بوی ماهی و میگو، صدای نه چندان دلنشین دستفروشان و دوره‌گردان، نالهٔ اگزوز اتوبوس شهری، چهره‌های متفاوت آدم‌های جور واجور و… این‌ها تصاویری است که با شنیدن نام محله دروازه کازرون در ذهن هر شیرازی نقش می‌بندد.
به گزارش شیراز ۱۴۰۰ به نقل از ایلنا ، دروازه کازرون و محله‌های اطراف آن یکی از مراکز اصلی بافت تاریخی شیراز است که هسته اولیه شکل‌گیری شهر نیز محسوب می‌شود.
یکی از مراکز مهم در این دروازه که هنوز هم ارزش تاریخی و مذهبی فراوانی دارد بقعه امامزاده سید تاج‌الدین غریب بوده که نام او «جعفر بن فضل بن علی بن ابی طالب» و دارای ۲ لقب تاج‌الدین و غریب است.
بنای آرامگاه این امامزاده در دوران قاجار ساخته شده و بر سر در آن تصاویری از کربلا، طبیعت، فرشتگان و گل و بوته دیده می‌شود که با کاشی هفت رنگ زینت یافته است.
این بقعه گنبدی نیلوفری دارد و در کوچه‌ای که به بازار میوه فروش‌ها منتهی می‌شود قرار گرفته است. حیاط بقعه مربعی شکل است که در وسط آن حوض سنگی قرار دارد.
همین ویژگی‌های منحصر به فرد است که در میان همه ناهنجاری‌های دیداری و شنیداری محله دروازه کازرون، بقعه این امامزاده را به نگینی در دل محله دروازه کازرون تبدیل کرده است.
نگینی که مامن و ماوای بسیاری از مردم ساکن این محله به ویژه ورزشکارانش بوده است.
دلخوری‌های مردم
اگر چه محله دروازه کازرون یکی از بافت‌های قدیمی و تاریخی شیراز محسوب می‌شود اما تبدیل شدن این محل به محل عرضه میوه، تره‌بار، ماهی و مرغ در کنار فعالیت دستفروشان و وجود مغازه‌هایی با نمایی غیرمعمول، ازدحام و انباشته شدن ضایعات و پسماندها که غالبا با بوی نامطبوع همراه است و… چهره زشتی را به این منطقه از شهر شیراز داده است. چهره‌ای که اینک با جهانی شدن این محله منافات زیادی دارد.
دروازه کازرون میزبان مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی
شاید خوشبین‌ترین افراد هم گمان نمی‌کردند که ورزشگاه پیردستغیب با آن شرایط خاص خود بتواند مجوز میزبانی مسابقات جام‌جهانی کشتی فرنگی را از فیلا اخذ کند. ساختار و تاسیسات فرسوده این ورزشگاه باعث شده بود تا ورزشگاه پیر موجود در محله دروازه کازرون اندک اندک به دست فراموشی سپرده شود.
اما تصمیم اداره کل ورزش و جوانان استان فارس برای احیای این مجموعه پیر باعث شد تا خونی تازه در شریان‌های یکی از نوستالژیک‌ترین اماکن ورزشی شیراز روان شود.
مدیر کل ورزش و جوانان استان فارس با اشاره به حمایت‌های مجموعه استانداری از میزبانی شیراز در مسابقات جام جهانی کشتی می‌گوید: اگر این حمایت‌ها نبود به هیچ عنوان کار بزرگ این چنینی رخ نمی‌داد.
حیدر علی کامیاب می‌افزاید: اتمام طرح بهسازی ورزشگاه شهید دستغیب ظرف مدت کمتر از سه ماه باعث شد تا این نکته اثبات شود اگر همت باشد، هر اقدام عمرانی امکان‌پذیر است.
وی که معتقد است با اقدامات انجام شده در بحث زیرساختی، مجموعه شهید دستغیب شیراز تا ۲۰ سال آینده نیازی به بازسازی ندارد، می‌گوید: با تکمیل تعمیرات اساسی این مجموعه، استان فارس و شهر شیراز دارای یک سالن زیبا و استاندارد برای برگزاری مسابقه‌های ملی و بین‌المللی ورزش‌های غیرتوپی است.
خیلی دوست دارم در محله خودمان قهرمان جهان شویم
اما در محله‌ای که قهرمانان و پهلوانان زیادی را به جامعه ورزش معرفی کرده است،امروز یک قهرمان المپیک زندگی می‌کند.
امید نوروزی که زندگی در این محله قدیمی شیراز را برای خود افتخار می‌داند می‌گوید: سال‌هاست در این محله و زیر سایه امامزاده زندگی و تمرین کرده‌ام.
نوروزی که به راحتی می‌توان غرور خاصی را بابت میزبانی خوب شیرازی‌ها از اعضای تیم ملی کشتی فرنگی در نگاهش دید، قهرمانی تیم ملی را در محله‌اش یکی از آرزوهایش عنوان می‌کند و می‌افزاید: خیلی دوست دارم در محله خودمان قهرمان جهان شویم.
به هرحال تا چند روز دیگر تب‌کشتی در شیراز به اوج خود می‌رسد و نخبه‌ترین گوش شکسته‌های جهان روی تشک ورزشگاه زیبای شهید دستغیب پنجه در پنجه یکدیگر می‌گذارند، غافل از اینکه بوی ماهی و میگو، انباشت پسماندها، فریادهای گوش خراش دست فروش‌ها و… همچنان روح رهگذران از محله دروازه کازرون را آزار میدهد…
شاید باید باورکرد که این محله هم مانند ورزشگاه شهید دستغیب نیاز به نگاهی متفاوت با اراده‌ای قوی دارد.
گزارش: محمدجوادشلتوک کار
روز پنج شنبه و جمعه که مسابقات برگزار خواهد شد باید مغازه ها رو تعطیل کنند . و بعد از اتمام مسابقات شهرداری فکری اساسی برای سامان دهی منطقه دروازه کازرون کند .
آلودگی و نابسامانی دروازه کازرون همه را آزار میدهد جز مسئولان شهر! شهردارها می‌آیند و میروند و انگار نه انگار که برای ساماندهی به این آشفته بازار وظیفه‌ای دارند! انگار یک قانون نانوشته در ذهن آقایان میگه این منطقهٔ باید همیشه غرق در آلودگی و نابسامانی باشه…آقای شهردار شما باید به این وضع رقت بار سر و سامان بدهید. اینجا وسط شهر شیراز است…
حداقل یه چندروزی اونجا رو تعطیل میکرن
تو شیراز جاهل به واسطه بیخیالی و خانه به دوش بودن بر عاقل ودانا برتری محسوسی داره و تاموقعی که منطق جایگزین احساس نشه هیچی درست نمیشه و فاصله شیراز با بقیه شهرها روز به روز بیشتر و برگشت به وضع عادی دشوارتر میشه..باید خدمت دوستان مثبت اندیش که مدام صحبت از پروژه های آینده و بهشت برین میکنن بایدعرض کنم خیابان های مرکزی شهرهای خیلی کوچکتر از شیرازم این وضعیتو نداره ..نه مغازه دار دلش میسوزه و پیاده رو باز میکنه نه کارگران شهرداری زباله های ماهی و میوه رو از باغچه و جوب آب جمع میکنه نه مردم درست ماشینشون پارک میکنن.. کلا اونجا جمع نادانها جمع جمه و احتمال زیاد از بوی گند ماهی و میوه و بی نظمی و کثیفی و اون فضای دلهره آور لذت میبرن!! چکارش میشه کرد ذاتشون اینجوریه و با نظم و قانون وتمیزی،آزرده خاطر میشن!!