثار تاریخی و معماری ایران علاقه‌مند شد و با همکاری همسرش، در هشت جزوه این آثار را به طور تفصیلی به زبان فرانسه برای استفادهٔ محققان و پژوهشگران غربی معرفی و تدوین کرد.

علاقه به ایران و معماری شرق باعث شد این باستان‌شناس در سال ۱۹۲۸ به استخدام دولت ایران دربیاید و در ساختمان موزهٔ ایران باستان و موزهٔ دانشگاه تهران، مشغول به فعالیت شود. او در دوره‌ای که مدیریت ادارهٔ باستان‌شناسی ایران را برعهده داشت، موفق شد آثار تاریخی بسیاری را از مناطق مختلف جمع‌آوری و ترمیم و فهرستی از آثار ملی ایرانی را تنظیم کند. سه تپهٔ تاریخی «سلیمان‌تپه»، «زیرز» و «مازیر» از نخستین آثار ملی ایران بودند که توسط این معمار فرانسوی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند.

او در طول اقامتش در ایران فعالیت‌های بسیاری را در زمینهٔ معماری و باستان‌شناسی انجام داد. انتشار نشریهٔ باستان‌شناسی، ریاست و استادی در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و تعمیر مسجد جامع شیراز، مسجد شاه اصفهان و مسجد شیخ‌لطف‌الله از جملهٔ این فعالیت‌ها هستند.

آندره گدار در سال ۱۹۶۵ در پاریس درگذشت.

telegram
لینک کوتاه : https://shiraz1400.ir/?p=4204

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 7در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۷
  1. ممنون از اطلاع رسانی خوبتان. نکته ای که برای من در این مطلب جالب بود سرعت ساخت بنای فعلی آن است که با این شکوه و زیبایی در عرض ۲-۳ سال ساخته شد مطمئنا اگر همین طرح الان می خواست اجرا بشه کمتر از ۱۰ سال! طول نمی کشید.

  2. امین جان
    اگه امکان داره یک گزارش کامل از اجرای باغ موزه مشاهیر همراه با درصد پیشرفت در سایت قرار دهید . چون گزارش در پیشرفت فیزیکی طرح خیلی تاثیر داره .

  3. امین جان ارامگاه سعدی معمارش محس فروغی هست 🙂

  4. جالب اینجاست که بدونید آندره گدار قبل از طراحی، مطالعه کاملی در افکار و اشعار حافظ شیرازی داشته و در طراحی این بنا سعی در القای مفهوم کلاه قلندر در اشعار حافظ داشته، که شخصیت خود حافظ در آن شکل می گیرد…
    و قسمت جالب تر اینه که آندره گدار معمار فرانسوی است و با حافظ و اشعار او بیگانه بوده، ولی به این زیبایی توانسته آرامگاه حافظ شیرازی را در خور او و بروز دهنده شخصیت او طراحی کند…..
    به خاطر رشته تحصیلی خودم این اطلاعات رو داشتم، که مناسب دیدم برای عزیزان شیراز ۱۴۰۰ هم توضیح دهم…

  5. واقعا باید حسرت خورد از اینکه چنین آدمهایی نادر هستند و ما قدر هنرشان را نمیدانیم.
    اگر قرار بود امروز بنای یادبودی بر مزار حافظ بسازند گذشته از زمان طولانی طراحی و اجرا یا یک بنای کاملا عاری از سنت ها ی معماری ایرانی می دیدیم یا یک بنای متکلف زشت که ادعای الهام از معماری اصیل را داشت و با شلختگی تمام و کاملا ناپخته عناصر مختلف کاشیکاری و آجرکاری و سنگ و … را با هم تافیق نموده بود.
    متاسفانه کم از این آثار بی ارزش و زشت در کشور در سالهای اخیر ساخته نشده است.

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.